Skip to main content

Hoi,

Ik heb al 2 maanden een vrij leeg gevoel vanbinnen. En ik voel me gewoon niet zo gelukkig en best wel angstig. Ik ben angstig als ik dan denk aan m'n toekomst, dat in bijvoorbeeld nooit meer kan genieten. Ik geniet van niets anders, behalve afspreken met vrienden. En zelfs dan voel ik me verdrietig. En ik heb ook nooit echt zin meer in dingen. Vaak ben ik ook bang dat ik de derde klas niet haal. Omdat het al voor 50 procent telt in m'n examen. En niemand begrijpt me, en daarom voel ik me zo alleen. Ik weet wel wat ik vroeger leuk vond, maar ook daar beleef ik geen plezier meer in. Ik ben ook bang dat het alleen maar erger kan gaan worden. Ik heb geen zelfmoord gedachtes, maar ik ben wel bang dat ik die misschien ga krijgen. Hebben jullie misschien tips, of last van hetzelfde? Dan hoor ik het graag.

Groetjes een vreselijk bezorgde en angstige tiener.

 

Hoi, 

Ik snap hoe je je voelt. Zelf heb ik er ook een lange periode last van gehad. De beste tip die ik je kan geven is praat er met iemand over die je vertrouwd, misschien je ouders of iemand op school. (zoals een vertrouwenspersoon of je mentor ofzo) Zelf durfde ik dat niet voor een lange periode, maar uiteindelijk heb ik het toch gedaan, en nu bijna een jaar later voel ik me nog steeds niet altijd vrolijk maar wel een stuk meer dan vroeger. Het luchtte ook erg op om er met iemand over te praten en zei kunnen je ook helpen. Zelf kon ik ook nergens meer van genieten en doordat er ook meerdere dingen in mijn leven fout gingen voelde ik me echt verschrikkelijk. Uiteindelijk ben ik naar iemand toegestapt, en nu bijna een jaar later probeer ik langzaam weer dingen te vinden waar ik blij van word. Onthou alsjeblieft dat alles echt wel weer beter word! Het is oke om je zo te voelen en ook heel normaal! Ik hoop echt dat je je snel beter voelt en ik heb vertrouwen in je! En onthou ook dat je niet alleen bent!

Hopelijk had je iets aan mijn reactie. 

 

Lieve groetjes vera xx

 

 


 (onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon)

Bedankt, ik praat er met m'n ouders veel over, alleen die weten zelf ook niet zo goed meer wat ze er mee moeten:( ik krijg als het goed is binnenkort wel een psychiater/psycholoog.


Hey Eenbezorgdetiener,

Goed dat je er met je ouder over praat! Ook al weten ze misschien niet precies hoe ze je kunnen helpen, ze kunnen je in ieder geval wel steunen.

Als je geen plezier meer uit oude hobbies haalt, kan je misschien op zoek gaan naar een nieuwe hobby. Er is vast wel iets wat je interesseert of wat je wilt proberen.

Misschien kan je je gevoel op proberen te schrijven of te tekenen. Voor mij helpt dat vaak. Het hoeft niet iets heel groots of moois te zijn. Gewoon iets waar jij je gevoel in kan stoppen.

Succes!

Groetjes iemand. 


Reageer