Ik kan mezelf niet meer vinden.
Ik loop mezelf te verbergen
Ik zit veel op internet
Bevredig mezelf, hoe kan ik stoppen met mezelf een soa op te lopen.
Huil veel
Zit alleen maar op mn kamer
Depressie angsten
Ik kan niet meer concentreren
Lag veel in bed na middelbare school.
Doe niks aan mijn lichaamsverzorging
Concentratie problemen
Hartklachten
Hooggevoeligheid
Niet kunnen begrepen worden
Thuis problemen
Weet mijn rechten en plichten niet
Ik kan niet voor mezelf zorgen
Ik weet niet meer wat ik moet vertellen tegen mijn huisarts.
Mensen denken dat ik zit te smoezen maar is niet zo.
Ik heb stemnnen in mijn hoofd zoals hoe mijn ouders gedragen.
Ik raar daar erg zenuwachtig van als ze steeds naar mij toe komen.
En sindsdien dat er veranderingen zijn durf ik mezelf niet te aanpassen.
Ik zit nog steeds met school en dat ik niet kan aangeven.
Er worden dingen over mij gezegd dat ik communicatie gebrek heb enzo maar ik ben gewoon angstig van wat er om me heen gebeurd. Soms wil ik even in mijn wereld zijn omdat ik mijn eigen dingetjes wil doen.
Er worden teveel dingen over mij vertelt wat niet zo.
Ik zit zelf mezelf te kapot te maken en ik wil mijn longen uit mijn lijf schreeuwen van geluk hoe ik mezelf thuis wil zijn enzo. En hoe ik met dingen moet komen en beter slapen en kunnen plannen. Zeg maar het studentleeftijd van 17 jarige. Dingen waar ik zelf mee moet komen om het gevoel los te laten. De tijd van nu. Ik wil mijn leven drastisch omgooien.
Mensen hebben geen idee wat ze mij aandoen.
Soms ga ik naar mijn kamer omdat ik veel in mijn hoofd zit.
Wat vroeger is gebeurd lopen mij traumas en angsten op van wat ik juist niet hoeven te vertellen. Ik ben mezelf gewoon niet meer. Is er een familie therapeut of dergelijke dat iemand het leven recht zet van gezinnen en familie. Ik zit zelf ook in die kring enzo. Er moeten worden verzorgt in de familie. Ik wil erbij zijn maar wanneer iemand of dergelijke bij mij komt dan moet ik er kunnen over praten ik moet mezelf uiten maar het lukt niet. Iemand tips of hulp? Ik wil liefde voor elkaar. Ik heb mijn ouders uit een gedreven, mijn moeder, zij geeft impact. Waar zijn kinderrechten? Idk. Ik wil mijn leven leuk houden. Vroeger beeld wil ik. Naar de wereld vol met verlangen! Ook ik moet vallen en opstaan en naar bed.
Zit veel met dingen mee.
Kom thuis niet met dingen aan om iets te vragen ofzo want ik vind eng om te zeggen
Ik studeer niet omdat ik in slechte staat ben
Hou dingen prive terwijl het niet te hoeven zoals waar ik tegen me zit en dan praat ik met mijn moeder en dan is het nog niet goed.
Ik vind het niet leuk wat hier speelt.
Heb gescheiden ouders en ik weet niet wat ik er mee moet.
Er speelt een rol op aarde.
En ik wil mezelf aanpassen.
Ik weet gewoon oprecht niets meer. Ik heb psychotische klachten.
Ik wil mijn leven omgooien naar mijn toekomst
Ik wil mezelf terug naar het verleden naar mijn me!
Ik sit gewoon hier de wereld opgesloten. Ik heb geen vrijheidsgevoel. Ik wil naar buiten dingen doen een lach op mijn gezicht naar mensen verlangen mensen om me heen. Maar ik heb mezelf kapot gemaakt.
Mijn moeder maakt mij ook een beetje kapot.
Relatie problemen wil ik graag oplossen.
Ik praat met niemand over mijn problemen wat er speelt in mijn familie. Soms vergeet ik het. Hoe moeilijk kan ik zijn? Ik wil niet meer leven . Ik heb alles verpest!
Ik wil mezelf eruit kunnen gooien!
Ik doe helemaal niks in het leven.
Er zijn familiegeheimen en ik wil erover kunnen praten. Ik wil met mijn moeder en bij mijn vader zijn. Ik zit zo erg in mijn brein en mijn hart wat ik wel niet aan het doen ben.
Mijn ouders verklaarde toen ik 12 was dat ik geen tos heb enzo.
Waar zijn mijn momenten!
Waar is mijn toekomst! Ik heb valse denkbeeldigen momenten het zit in mijn hoofd en het moet eruit. Valse momenten. Een derde oog lijkt het wel. Ik wordt er heel erg gek van! Help kan ik daar hulp voor gebruiken?
