Hoi allemaal, ik schrijf dit topic als een soort vent en gewoon mijn ervaringen te delen na mijn breakup. Als jullie willen, kunnen jullie voor meer context mijn ander topic lezen. Ik heb dit topic onderverdeeld in subonderwerpen. Ik hoop dat jullie jullie mening willen geven op mijn gedachtes of in ieder geval iets hieraan hebben . 

mijn mentale staat
Ik voel me mentaal goed. Het leven is wat saaier geworden, alleen denk ik dagelijks nog wel aan mijn domme relatie met haar en hoe kut het eigenlijk was, maar voor de rest ben ik mentaal oke, ben ik blij en werk ik, oefen ik hobby’s uit en ga veel om met vrienden . Ik zou zeggen dat ik er redelijk snel overheen ben gekomen. 

emotionele absentie
Oke maar ik voel wel me wel deels emotioneel eenzaam. Ik heb het gevoel dat ik een persoon mis, waarmee ik al mijn gevoelens en alle gebeurtenissen door de dag kan delen. Ik had hier vroeger nooit behoefte aan, maar na 7 maanden in een relatie, dan voel je toch wel het verschil tussen alles aan iemand delen en geen persoon meer te hebben. 

leugens
Verder was een jongen ook een deel van waarom het uit is gegaan. Die jongen vind/vond een ander meisje leuk, maar mn ex vond het blijkbaar oke om met hem te appen na middernacht. Nadat ik een paar keer haar erop had geconfronteerd, zei ze dat ze haar schuldig voelde en dat ze verkeerd zat. Ook bracht ze deze jongen op toen we onze breakupgesprek hadden en zei ze dat ze verkeerd zat. 

Nu gaat ze na de breakup heel erg veel met die jongen om, terwijl hij wel een vriendin heeft. Eigenlijk is ze nu het 3e wiel van die relatie, maar oke. Ik vind het gewoon heel raar lol. Je kunt het een soort jaloezie noemen, maar ik voel diep van binnen een soort walg voor haar gedrag nu. 

Natuurlijk is dit niet mijn zaak, maar nu ik erover nadenk, voel ik me bedrogen. Al die gesprekken tijdens de relatie over haar gedrag met hem dat ik niet oke vind, waren eigenlijk voor niks. Ik ga verder niks eraan doen tho, want die jongen en het andere meisje ken ik beide persoonlijk en zijn gewoon hartstikke aardige en leuke mensen, maar ik walg persoonlijk gewoon heel erg van mijn ex. 

ik vind dit ook wel kut omdat ik laatst werd herkend als “haar vriend”. ik zei tegen die mensen die mij herkenden dat het al uit was en ze vroegen of ze het nu had met die jongen. Ik voel me daarom ook wel bedrogen door haar gewoon want ze gaat zo veel met hem om. Zoals ik zei, is het een soort jaloezie maar ik walg er meer van. 

spijt en domme acties
Verder sta ik nu bij sommige mensen gewoon bekend als een idioot. Ik had tijdens met relatie met mijn ex ruzie met een heleboel mensen, maar nu ik terugkijk, waren het echt domme ruzies. Het waren 3 ruzies met dezelfde mensen, 2x supporte ik mijn eigen waarden en daar heb ik geen spijt van,

Maar bij 1 van die ruzies ging het over dat mijn ex dacht dat het meisje, waarmee wij vaak ruzie hadden, aandacht zocht bij haar bloedneus.  Dat was gewoon een erg domme ruzie. Ik hoop eigenlijk dat ik het ooit goed kan maken met die mensen, want ze zijn gewoon respectable mensen. 

Ook heb ik mezelf veel voor schut gezet in de klas. Onze relatie was eigenlijk verboden. We konden elkaar niet veel zien na school, dus zijn we eigenlijk heel erg clingy geweest op school en in de klas. Yuk, nu ik terugkijk. Ik snap niet waarom ik dat heb gedaan en als ik de tijd terug kon draaien, zou ik het nooit hebben gedaan. 

wat ik anders zou hebben gedaan
Allereerst zou ik niet clingy zijn geweest IN DE KLAS. Bovendien zou ik niet meer 24/7 meer met haar omgaan als het aan mij lag, want soms werd ze gewoon vervelend en irritant. Maar het is al gebeurd maar ja. Ook zou ik nooit meer in mijn leven zo optimistisch kijken naar relaties en fantaseren over mijn teokomst met iemand, omdat dat een invloed heeft op mijn blik op de realiteit. 

