Skip to main content

Hoiii

Nou wil ik niet dat kind zijn waarmee duidelijk iets mis mee is... Maar dat ben ik dus wel want dit is denk ik de derde keer dat ik iets vreemds vertel dat volgensmij niemand herkent. (Ik refereer naar een gedicht en een ander topic van mij). 

Maargoed ik had dus laatst een ervaring waarvan ik me afvraag of iemand hetzelfde of iets vergelijkbaars heeft gehad.

Ik lag eergisteren in bed en probeerde te slapen. Het was stil en donker. Er kwam dus niet echt iets nieuws binnen. Ik dacht niet.

Op dat moment was het net alsof ik geen persoonlijkheid of doelen had. Alsof ik niet bestond, eigenlijk.

Ik schrok daarvan en daardoor begonnen mijn gedachten weer. Toen voelde het opeens raar dat ik wel bestond. 

Ik heb hetzelfde eerder gehad (of nou ja, ik kan me één keer herinneren), toen ik in de auto zat en naar de lucht staarde. 

Dus ja het is niet echt heel diep ofzo, maar ik vroeg me af of jullie dit kennen, want ik heb er in ieder geval nog nooit over gehoord van anderen. (We bespreken dingen over 'zijn' en hoe je iets ervaart, te weinig, vind ik).

(Of ik ben me iets te bewust van mijn 'zijn' haha)

Hoi beetje emotioneel 

ik snap ongeveer denk ik wat je hebt meegemaakt, ik ben vaak mij bewust van dat ik zo klein ben eig. Hoe groot ik ben ten opzichte van iets kleiners. En dat die dingen juist weer nog groter zijn van iets ander. Hoe klein die dingen eig zijn ten opzichte van mij. Van een huis. Van het land. Van de aarde. Van het zonnestelsel. En ja, dan kom ik uit bij het universum. Die vraag waar ik totaal gek van kan worden. Leven we in het oneindige? Of stopt het ergens? En wat is daar dan weer achter? 
 

Ik snap je gedachtes volledig en ik vind het knap dat je het zo goed kan uitleggen. Ikzelf vind het maar al te lastig om mij gedachtes uit te leggen laat staan te schrijven.

 

Ik hoop dat je er iets aan hebt. X

Groetjes Mara 

 


Hoi.  Volgens mij heb ik dat ook wel eens. Bijvoorbeeld als ik aan de waterkant zit een tijdje en dan opeens denk ik " huh waar dacht ik eigenlijk aan?" Soort van dat je schrikt dat je even nergens aan dacht.  Op school zat ik een keer alleen te werken op de gang en toen ook dacht ik even nergens over na en opeens ben je er dan weer, en denk je ook zoiets van "wat dacht ik eig?". Ik denk dat het wel vaker gebeurt en meestal als je in een heel rustig moment zit. Misschien is het wel een soort begin van slaap ofzo. Of dat je lichaam even rust pakt omdat er weinig prikkels zijn. Ik ben ook benieuwd naar anderen hun ervaringen! 

Groetjes liefs Tartan X 


Hoi @Beetje emotioneel ,

Ja, heb ik soms ook wel .

Ik denk er een beetje hetzelfde over als @Tartan13 .

 


Reageer