Dag allen,
De afgelopen tijd probeer ik enkele opmerkelijke gevoelens te noteren, met het doel om uiteindelijk een verklaring te vinden of een patroon te ontdekken. Het is als een soort puzzel die ik in elkaar probeer te zetten. Is er iemand geïnteresseerd om een poging te wagen aan het oplossen van deze ‘puzzel’? Bij deze zal ik een paar eerder gemaakte notities delen.
13/08/2024
"Noteer het! Noteer het!” Maar wat?
Vervelende pen. Hand onder de inkt.
Urgentie om te noteren.
Ik zoek woorden. Vervreemding? Groots en mooi. Fascinerend.
Er is aanleiding, maar geen goede verhouding.
Ik voel me niet vervelend of naar.
Moment van inzicht en besef.
Op sommige momenten voelt mij lichaam de behoefde om zich samen te trekken. Momenteel voel ik echter de behoefde om ruimte in te nemen. Ik wil overal zijn! Groter! Uitgestrekt! Overal op hetzelfde moment!
Het is weggezakt. Mijn schrijftaal zal helderder worden. Af en toe voel ik mij ook enigszins neerslachtig. Dan schrijf ik niet, dan voel ik niet de behoefde. Misschien moet ik dat wel proberen. Dat kan inzicht en overzicht bieden.
21/08/2024
Soms voel ik mij zo ongelofelijk vurig! Momenteel is dat niet zo, maar af en toe wel. Is het verlangen? Naar wat dan?
22/08/2024
21:03
Moet vloeiend Frans spreken. Kan mezelf er echter niet toe zetten. Bevroren, versteend. Urgentie. Ik hoor mijn hart kloppen. Ik kan niet verder als ik het niet doe. Het moet. Het tintelt door mijn lijf. Moment: in slaap gevallen met Franse muziek. Bovenstaande is mijn reactie na ontwaken.
21:25
Ik moet iets, maar ik ben zo leeg! Dus dan zit ik daar maar met borrelende urgentie. Het maakt mij rusteloos! Kom op! Doe iets! Het is als een elektronisch apparaat waar je op slaat en schreeuwt “Werk, stom ding!” Ik ben een beetje trots op mijzelf, dat ik dat zomaar bedacht en verwoord heb.
21:33
Ik moet inzien dat dit zich alleen voordoet als ik mij eenzaam voel. Hoe komt dat? Als ik met een ander ben, ligt mijn focus op het gesprek en mijn omgeving. Niet op mijn gevoelens, gedachtes of emoties.
21:45
Ik voel me niet zoals eerst. Nu verveel ik me en weet ik niet wat ik moet doen. Saai.
23/08/2024
Gedesoriënteerd ontwaakte ik des avonds om half acht, denkende dat ik een klant afrekenen moest. Vervolgens dacht ik dat mijn ketting mij deed stikken. Plotseling werd ik overheerst door een gevoel van misselijkheid. Sinds dien voel ik mij iets wat neerslachtig. Moeilijk vind ik het, te moeten schrijven als ik mij zo voel. De woorden blijken mij te ontlopen. Het is niet leuk en het komt ongelegen. Morgen zal het hopelijk weg zijn.
25/08/2024
Verveling is mijn grootste kwelling. De tijd gaat traag en ik kan alleen maar wachten. Waar wacht ik op? Ik kan mij herinneren dat ik ook drie jaar geleden zo aan het afwachten was. Op wat kan ik zo ook niet benoemen. Wacht ik al meer dan drie jaar? Op wat? Op wat! Wellicht op verandering. Van wat? Iets! Impact! Onzin, onzin.
31/08/24
Mijn hoofd is helemaal leeg. Te leeg. Nee, ik heb gewoon geen woorden. Ik wil mijn pen weggooien. Ik voel me incorrect. Ik wil niet meer schrijven.
Momenteel aan het fietsen in *** (locatie waar ik nooit eerder geweest ben). Zo groots! Het is iets nieuws en avontuurlijks. Ik voel me blij! Content! Kwiek? Hoeveel woorden voor blij? En wat betekenen ze exact? Zo geïnteresseerd! Ik moet vaker nieuwe dingen doen! Het is leuk! Noteren en onthouden!
Nu zit ik thuis en voel ik me moe en uitgeput.
17/09/2024
Ik voel me uitzichtloos en neerslachtig, maar toch is het zo mooi en voel ik me voldaan. Het is alsof alles goed afgerond is en hier nu kan stoppen. Er is niets meer en het is goed. Ik voel me zo leeg en gelukkig. Welterusten.
18/09/2024
Rusteloos, rusteloos
Onbereikbaar, niet gefocust!
Maar niet slecht, vervelend of naar!
Enthousiast, maar niet in staat om er iets mee te doen. Ik wil, maar kan niet!
Woorden kwamen er vandaag wéér niet goed uit… wat moet ik dan toch?
bla bla bla… woorden…
Gevoel van urgentie, maar anders! Anders!
Oké, dat was het dan.
Groetjes,
Van mij
