Lastig onderwerp in leven

  • 16 February 2020
  • 6 reacties
  • 98 Bekeken

Reputatie 1
Badge +1

Hoi allemaal,

 

Ik heb gisteren aan één iemand vertelt wat mijn gevoelens enz. zijn. Alleen is het probleem dat ik haar bijna nooit zie! Ik wil het wel aan iemand van school vertellen, maar dat durf ik niet zo goed.

 

Een met wat ik zo ga vertellen, zou het kunnen dat ik dan een jongen i.p.v. een meisje ben?

  • Op de basisschool was ik altijd met jongens bezig, nooit echt met de meiden. De meiden stonden altijd te kletsen, de jongens waren actief met voetbal en dat soort dingen.
  • Ik ga liever met jongens om. Ik heb in m’n vriendengroep 3 meiden en 1 jongen, maar voel me meer op m’n gemak met de jongen.
  • Zeg maar alles wat meiden doen (make-up, jurken); ik herken mezelf er niet in! 

Gisteren moest ik nieuwe kleren hebben, dus ging ik met m’n moeder naar de winkel! De winkel was nog niet open en voor het raam waar we stonden, lag allemaal jongenskleding. Dus ik zo onopvallend mogelijk de winkel inkijken, naar die kleding! Ik vind dat er veel  meer mooie dingen bij de jongenskleding liggen, dan bij de meiden.

Kan iemand me antwoord (proberen te) geven? Ik weet het gewoon niet meer!:sweat:

 

Amber


6 reacties

Heyy

Ik ben 14 en een jongen. Ik heb persoonlijk ook meer vertrouwen in meiden dan in jongens. Denk niet dat dat echt iets wil zeggen hoor.

Hoop dat je er wat aan hebt

Kaas123

hey 

 

het kan zeker dat jij van binnen een jongen geeft. 

mijn smoes tegen mijn moeder voor jongens kleding was. de broeken hebben grotere zakken dus dan kan ik beter me telefoon kwijt zo dat hij niet kapot gaat. en hoodys en t-shirts bestelde ik altijd op internet zo dat me ma niet kon zien dat het voor mannen was. 

let wel op als je een vrouwen lichaam hebt moet je 1 maat naar beneden voor een tshirt 

 

eerlijk gezegd zou ik niet weten met die punten of je dan meer een jongen bent want. ik vond dat kletsen verschikkelijk en ik vond bewegen te druk dus ik zat altijd lekker in me uppie. 

 

make-up en zo herken ik me wel enorm in. je wilt er niks mee te maken hebben en zodra het daar over gaat ben je weg. 

 

het is echt een kwestie van luisteren naar je gevoel. 

 

groetjes blue

Hoi

 

De ervaringen die je noemt, bv. de desinteresse in make-up en het liever omgaan met jongens, zijn in mijn ogen niet per se zaken die je transgender maken. Je zou evengoed een tomboy kunnen zijn, of simpelweg beter om kunnen met jongens. Echter ga ik je gevoelens niet ontkennen, en is het zeker niet verkeerd om te experimenteren met je gender-identiteit. Probeer deze gevoelens niet weg te duwen; laat ze gerust toe en observeer ze maar. 

 

Wat dapper dat je je opengesteld hebt naar iemand toe :slight_smile: Zou je, als je deze persoon niet regelmatig ziet, deze wat vaker een berichtje kunnen sturen, of deze af en toe kunnen bellen? 

 

Gr. Kenshin

Reputatie 1
Badge +1

Hoi Kenshin

 

Ik zie dat persoon vaker, dus opzicht komt  dat goed uit. Alleen zei hij wel dat hij niet denk dat ik een jongen ben. Ik snap wel dat hij dat denk, want hij kent me niet op deze manier! 
Voor de rest bedankt voor je antwoord! Alleen als ik de gevoelens op me af laat komen, wat ik al een poosje doen, wordt het steeds zwaarder! Ik wil er met m’n ouders over praten, maar ook weer niet…

 

Amber

Op zich heeft niemand anders iets te zeggen over jouw gender-identiteit. Als jij je een jongen voelt kan dat prima, ook als je omgeving je doorheen de jaren als meisje heeft gezien. 

 

Zou een algemeen gesprek rond gender met je ouders de deur zeg maar op een kiertje kunnen zetten? In een algemeen gesprek zou je te weten kunnen komen in hoeverre je ouders op de hoogte zijn van gender gerelateerde zaken. 

 

Gr. Kenshin

Hey,

Ik sluit me aan bij de reacties hierboven. Wat je noemt kunnen signalen zijn, maar ze maken je niet per definitie man. Wij kunnen niet voor jou bepalen wat je genderidentiteit is, dat kan alleen jij.

Het gaat er vooral om hoe je je voelt. Wat voel je als iemand je bij je (vrouwelijke) naam aanspreekt? Voelt dat oké of krijg je er een vervelend gevoel bij? Vind je het fijn dat mensen je zij/haar noemen? 

Heb je problemen met je lichaam? Wat vind je van je borsten? Horen die daar of wil je ze eigenlijk niet hebben? 

Dit zijn vragen die je jezelf kan stellen. Mensen die transgender zijn, hebben genderdysforie. Genderdysforie is een sterk gevoel van onvrede over je geslacht. Dit betreft zowel het fysieke (body dysphoria) als het sociale (social dysphoria) aspect. Dus dat je je niet prettig voelt in je lichaam en je het niet prettig vindt dat je maatschappij jou als een vrouw ziet en zo aanspreekt zegmaar.

Ik wil je in geen geval ontmoedigen om je genderidentiteit verder te ontdekken. Dat is een heel gewoon proces op jouw leeftijd! Voor sommige mensen is hun geslacht altijd duidelijk, zowel voor cisgender als transgender individuen. Dit is niet voor iedereen even makkelijk. Sommige mensen hebben bijvoorbeeld ook moeite met het vinden van hun plekje in het spectrum, omdat ze niet aan genderrollen conformeren. In ieder geval is het goed om zelf op ontdekkingstocht te gaan als je het gevoel hebt dat er dingen niet helemaal kloppen.

Dit kun je doen door dingen op te zoeken op internet (ik zag in een ander topic van je dat je daar al mee bezig bent), met andere jongeren te praten die hetzelfde ervaren als jij, door te schrijven om je gevoel op een rijtje te zetten of door hier met mensen over te praten die jou goed kennen. Er zijn natuurlijke meerdere wegen en dit zijn slechts suggesties. Je moet de route kiezen die het beste bij jou past! 

Laat je in ieder geval niks vertellen over wie je wel of niet bent. Alleen jij hebt het antwoord op die vraag. 

Gr. Pin

Reageer