Skip to main content

nou hier ben ik dan nooit gedacht dat ik dit zou doen maar ik heb een probleempje en heb wel wat hulp nodig van andere. Mijn leven is de laatste namelijk echt chaos en dan heb ik het over sex, roken, drinken en blowen op mn 14e. Ik doe dit niet zonder reden want ik heb zacht uitgedrukt kut ouders. Ze zeiken alles af supporten me nooit en proberen mij pijn te doen in alle mogelijke manieren. heeft iemand een idee hoe ik van dit af kan komen want ik wil gwn weer een normaal leven leiden zonder chaos want tis echt kut. ik zoek alleen maar ontsnappingen van het leven en heb mijzelf daarbij ook vaak besneden en een x proberen op te hangen vanwege de kut situatie die ik thuis en op school heb. ik zou het erg waarderen als iemand ook maar 1 tip heeft of een motief om door te blijven gaan want ik begin zo langzamerhand op te geven op van alles.

 

Hoi

 

Je hebt het niet gemakkelijk, en raakt hierdoor verwikkeld in allerhande situaties. Wat lastig. Alvast verstandig van je dat je om advies vraagt. 

 

Een spreuk die regelmatig voorbij komt, is dat er licht te zien is op het einde van de tunnel. Met andere woorden: ook als het moeizaam gaat, je een donkere tijd moet doorstaan, is er beterschap op komst. Zo zou je bijvoorbeeld via school aan je thuissituatie en welzijn kunnen werken, zodat de behoefte aan verdovende middelen minder intens wordt. 

 

Op school zijn er plekken waar je als leerling terecht kunt. Je zou bijvoorbeeld naar je mentor of favoriete docent kunnen stappen. Ook is de leerlingenbegeleiding er voor je, waar er gewerkt kan worden aan onder andere het omgaan met duistere gedachten. De huisarts zou je hier evenwel bij kunnen helpen, bijvoorbeeld door je door te verwijzen naar een maatschappelijk werker of naar een psycholoog. 

 

De eerstvolgende stap lijkt me om iemand te benaderen rond je situatie. Op je eentje lijkt het me erg lastig om om te gaan met wat er momenteel speelt. Heb je een docent waar je je goed bij voelt, of ga je graag eens langs bij een leerlingenbegeleider? Eventueel zou je kunnen mailen over je situatie, als je dat prettiger vindt. 

 

Als zelf-destructieve of suïcidale gedachten je lastig zouden vallen, kan het helpen om deze te bespreken met de crisislijn. Bij de crisislijn kan je anoniem terecht voor hulp. Ook zou je je thuissituatie met de Kindertelefoon kunnen bespreken, die je eventueel kan doorverwijzen naar een doelgerichte organisatie. 

 

Groetjes

Kenshin


Reageer