Hey ik ben misschien jong 12 jaar volgende week 13 maar dit denk ik elke dag als ik opsta wat als ik dood ga en er is niks en het heeft geen zin of dat je leven zin heeft maar met zoveel mensen het waardeloos is of is het menselijke leven wel gezond want het voelt. Niet zo jazit in een society en als je wilt leven en de wereld wilt ontdekken en zeggen dit wil ik dit ben ik. Mensen Judgen je altijd jij leest bijv. Mijn comment nu en je denkt misschien wat is dit nou en idk. En dan vraag ik me af waarom dood ik me zelf niet . Mensen denken mis een dag aan je bijv. Bij Peter de Vries nobody cares ze denken oh nee wat erg en het volgende moment denken ze i dont care . En mijn gezin waar ik in zit is niet zo fijn mentaal gaat het daar niet goed. En mijn praat gast waar ik mee praatje hielp me altijd maar blijft zitten en hij heeft geen anhdere vrienden dus ik heb voor hem een beslissing gemaakt wat ik denk hem helpt dat ik deze zee nog zijn vriendin blijf maar daarna mensen vind die hij echt kan blij maken (kijk ik weet gwn dat ik nooit genoeg voor hem ben) . En ik wil dat hij sociaal groeit en dat hij mij loslaat en groeit mentaal. Maar oftewel heb geen kind meer die er voor me is dus ik wil je chat persoon zijn. Maar ik wil eigenlijk gwn ergens zijn waar niks is. Wat mij rust geeft . Ook elke dag in mijn dromen aan de realiteit escapen. Sorry als ik niet goed typ ( gwn een meisje met een dooordenkende hersenen)
En ik. Ben oog gepest in groep 8 en 7
Oh ja het laatste stukje snap ik helemaal
Hey,
Ik ben 15 jaar en mijn beste vriendin gaat door het zelfde. Ik zit ook op vwo 3 en ik moet naar een andere school. Ik vind het zo erg. Ik wil er echt voor haar zijn. Waarom verlaat diegene je? Ik zou er ook echt voor jou willen zijn.
Over dat goal van het leven: als dat je probleem is, wrm verander je t ni? Ga voor jezelf beginnen of ga geen opleiding doen en doe wat anders. Wrm altijd maar alles doen zoals iedereen, als t ook anders kan? Als je overspannen raakt van school wrm zak je ni af naar havo 4 of havo 3 ofz? Miss helpt dat met de stress. Ik herken mijn vriendin echt in alles wat jij in dit verhaal hebt geschreven.
Sorry voor je verlies. Tuurlijk heeft zelfmoord inpakt op je familie en je vrienden. Ze houden van je, ook al laten ze dat miss ni altijd zien.
Persoonlijk heb ik geen idee wat ik later moet verwachten. Ik wil graag dingen bereiken en doen die andere mensen ni doen. Ik wil graag anders zijn dan andere. Ik wordt zelf ook vaak gepest en uitgescholden omdat ik anders ben, maar ik trek me daar niks van aan. Ik heb bijv. momenteel paars haar en kleed me ook anders dan andere mensen op school. Laatst ben laatst ook uitgescholden door mijn eigen familie. Maar ik weet dat ze van mij houden.
Ik heb ook wel eens aan zelfmoord gedacht, maar ik ga er wat van proberen te maken. Ik ben doorgegaan met mijn leven en heb de draad gelukkig weer kunnen oppakken. Ik ben blij dat ik het me is gelukt, want ik ben nu blijer en zelfverzekerder dan ik ooit was.
Ik ga er trouwens alles aan proberen te doen om mijn vriendin te houden. Als anderen dit niet doen, probeer er zelf achteraan te gaan. Als dit niet werkt, ga nieuwe vrienden zoeken. Ik weet zeker dat je iemand vindt die je wilt helpen en die om je geeft.
Wat ook miss helpt is om erover te praten met familie of vrienden, als het niet lukt bij een psycholoog. Die vertrouw je meer en kennen jou ook meer dan een psycholoog.
Ik hoop echt dat je iemand gaat vinden en dat je de draad weer kan oppakken! Hou moed! Hopelijk er wat aan gehad.
Sterkte nog!
Xxx gwn ik
