Hoi,
Ik zit al een tijdje met deze gedachten, daar vermaak ik mezelf vaak mee, ik zweef gewoon zelf door deze gedachten heen. Maar begin vorig school jaar (toen ik 13 was, ik ben nu 15) Werd ik heel erg suïcidaal door gepest op school. Dat is inmiddels wel weer weg getrokken, maar nooit volledig, en ik denk dat ik soms nog wel zo voel maar ik weet het niet omdat het nooit meer zo sterk heeft gevoeld als toen, en er zijn nog wat dingen blijven plakken.
Ik heb bijvoorbeeld een obsessie met hoge gebouwen. Er is een tijdje geleden aan het eind van mijn straat een nieuwe flat gebouwd die lijkt mij hoog genoeg om dood te gaan als je er van af springt. Ik blijf er altijd heel lang naar kijken in de hoop dat ik een toegang zie tot het dak. De fijnste manier van zelfmoord lijkt mij dan ook mezelf van een gebouw af laten vallen. Dit is altijd meteen de eerste gedachten die ik heb als ik een hoog gebouw zie:
“zal ik doodgaan als ik daar af val?”
“zou ik op het dak kunnen komen?”
”ik wou dat dit gebouw in mijn buurt was”
En ook nu voel ik me niet zoals toen, de “ik wil mezelf vermoorden” is er niet, in plaats daarvan voelt het nu meer als een “ik heb te veel problemen waar ik gewoon niet meer mee kan leven, ik wil niet meer verder”
Ik denk dat ik maar gewoon moet beginnen met iets plannen en het dan maar doen.
hoe zou jij het vinden als iemand waar je van houd zelfmoord zou plegen? Ook niet fijn toch?