wat zijn red flags waar ik later naar ga kijken
1: ik ga later denk ik niet meer een relatie zoeken met een meid die oprecht geen vriendinnen heeft, want dat had mijn ex. Al haar vriendinnen vermeden haar want ze was bloedirritant. Nu ik terugkijk, was ze dat ook. Ik ben zelf ook een redelijk irritant ventje, maar mijn vriendencirkel is wel nog gewoon close. Zij echter, werd gewoon boos op haar vriendinnen en maakte ze blijkbaar gewoon onzeker. Dus ik ga dat in ieder geval niet meer doen. 

2: wanneer haar familie racistisch is en haar zus een godencomplex heeft. Ik snap wanneer een meids familie streng kijkt naar een jongen, want dat hoort eenmaal zo. Maar ik kreeg uberhaupt geen kans. Haar familie was bloedracistisch en haar zus had een godencomplex. Blijkbaar zocht hun familie een jongen van een redelijk rijke familie en het liefste wit. Ik ben zelf van aziatische afkomst. 

onderkopje: haar zus is strontvervelend
Haar zus was ook een racist, maar ik snap niet waarom. Je bent zelf een buitenlander, hoezo doe je dan zo tegen een andere buitenlander? Ze noemde me ook autistisch omdat ik blijkbaar mijn armen zwaai tijdens het lopen ???? Dat snapte ik ook niet.  Ik keek oprecht naar haar op, want ze is een erg getalenteerde persoon. Ze kan goed tekenen en is academisch slim, maar ik snap dan niet waarom zij zo deed tegen mij. Ik werd als autist gelabled vanuit het niets en alles wat ik deed was verkeerd. Ze geloofden ook dat ik een narcist was door mijn afkomst en blijkbaar is het een red flag dat ik HOGERE CIJFERS HAALDE dan mijn ex? Ik vind alles hieraan raar maar oke. Ook had haar zus lowkey een fetish voor mensen van haar eigen afkomst maar sure ik kan niks aan haar doen ik vind haar oprecht gewoon een idioot. 

3: wanneer ze mijn doelen niet support. Ik kon niet eens studeren omdat ze dreigde het uit te maken tijdens de pww. Ik kon niet gaan leren, alleen omdat zij dat deed en kreeg zelf ook stress. Dit komt deels doordat ik zelf de lat hoog leg, maar dit is wat ze zei: “je haalt toch een voldoende dus wat boeit het?”. In ieder geval, ze supporte niet mijn studie goals. Naast dat haatte ze mijn hobby’s (voetbal + grafisch ontwerp). Ook was ze heel erg unsupportive tegenover het pakket dat ik wilde kiezen en de baan die ik later wilde.

Andere irritante dingen
Verder gaat mijn zusje nog heel erg veel met haar om. Ik snap zelf niet waarom, maar ik wist dat mijn zusje haar geweldig zou vinden. Dat vindt ze nog steeds. Ik hou heel erg veel van mijn zusje lol, maar ik ben wel echt de stereotypische broer die haar weleens pest. Maar het is wel vervelend dat ze zo veel met haar omgaat, maar dat boeit niet lol. Als mijn zusje dat leuk vindt, vind ik het goed. 

Liefde in de toekomst??
Ik denk nu er nog niet aan om een nieuwe vriendin te zoeken ofzo. Nu ben ik vooral bezig met mezelf. Dit topic is gewoon een venttopic, maar er zijn heel veel slechte kanten aan mij waarvoor ik me wel schaam en ik soms wel in de war over ben. Ik ben bezig met mezelf een betere persoon te maken. 

Er is wel iemand waar ik een oogje op heb, maar dat is echt bijna niks + ik denk dat het nooit iets gaat worden. Ik probeer eroverheen te komen en het gevoel van crushen gewoon even te waarderen, want dit heb ik heel lang niet meer ervaren. Maar ik kom er wel overheen. 

Hele lange post dit, maar ja. Hopelijk lazen jullie alles en hpoelijk krijg ik een reactie. 
Groetjes :)