Skip to main content

Hi

Ik heb nu al een tijdje last van angsten voor school. En ik vraag mezelf ook wel eens af of ik deze angsten niet gewoon moet negeren. Er maar gewoon mee moet leven. Want andere mensen hebben veel ergere dingen meegemaakt en ik vind niet dat ik over zo'n klein ding mag zeuren. 

Ik heb verder ook eigenlijk nooit zin om iets te doen. Ik wilde deze vakantie mijn kamer een beetje opruimen en elke dag als ik opsta denk ik: "Vandaag ga ik het doen! " En ik heb het nog steeds niet gedaan. Ik heb nergens zin in en lig de hele dag in mijn bed. Ik keek altijd wel veel op mijn telefoon maar nu is het alsof ik niet echt mee krijg wat er op het scherm gebeurt. Mijn hoofd is altijd wel ergens anders. 

Ik weet niet goed hoe ik weer dingen moet gaan doen en of ik wel het recht heb verdrietig te zijn. 

Wat denken jullie?

onnodige quote verwijderd door Kindertelefoon

Jo man, ik hoe je je voelt, over de angsten op school: als je bang bent omdat je gepest word dan zou ik daar over praten, maar als je bang bent voor presentaties etc dan kan ik me ergere dingen voorstellen. No worries man gwn chill zijn. Over je tellie though, als je m weg legt buiten je bereik dan voel ik me soms bevrijd en dat ik dan ff mn shit doen die gedaan moet worden. Ik zal t eens proberen als k jou was.


Hé @Kweetgeengebruikersnaam 

Ik begrijp volledig wat je bedoeld. Mensen maken dingen mee maar dat betekent niet dat jij je hier niet rot over mag voelen. Ik snap dat je denkt dat dit onzin is maar probeer als oefening je telefoon op de gang te leggen voor 30 min iets te doen. Schrijf die gedachten op waar je mee zit als je dwaalt over je telefoon. Schrijven kan soms echt even helpen het kan je het gevoel geven je gedachten op te schrijven en dan het boekje dicht klappen. Een opluchting . En anders in de half uur je kamer opruimen. Heb je liever 1 keer per maand heel lang opruimen. Of elke dag/week je kleren in de wasmand gooien en je schoolboeken in je la doen?

Echt proberen!

Liefs


Natuurlijk mag je zeuren, iedereen heeft zijn eigen probleem en mag daar over zeuren. Ik snap je denk ik een beetje ik vind school ook niet het fijnst maar ben dit jaar naar nieuwe school ben gegaan en gaat het beter. Maar nu we een tijdje thuis werken ben ik bang /zenuwachtig om weer naar school te gaan.  Ik heb eigenlijk niet echt advies voor je maar mag ik vragen in welke klas je zit?


Natuurlijk mag je zeuren, iedereen heeft zijn eigen probleem en mag daar over zeuren. Ik snap je denk ik een beetje ik vind school ook niet het fijnst maar ben dit jaar naar nieuwe school ben gegaan en gaat het beter. Maar nu we een tijdje thuis werken ben ik bang /zenuwachtig om weer naar school te gaan.  Ik heb eigenlijk niet echt advies voor je maar mag ik vragen in welke klas je zit?

Ik zit in de 2de


Ja ik had het ook heel moeilijk in tweede klas. Ik moest ook rond de 2e nog voor eerste keer ongesteld worden ik denk dat daar misschien ook zelfmoord gedachtens van kwamen door de hormonen die op komen. Na eerste keer was nog niet beter maar daarna ging het beter soms val ik weer treug met de gedachtens als ik weer ongesteld worden. Ik hoop dat je er een beetje uit komt.


Hallo,

Ik heb niet specifiek angst voor school maar ik voel me al een tijd echt slecht en ik herken het gevoel dat er eigenlijk geen reden voor is, dat je je gewoon aanstelt. Het lijkt ondankbaar als je ondanks alles wat je hebt toch nog ongelukkig bent. Ik weet zelf niet wat ik met dit gevoel moet, ik vrees dat ik je dus niet echt kan helpen maar misschien doet het al goed om te weten dat je niet alleen bent. Dat hoop ik in elk geval maar als dat niet zo is weet dan dat iedereen het recht heeft om zich niet goed in z’n vel te voelen. Je bent geen aansteller!

Groetjes

Acton


Reageer