Hoi,
Ik ga nou even mijn hele verhaal vertellen en het zou heel fijn zijn als iemanf tips kan geven...
Dit schooljaar begon ik met het probleem geen aansluiting te hebben met mijn vorige klas. Al die anderen waren zo kinderachtig! Als ik serieus bezig was met schoolwerk zaten zij te klieren, als ik boeken las en na wilde bespreken gingen zij uit enz. Ik had één vriendin in die klas maar we gingen zoveel met elkaar om dat we eigenlijk gek van elkaar werden maar ook niet wisten hoe zonder elkaar te moeten.
Herkent iemand dat gebrek aan aansluiting? Het voelde alsof iedereen om mij heen in een andere stand stond en dommer (niet lullig bedoeld) was.
Ik ging dit jaar in met goede hoop. Nieuwe klas, nieuwe kansen. Maar begin dit schooljaar kreeg ik pfeiffer en ik ga nu nog steeds niet volledig naar school. Mijn oude/nog steeds wel enigszins vriendin maakte nieuwe vrienden, maar de enuge mensen die ik eigenlijk sprak waren leraren. Ik ben nu goed bevriend met een leraar van me, maar dat is niet echt een vriendschap vergelijkbaar als die oude vriendin van me, ik bedoel, dat is namelijk een leraar.
Ik hoor nu eigenlijk nergens meer bij en een vriendin die er altijd voor me was vindt me nu opeens irritant omdat ik met pfeiffer vaak uitstel krijg enzo.
Eigenlijk laten mijn twee vroegere vriendinnen me nu vallen terwijl ik ze nu ook nodig heb. Ze hebben me *poef* vervangen en ik had dat echt niet zien aankomen.
Ik zit nu weer in hetzelfde pakket als eerder... mensen van mijn leeftijd vindt ik over het algemeen behoorlijk egoïstisch en dan voel ik me weer gemeen en vaak ben ik bang dat ik ook zo egoïstisch ben.
Misschien ben ik te veeleisend in een relatie. Ik weet het niet.
Zijn er mensen die zichzelf ook zo buiten de groep voelen staan? Alsof je van een andere planeet komt dan je leeftijdsgenoten, met hele andere interesses (uitgaan, drank, feesten, stoer doen). Van die mensen die ook liever een vriendschap aangaan met mensen die een stuk ouder zijn, omdat je je bij die mensen beter op je gemak voelt. Als je zo'n persoon bent, hoe ga jij hiermee om?
Bladzijde 1 / 1
Ik heb ook geen vrienden. Dus ik lees mee. Maar als je ouder word leer je op (bijv.) Je werk of school mensen kennen met dezelfde interesses. Het komt goed 🙂
Dit gevoel blijft waarschijnlijk nog wel een tijdje hangen. Je vind vanzelf mensen waar je je goed bij voelt en bevriend mee wilt zijn. 🙂
Ik heb hetzelfde haha, Iedereen denkt dat ik 15 ben maar dat is dus niet zo :p
Ik zal gewoon ze zoveel mogelijk helpen en als ze irritant doen gwn denken: Doen alsof ze 5 zijn en jij 15.
Trouwens, in Nederlands is het gemiddelde mens heel kinderachtig. Mensen in Amerika bijv die 11 zijn lijken wel 13/14 in ''Nederlandse jaren'' zegmaar :P
I.
Ik zal gewoon ze zoveel mogelijk helpen en als ze irritant doen gwn denken: Doen alsof ze 5 zijn en jij 15.
Trouwens, in Nederlands is het gemiddelde mens heel kinderachtig. Mensen in Amerika bijv die 11 zijn lijken wel 13/14 in ''Nederlandse jaren'' zegmaar :P
I.
Justbecause,
Ik herken mezelf in je verhaal. Ik vind "kinderen" van mijn leeftijd niet echt sociaal en begripvol. Ik heb daarom ook al een heel poosje een relatie met een "oude man", hij is 14 jaar ouder dan ik. Ik kan nu over alle dingen serieus praten. Ik voel me nu beter en veilig, doordat ik op me eigen niveau kan functioneren. Op school en werk kan ik nu de andere mensen negeren. Ik weet dat zei ook nog een keer volwassen zullen worden, dus accepteer ze zoals ze zijn. Ik probeer als ik de kans krijg een serieus praatje te maken. Zo leren mensen je kennen hoe je echt bent.
Veel succes!
