Hi
Ik kras mezelf dus, maar een vriendin van zwemmen is er achter gekomen. Ik deed het tijdens de training, ik weet het, echt het domste wat je kan doen, maar op deze manier heb ik controle over de pijn vanbinnen.
Ik doe het met mijn eigen nagels, dus het is ook niet een “voorwerpje” ofzo die ik kan weggooien, daardoor kan ik het elk moment doen. En m’n nagels knippen werkt ook niet, want dan zijn ze meestal juist scherper.
Haar reactie was gelukkig heel erg lief, eerst schrok ze wel, maar daarna steunde ze me. Ik was dus zeg maar heel erg hard met mijn nagel in mijn hand aan het drukken, zodat er een soort “sneetje” kwam alleen bloedde het niet.
Ze vroeg: “Wat doe je?” dus ik zei zo normaal mogelijk: “Niks.” Maar ze had me door dus ze zei: “Echt wel” en ze wilde persé mijn hand zien. Toen zei ze: “What the f*ck?!” Toen moest ik zeg maar soort van huilen dat er wel tranen rollen maar zonder geluid ofzo. En toen zei ze gelukkig: “Het is oké.” En toen kreeg ik een knuffel. Ik wilde eigenlijk niet dat ze het wist, omdat ik vind dat het niet haar probleem is, ik haar geen pijn wil doen en ik niet wil dat ze anders naar me gaat kijken. Gelukkig was haar reactie dus wel heel lief.
Ik wilde dit gewoon even kwijt, niet echt een vraag dus eigenlijk, maar ik snap niet echt wat er wordt bedoeld met “gesprek”.
Sorry KT, als deze tekst aangepast moet worden, ik weet niet echt hoe ik het anders moet zeggen.
Emolélé