Ik weet precies wat er allemaal is gebeurd. Zit vaak in mijn verleden kijken en zeg ik dingen tegen mijn moeder met mooie momenten die we hebben doorgebracht. Ik wordt blij verdrietig van die momenten. Mijn ouders denken dat ik gek . Mijn moeder kijkt in mijn ogen en zie haar boosheid en angsten en ik wil niet dat mijn moeder zo is het hoort. Ik heb een juist en hart naar mensen. Zit mijn gevoelens alleen maar te verbergen vooreen ander. Kijk naar me en zeg wat je wilt en ik geef antwoord terug!
Ik wil het leven in balans met goede daden. Ik zit in mijn hoofd met slechte daden. En soms snap ik gewoon niet waarom mensen zo gedragen. En soms maakt het lastig voor mij om het verleden los te laten. Ik voel me heel raar. De reden waarom ik me zo gedraag en niet ff oplet is dat ik juist een oog heb voor een ander. Ik heb zekers helemaal geen dingen
Ik snap heel goed wat er gebeurd op aarde, maar ik snap gewoon niet alleen waarom mensen met MIJ praten. Onder mij ogen gebeuren er andere dingen wat er gebeurd enzo. Ik snap het leven gewoon niet meer. Er gebeuren tevssl. Momenten vaststellen. Alleen niet onder de controle krijgen.
Waar ben ik wat doe ik hier en waarom. Ik heb soms neppe en valse dromen. Ik snal heel goed wat er gebeud en doe maar ik verander mij niet op die moment.
Ik wil actie!
Iemand die mij helpt om een vooruitgang te geven in de blik in het toekomst en niet in het verleden. Er zijn zoveel dingen gebeurd en er blijven steeds gekke dingen bij me. De ene keer denk ik van 'ik zie mezelf voor de rechter of psycholoog of dit en dat, maar ook dat mensen continue in mijn omgeving
Ik heb geen vooruitgang in het leven. Wat een ellende. Ik kan me niet ook meewerken. En elke keer als ik gesprekken heb dan kom ik steeds met de deur in huis vallen wat dat is niet zo (mensen willen niet naar mij luisteren) en dan MOET IK gaan luisteren
Het komt gewoon op neer dat ik alleen momenten juist vaststel
Ik ben alleen maar geisoleerd. Wanneer gaat het eruit wat tegen me zit. En nu wordt ik ook eens voor gek verklaart onder het gedrag van mij ouders. Ik moet mijn gedrag aanpassen! Iemand help! En mijn ouders heeft mij een verkeerde voorbeeld gegeven. Wat kan er aan gedaan worden om dit zulke problemen en zaken op te lossen? Wij moeten allemaal meewerken en ons gedrag aanpassen. Hoe laat leven wij!?
Ik moet durven om een rechtzaak aan te spannen van het gedrag van mijn ouders en opvoeding die juist verkeerd is opgelopen. Tis een zootje en drama! Iemand?
IIk wil mezelf naar geluk brengen!
Bladzijde 1 / 1
Hallo Ellehcim,
Het is ons opgevallen dat je in een lastige situatie zit.
Je kunt ons elke dag van 11:00 tot 20:00 bereiken op de chat of met de telefoon op het gratis nummer 0800 0432 als je je verhaal wilt delen of samen met de Kindertelefoon wilt kijken hoe je je huidige situatie kunt verbeteren.
We hopen dat je je snel weer wat beter voelt!
Groet Roy,
De Kindertelefoon
Het is ons opgevallen dat je in een lastige situatie zit.
Je kunt ons elke dag van 11:00 tot 20:00 bereiken op de chat of met de telefoon op het gratis nummer 0800 0432 als je je verhaal wilt delen of samen met de Kindertelefoon wilt kijken hoe je je huidige situatie kunt verbeteren.
We hopen dat je je snel weer wat beter voelt!
Groet Roy,
De Kindertelefoon
Hey!
Ik heb het idee dat je nogal vast zit in jezelf en jezelf nog wat afvraagt wat er precies aan het gebeuren is.
Allereerst zal ik het hebben over een paar van de eerste dingen waar je over spreekt:
Ik zit veel op internet
Bevredig mezelf, hoe kan ik stoppen met mezelf een soa op te lopen.
Zit alleen maar op mn kamer
Hooggevoeligheid
Deze dingen zijn vrij normaal op deze leeftijd. Met jezelf te bevredigen kun je geen SOA's oplopen.
Hoogsensitiviteit is een karaktereigenschap en zal je dus niet vanaf geraken. Soms kan het inderdaad wel wat vervelend zijn, maar meestal kan het juist een heel mooi iets zijn.
De overige dingen maak ik me wat meer zorgen om. Als ik het goed begrijp heb je af en toe gesprekken bij de huisarts maar weet je niet goed wat en hoe je nog dingen kunt vertellen.
Misschien is het een idee om dit topic eens te laten lezen aan je arts? Het lijkt mij vrij volledig beschreven en zo hoef je er niet meer heel veel over te vertellen maar snapt de arts wel wat er in je omgaat.
Zou je dat eens willen proberen?
Het lukt je ook niet goed om je plaats te vinden op school en thuis. Dit komt volgens jou voornamelijk door angst.