Ik herken mezelf in je verhaal. Ik vind "kinderen" van mijn leeftijd niet echt sociaal en begripvol. Ik heb daarom ook al een heel poosje een relatie met een "oude man", hij is 14 jaar ouder dan ik. Ik kan nu over alle dingen serieus praten. Ik voel me nu beter en veilig, doordat ik op me eigen niveau kan functioneren. Op school en werk kan ik nu de andere mensen negeren. Ik weet dat zei ook nog een keer volwassen zullen worden, dus accepteer ze zoals ze zijn. Ik probeer als ik de kans krijg een serieus praatje te maken. Zo leren mensen je kennen hoe je echt bent.
Veel succes!
Iedereen bedankt voor het antwoorden, heel fijn!
Annelyn, wat jij beschrijft over jezelf, over dat op je eigen niveau functioneren, is wat ik heel erg mis... ik weet niet goed waar ik mensen kan vinden waarmee ik goed kan praten ed. Waar heb jij die "oude man" gevonden? (Hahah dit klinkt echt heel lullig 😉 ) Waar zou het kunnen dat ik wel aansluiting kan vinden bij mensen?
Annelyn, wat jij beschrijft over jezelf, over dat op je eigen niveau functioneren, is wat ik heel erg mis... ik weet niet goed waar ik mensen kan vinden waarmee ik goed kan praten ed. Waar heb jij die "oude man" gevonden? (Hahah dit klinkt echt heel lullig 😉 ) Waar zou het kunnen dat ik wel aansluiting kan vinden bij mensen?
Justbecause,
Ik begrijp dat je dat gevoel mist, dat heb ik ook heel lang gemist. Maar nu ben ik de meest trotse Annelyn! Haha, ik vind het leuk dat je zo tegen me praat. Helemaal niet lullig. Ik liep een keer een rondje in het bos toen hij dezelfde kant op ging. Dan kun je net zo goed samen gaan lopen hè. We praten wat, meer niet. Een week later kwam ik hem weer tegen en toen bouwde we het contact steeds meer op. Heel toevallig eigenlijk. Er zijn een soort van kroegjes waar "oudere" vrijgezellen bij elkaar komen. Super gezellig! Echt een aanrader.
Succes!
Ik begrijp dat je dat gevoel mist, dat heb ik ook heel lang gemist. Maar nu ben ik de meest trotse Annelyn! Haha, ik vind het leuk dat je zo tegen me praat. Helemaal niet lullig. Ik liep een keer een rondje in het bos toen hij dezelfde kant op ging. Dan kun je net zo goed samen gaan lopen hè. We praten wat, meer niet. Een week later kwam ik hem weer tegen en toen bouwde we het contact steeds meer op. Heel toevallig eigenlijk. Er zijn een soort van kroegjes waar "oudere" vrijgezellen bij elkaar komen. Super gezellig! Echt een aanrader.
Succes!
Ontzettend leuk, gewoon naar buiten gaan en dingen meemaken, is eigenlijk altijd de beste tip geloof ik hahah, ik zal die eens gaan op gaan volgen ^^
He justbecause,
Je probleem is heel herkenbaar. Het lost zich ook vanzelf op hoor! Ik weet niet hoe oud je bent of in welke klas je zit, maar als je ouder wordt (examenklas, bijna vervolgopleiding etc.) worden de mensen ook steeds volwassener. Het is nu misschien rot maar je komt vast mensen tegen op je vervolgopleiding die net zo zijn zoals jij. Het lijkt me belangrijk dat je nu gewoon jezelf blijft, uiteindelijk kom je echt gelijkdenkende tegen. Groet!
Je probleem is heel herkenbaar. Het lost zich ook vanzelf op hoor! Ik weet niet hoe oud je bent of in welke klas je zit, maar als je ouder wordt (examenklas, bijna vervolgopleiding etc.) worden de mensen ook steeds volwassener. Het is nu misschien rot maar je komt vast mensen tegen op je vervolgopleiding die net zo zijn zoals jij. Het lijkt me belangrijk dat je nu gewoon jezelf blijft, uiteindelijk kom je echt gelijkdenkende tegen. Groet!
