Hee,

Wat vervelend, je wilt graag hulp zoeken, maar krijgt hiervoor niet de steun van je omgeving. Ook ben je bang om hulp te zoeken voor je problemen. Weet je ook waarom je bang bent voor je problemen en wat heb je nodig om die angst wat minder te laten worden?

Je kan beginnen door er met iemand over te praten, iemand die je vertrouwt. Waarmee je deelt hoe jij je nou eigenlijk echt voelt en je verhaal kwijt kan. Misschien kan die persoon jou ook helpen met hulp zoeken, want dat is soms best moeilijk en spannend om te doen. 

 Voor een verwijzing naar hulp kan je naar je huisarts gaan en het daarmee bespreken. De huisarts kan naar je verhaal luisteren en met je meedenken wat je het beste kan doen en welke hulp het beste bij je past, welke mogelijkheden je allemaal hebt. De huisarts kan je ook doorverwijzen naar een psycholoog of naar andere hulpverlening.   

Je kan een beroep doen op de geheimhoudingsplicht van de huisarts. Deze zal het dan niet met iemand anders bespreken, zoals je ouders. Als je 12-15 bent, kan je wel vragen om geheimhoudingsplicht maar beslist de huisarts of hij/zij het wel of niet met iemand bespreekt. Vanaf 16+ heb je recht op je eigen hulpvraag en zal de huisarts het geheimhouden.

De huisarts kan je ook helpen als je het moeilijk vind om dit met iemand te bespreken, hij/zij kan het dan voor je vertellen, maar je kan het ook samen met de huisarts doen. Je kan dus samen met je huisarts dit met je ouders bespreken of je vraagt de huisarts of hij/zij het met je ouders bespreekt.

Naast snijden zijn er wel gezondere manier om met je gevoel om te omgaan.

Soms helpt het om je gevoel er uit te schreeuwen. Dit kun je doen in een kussen of gewoon hardop. Voor sommige mensen helpt bijvoorbeeld slaan in een kussen of een elastiekje om je pols.

Wat vaak ook helpt is opschrijven hoe je je voelt. Daarmee laat je vaak de gevoelens en emoties wat meer los. Dat het niet meer zo rondhangt in je hoofd. Pak pen en papier en ga schrijven, schrijf het gewoon van je af. Het hoeft niet perfect, het eerste wat in je opkomt. Als je het opgeschreven hebt, dan heb je het van je afgeschreven.

Er zijn nog heel veel meer alternatieven voor zelfbeschadiging. Op de site van stichting zelfbeschadiging kun je bijvoorbeeld zo'n lijst vinden: https://www.zelfbeschadiging.nl/alternatieven-voor-zelfbeschadiging/

Wat je denk ik het beste kunt doen is een aantal alternatieven waarvan jij denkt dat ze jou kunnen helpen op het moment dat je drang hebt opschrijven. Als je dan een moeilijk moment hebt, kun je dat lijstje erbij pakken en een alternatief gaan doen.  

Je kunt bijvoorbeeld ook een app downloaden zoals 'I am sober’ of 'calm harm' of 'crisisbuddy' Daarop staan bijvoorbeeld alternatieven en is er een community met mensen om elkaar te steunen en te helpen. Op zo'n moment kan een app je helpen om de drang te weerstaan en je aandacht ergens anders op te richten of de controle terug te krijgen. Of wie je kan bereiken op zo'n moment.

De vraag is ook is snijden het echt waard? Gaat het je helpen, is het nodig om jezelf pijn te doen, jezelf te straffen, etc..

Snijden lijkt nu misschien een oplossing om van je gevoel af te komen, maar het neemt je gevoel niet weg. Het komt steeds terug en vaak nog heftiger ook. Dan wil je jezelf weer snijden en omdat het heftiger is doe je het steeds meer en wordt het een verslaving. Dat is niet wat je wilt.

Ik snap dat het lastig is. Het is goed van je dat je hulp wilt zoeken. Ik zou je dat ook zeker aanraden. In de tussentijd kun je wellicht iets met bovenstaande tips.

Je hoeft je echt niet te schamen voor professionele hulp. Die mensen zijn er juist om jou te helpen. En je bent ook echt niet de enige!

Groetjes,
Simply Me