Hoi iedereen,
ik heb dus problemen met sociaal zijn. Aan het begin van het schooljaar kon ik werkelijk niet met iemand praten als ik die niet echt vertrouwde, en zelfs toen was ik zo nerveus als ik met iemand die ik wel vertrouwde was.
Ik heb dit aangegeven aan mijn ouders en we zijn in Januari naar de huisarts gegaan hiervoor. Zij heeft ons doorverwezen naar Jens, een organisatie voor jongeren zoals ik. Daarmee heb ik in April tot Mei een training gevolgd, alleen die werkte niet. Alhoewel het ietsje beter gaat met praten lukt het me nog steeds niet.
In februari ben ik tot de conclusie gekomen dat ik transgender ben, en ik heb dit niet tegen mijn ouders verteld, nog steeds niet. En in Mei ben ik begonnen met self harm, ook dit heb ik niet tegen mijn ouders gezegd. Tegen niemand.
Maar afgelopen week hadden we nog een gesprek met iemand van Jens, en daarom komt er binnenkort een onderzoek voor mij met wat er nou eigenlijk aan de hand is.
En ik wil het weten, echt, maar ik denk niet dat dat kan zonder dat ik ze vertel dat ik trans ben en dat ik mezelf snijd en laat overgeven. Ik voel me verschrikkelijk, alsof ik lieg tegen ze. En ik weet niet wat ik moet doen! Heeft iemand tips of zo? Alvast bedankt xx Samuel