Raphyyboy hier,

ik begin bij het begin van dit kutte leven. Ik was 9 jaar, heb autisme, ADHD etc.. ik werd gepest in groep 6 en ik kreeg last van mijn autisme. Ik was thuis ook moeilijk en moest naar GGz. Een paar weken later werd ik daar 4 maanden lang opgenomen. We spoelen door naar groep 8. Ik kwam erachter dat ik op jongens val. Iemand kwam daarachter en pestte me daar regelmatig over en dat klotemietje kon niks anders dan met zn vriendjes komen. Nou, ik werd bijna van die school gedonderd omdat ik zo boos op hem werd dat ik hem aanviel en dat 3 juffen moesten ingrijpen. Die heb ik getrapt etc.. dat ik zo boos was. Nou, het liep goed af, maar toen.. mijn beste vriend pleegde zelfmoord. En ja, een paar maanden later kwam ik in de brugklas. De eerste zaterdag na de vakantie rond 23:00u stierf mijn oma, die longkanker had. Hierdoor heb ik alles verpest. Allemaal 1’nen op mijn 1e periode rapport. En toen.. een klotejong (weer met zn vriendjes) genaamd Bert (ik en n vriend noemen hem Bertina) vond het grappig mij te treiteren en haalde altijd de 2e klassers derbij die zogenaamd stoer zijn. Mijn beste vriend wil zelfmoord plegen. Ik werd daar zo verdrietig van, dat ik mezelf begon te snijden. Ik heb zelfs ooit zelfmoord overweegt en zit nog steeds bij mijn gedachtes. Mijn ouders weten dit een soort van maar zit nog steeds niet bij een psycholoog/psychiater. Ik voel me de laatste tijd heel depressies, ongelukkig en vooral verdrietig. 
 

Mijn verhaal.

x Raphyy

edit: Ze vinden het ook grappig mij kankerhomo te noemen en laatst zei iemand: ja nou ben ik er klaar mee, je mag echt de kanker krijgen nou. Waarop ik zei: Nou, dan kan je lang wachten, maat.