Hey,
je probleem komt mij grotendeels bekend voor. Vooral nu ik een klas lager zit omdat ik niet over kon. Ik weet niet of jij een sociaal persoon bent, of je snel vrienden maakt, of je heel verlegen bent etc. Maar probeer gewoon een beetje met anderen mee te praten. Of ga in de klas naast iemand zitten die je eigenlijk nog niet zo goed kent of naast iemand die jou wel aardig lijkt. Misschien is er wel een klik tussen jullie. Of zit er iemand bij je in de klas die ook geen of weinig vrienden heeft? Of iemand die zich erg op de achtergrond houdt en vaak stil is.
xx
je probleem komt mij grotendeels bekend voor. Vooral nu ik een klas lager zit omdat ik niet over kon. Ik weet niet of jij een sociaal persoon bent, of je snel vrienden maakt, of je heel verlegen bent etc. Maar probeer gewoon een beetje met anderen mee te praten. Of ga in de klas naast iemand zitten die je eigenlijk nog niet zo goed kent of naast iemand die jou wel aardig lijkt. Misschien is er wel een klik tussen jullie. Of zit er iemand bij je in de klas die ook geen of weinig vrienden heeft? Of iemand die zich erg op de achtergrond houdt en vaak stil is.
xx
Thanks iedereen! Ik ben 16 en zit volgend jaar in het laatste jaar van vwo. Vind het erg moeilijk om vrienden te maken maar is niet omdat ik me geheel afsluit, het is meer dat ik niet snel de diepte in ga. Ik denk dat ik wat meer risico mag nemen soms 😉
Ja ik heb ook dit probleem het is echt niet fijn
Mijn tip is ga meer in je omgeving doen naar film of iets anders zoek mensen op en maak een praatje
Hoi,
Ik ga nou even mijn hele verhaal vertellen en het zou heel fijn zijn als iemanf tips kan geven...
Dit schooljaar begon ik met het probleem geen aansluiting te hebben met mijn vorige klas. Al die anderen waren zo kinderachtig! Als ik serieus bezig was met schoolwerk zaten zij te klieren, als ik boeken las en na wilde bespreken gingen zij uit enz. Ik had één vriendin in die klas maar we gingen zoveel met elkaar om dat we eigenlijk gek van elkaar werden maar ook niet wisten hoe zonder elkaar te moeten.
Herkent iemand dat gebrek aan aansluiting? Het voelde alsof iedereen om mij heen in een andere stand stond en dommer (niet lullig bedoeld) was.
Ik ging dit jaar in met goede hoop. Nieuwe klas, nieuwe kansen. Maar begin dit schooljaar kreeg ik pfeiffer en ik ga nu nog steeds niet volledig naar school. Mijn oude/nog steeds wel enigszins vriendin maakte nieuwe vrienden, maar de enuge mensen die ik eigenlijk sprak waren leraren. Ik ben nu goed bevriend met een leraar van me, maar dat is niet echt een vriendschap vergelijkbaar als die oude vriendin van me, ik bedoel, dat is namelijk een leraar.
Ik hoor nu eigenlijk nergens meer bij en een vriendin die er altijd voor me was vindt me nu opeens irritant omdat ik met pfeiffer vaak uitstel krijg enzo.
Eigenlijk laten mijn twee vroegere vriendinnen me nu vallen terwijl ik ze nu ook nodig heb. Ze hebben me *poef* vervangen en ik had dat echt niet zien aankomen.
Ik zit nu weer in hetzelfde pakket als eerder... mensen van mijn leeftijd vindt ik over het algemeen behoorlijk egoïstisch en dan voel ik me weer gemeen en vaak ben ik bang dat ik ook zo egoïstisch ben.
Misschien ben ik te veeleisend in een relatie. Ik weet het niet.
Zijn er mensen die zichzelf ook zo buiten de groep voelen staan? Alsof je van een andere planeet komt dan je leeftijdsgenoten, met hele andere interesses (uitgaan, drank, feesten, stoer doen). Van die mensen die ook liever een vriendschap aangaan met mensen die een stuk ouder zijn, omdat je je bij die mensen beter op je gemak voelt. Als je zo'n persoon bent, hoe ga jij hiermee om?
Ik weet niet of je dit nog gaat zien maar het lijkt een klein beetje op mijn verhaal maar dan van de andere kant. Best wel eng. Voor mijn gevoel heb ik haar natuurlijk niet in de steek gelaten. En jij kan haar ook niet zijn want dit is 4 jaar geleden geschreven en als zij het was had het maar maximaal een half jaar geleden kunnen zijn. Sorry dit wilde ik even kwijt.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