Weet je wat die angst veroorzaakt? Zijn er bv. traumatiserende gebeurtenissen geweest waar school of sociaal contact een rol speelt, of zijn er andere redenen waardoor je dit eng vindt?
Je kunt dit in stapjes proberen op te bouwen door eerst contact te hebben met één iemand en dan telkens met meer mensen. Op die manier zul jij je er minder angstig door voelen.
Er bestaan gezinstherapeuten. Hier moeten je ouders dan ook wel voor openstaan. Ik vind het wel goed bedacht van je.
Je zou ook alleen naar een therapeut kunnen gaan om over je gevoelens te praten en dan af en toe een gesprek te hebben met je ouders erbij.
Lijkt je dat een fijn idee om eens uit te proberen?
Je zegt dat je niet meer wil leven omdat je het gevoel hebt dat je toch alles hebt verpest.
Ik denk echter dat dat helemaal niet het geval is!
Ik weet niet precies hoe oud jij bent, maar over een paar jaar ben jij volwassen.
Het lijkt me dat je momenteel wat problemen hebt met je ouders en je opvoeding. Als volwassene kun je alleen gaan wonen en een nieuwe start maken. Er is meer dan genoeg om voor te leven. Over enkele jaren zul je wat meer vrijheid hebben.
Ook in de tussentijd kun je al aan je eigen problemen werken.
Zoals ik al eerder zei lijkt het me een goed idee om jouw bericht hier aan de huisarts te laten zien.
Contact opnemen met een (gezins)therapeut kan je ook helpen, en een gesprek vragen met een leerlingenbegeleider op jouw school als dit van toepassing is ijkt me ook al een goede start.
Als je hulp vragen wat moeilijk vindt zou je hen een mail kunnen sturen met de dingen waar je mee zit.
Succes!
Groetjes
Lot
Ik heb het idee dat je nogal vast zit in jezelf en jezelf nog wat afvraagt wat er precies aan het gebeuren is.
Allereerst zal ik het hebben over een paar van de eerste dingen waar je over spreekt:
Ik zit veel op internet
Bevredig mezelf, hoe kan ik stoppen met mezelf een soa op te lopen.
Zit alleen maar op mn kamer
Hooggevoeligheid
Deze dingen zijn vrij normaal op deze leeftijd. Met jezelf te bevredigen kun je geen SOA's oplopen.
Hoogsensitiviteit is een karaktereigenschap en zal je dus niet vanaf geraken. Soms kan het inderdaad wel wat vervelend zijn, maar meestal kan het juist een heel mooi iets zijn.
De overige dingen maak ik me wat meer zorgen om. Als ik het goed begrijp heb je af en toe gesprekken bij de huisarts maar weet je niet goed wat en hoe je nog dingen kunt vertellen.
Misschien is het een idee om dit topic eens te laten lezen aan je arts? Het lijkt mij vrij volledig beschreven en zo hoef je er niet meer heel veel over te vertellen maar snapt de arts wel wat er in je omgaat.
Zou je dat eens willen proberen?
Het lukt je ook niet goed om je plaats te vinden op school en thuis. Dit komt volgens jou voornamelijk door angst.
Weet je wat die angst veroorzaakt? Zijn er bv. traumatiserende gebeurtenissen geweest waar school of sociaal contact een rol speelt, of zijn er andere redenen waardoor je dit eng vindt?
Je kunt dit in stapjes proberen op te bouwen door eerst contact te hebben met één iemand en dan telkens met meer mensen. Op die manier zul jij je er minder angstig door voelen.
Er bestaan gezinstherapeuten. Hier moeten je ouders dan ook wel voor openstaan. Ik vind het wel goed bedacht van je.
Je zou ook alleen naar een therapeut kunnen gaan om over je gevoelens te praten en dan af en toe een gesprek te hebben met je ouders erbij.
Lijkt je dat een fijn idee om eens uit te proberen?
Je zegt dat je niet meer wil leven omdat je het gevoel hebt dat je toch alles hebt verpest.
Ik denk echter dat dat helemaal niet het geval is!
Ik weet niet precies hoe oud jij bent, maar over een paar jaar ben jij volwassen.
Het lijkt me dat je momenteel wat problemen hebt met je ouders en je opvoeding. Als volwassene kun je alleen gaan wonen en een nieuwe start maken. Er is meer dan genoeg om voor te leven. Over enkele jaren zul je wat meer vrijheid hebben.
Ook in de tussentijd kun je al aan je eigen problemen werken.
Zoals ik al eerder zei lijkt het me een goed idee om jouw bericht hier aan de huisarts te laten zien.
Contact opnemen met een (gezins)therapeut kan je ook helpen, en een gesprek vragen met een leerlingenbegeleider op jouw school als dit van toepassing is ijkt me ook al een goede start.
Als je hulp vragen wat moeilijk vindt zou je hen een mail kunnen sturen met de dingen waar je mee zit.
Succes!
Groetjes
Lot
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.