Het voelt alsof het masker vastgeklemd zit aan mijn huid.
Voel me radeloos, onzeker eigenlijk alles wat negatief is.
Heb voor een paar mensen het masker afgedaan.
Inplaats van dat ik het goed vind van mezelf denk ik ik moet meer mensen vertellen.
Ik ben laf, niks en slapenzovoort.
Ik zou het pas ok van mezelf vinden als ik de hele klas en mijn familie over mijn problemen heb verteld, ook al weet ik dat ik of ga huilen of dichtklap ofzo.
Aan de andere kant wil ik het ook verschuilen mijn emoties, bang voor hoe ze zullen reageren.
Ik wil zo graag niet meer en masker maar hoe vertel ik mijn problemen en zal ik het wel aan iemand vertellen.
Bladzijde 1 / 1
Hey,
Het is een goed idee om steun te zoeken en je problemen aan mensen te vertellen. Als je het aan iedereen wil vertellen, moet je dat doen, maar het is ook goed om het aan minder personen of één persoon te vertellen. Je ouders leven direct met jou en kunnen je helpen. Ik weet niet hoe vaak je je familie ziet. Je vrienden is ook een idee, maar sommige jongere mensen vinden dit soort onderwerpen lastig.
Je kunt je verhalen ook anoniem kwijt bij de Kindertelefoon zelf.
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
Het is een goed idee om steun te zoeken en je problemen aan mensen te vertellen. Als je het aan iedereen wil vertellen, moet je dat doen, maar het is ook goed om het aan minder personen of één persoon te vertellen. Je ouders leven direct met jou en kunnen je helpen. Ik weet niet hoe vaak je je familie ziet. Je vrienden is ook een idee, maar sommige jongere mensen vinden dit soort onderwerpen lastig.
Je kunt je verhalen ook anoniem kwijt bij de Kindertelefoon zelf.
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
Het is gewoon fase in je leven, komt wel goed hou je haaks meid.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
