Hoi

Je hebt het niet gemakkelijk, en raakt hierdoor verwikkeld in allerhande situaties. Wat lastig. Alvast verstandig van je dat je om advies vraagt. 

Een spreuk die regelmatig voorbij komt, is dat er licht te zien is op het einde van de tunnel. Met andere woorden: ook als het moeizaam gaat, je een donkere tijd moet doorstaan, is er beterschap op komst. Zo zou je bijvoorbeeld via school aan je thuissituatie en welzijn kunnen werken, zodat de behoefte aan verdovende middelen minder intens wordt. 

Op school zijn er plekken waar je als leerling terecht kunt. Je zou bijvoorbeeld naar je mentor of favoriete docent kunnen stappen. Ook is de leerlingenbegeleiding er voor je, waar er gewerkt kan worden aan onder andere het omgaan met duistere gedachten. De huisarts zou je hier evenwel bij kunnen helpen, bijvoorbeeld door je door te verwijzen naar een maatschappelijk werker of naar een psycholoog. 

De eerstvolgende stap lijkt me om iemand te benaderen rond je situatie. Op je eentje lijkt het me erg lastig om om te gaan met wat er momenteel speelt. Heb je een docent waar je je goed bij voelt, of ga je graag eens langs bij een leerlingenbegeleider? Eventueel zou je kunnen mailen over je situatie, als je dat prettiger vindt. 

Als zelf-destructieve of suïcidale gedachten je lastig zouden vallen, kan het helpen om deze te bespreken met de crisislijn. Bij de crisislijn kan je anoniem terecht voor hulp. Ook zou je je thuissituatie met de Kindertelefoon kunnen bespreken, die je eventueel kan doorverwijzen naar een doelgerichte organisatie. 

Groetjes

Kenshin