Skip to main content

Hoi, 

ik ben een meisje van 16 en zo lang ik me kan herinneren heb ik het gevoel dat ik hier niet hoor. Vroeger tussen de leeftijd van 6-13 werd ik gepest door mijn huidskleur, en er waren nooit echt volwassen die mij daarmee wilde helpen die vonden dat ik het zelf wel kon regelen. mijn ouders waren er ook niet altijd voor me en daardoor ben ik heel zelfstandig en vertrouw ik bijna niemand. Ik heb vaak genoeg geprobeerd mensen in vertrouwen te nemen, en ik heb ook al vaak genoeg een psycholoog gehad om te weten dat dat eigenlijk ook niet veel helpt. Het is natuurlijk fijn om met iemand over mijn problemen en gevoelens te praten, maar gek genoeg blijft het daar ook wel bij en los ik mijn problemen zelf op of  ik leer ermee om te gaan. Maar sinds Mijn 11e zie ik het echt allemaal niet meer zitten en voelt het alsof ik de dag moet zien te overleven. Het liefst zou ik nu gelijk uit het leven stappen, maar ik wil mijn polsen niet doorsnijden en ik wil liever ook niet ergens vanaf springen of voor een trein springen. Ik zou het liefst door een prikje dood willen gaan maar daar kom ik helaas niet in aanmerking voor. Misschien denken sommige van jullie wel dat ik dit doe voor aandacht maar dat is echt het laatste wat ik nu wil. 

Hey Nadia16

 

Wat jammer dat je het zo zwaar hebt. Het doet me verdriet om te lezen dat je gepest werd wegens je huidskleur, en dat je hierbij vrijwel aan je lot overgelaten werd. 

 

Je hebt reeds met een psycholoog gepraat, maar had het gevoel dat je desondanks fijne gesprekken je problemen nog steeds zelf oploste. Dat gevoel herken ik, hoewel ik merk dat ik, al is het soms jaren later, soms weleens terug denk aan een gesprek, met de gedachte dat wat de psycholoog zei, me toch enigszins beïnvloed heeft in het maken van bepaalde keuzes. Daarbij kan het een tijd duren voor je bij een hulpverlener terecht komt waar je je oprecht goed bij voelt. 

 

Je hebt door de jaren heen geleerd om op jezelf met problemen om te gaan. Dat is erg sterk van je. Echter kan het geen kwaad om, al is het maar voor iets kleins, iemand toe te laten die je even helpt. Dit kan door bijvoorbeeld je hart te luchten bij een fijne docent, of door met een vriend(in) te bespreken wat er zoal in je omgaat. 

 

Aangezien er best duistere gedachten in je omgaan, zou ik je graag aanraden om hulp te zoeken. Dit kan bijvoorbeeld via school of via de huisarts. Wie weet kom je wel bij een hulpverlener terecht waar je je erg goed bij voelt. In ieder geval kan het geen kwaad om op moeilijke momenten contact op te nemen met de crisislijn, waar je anoniem je verhaal kan doen. 

 

Groetjes

Kenshin


Hallo Nadia16 :)

Wat naar om te horen dat je gepest bent geweest! Je kan als je heel erg veel last van je verleden hebt misschien met De Kindertelefoon, zij zijn er voor jou om mee te chatten of te bellen en luisteren ook naar je. Je kan als je zelfmoordgedachtes hebt ook met 113 chatten/bellen.

-Dr8gon99


Hi Nadia,

 

Wat verschrikkelijk om dit te horen, hoe gaat het nu met je? Ik hoop dat je iemand hebt gevonden om echt goed mee te kunnen praten of inieder geval iemand die je vertrouwd. 

Ik hoop dat het al beter met je gaat!

 

grtjs,

Candy


Niet doen echt niet doen ik wilde het ook maar je komt er boven op dat beloof ik je!!!!!!

Ik had werkelijk het zelfde probleem als jij eb heb met een meisje van 20 gepraat op het werk 

Ken jij iemand met een lief karakter? Net als dat meisje van mij? Vertel het aan haar ik weet zeker dat ze je wilt helpen!!!!

Door haar heb ik zelfs vrienimen gekregen hoe super tof is dat? 

 

Probeer het maar laat je nog iets weten 

 

Dike kus roos


Reageer