Hallo,
Ik ben een meisje van 16. Dingen gingen al langer niet echt goed met mij omdat ik geen vrienden heb op school. Sinds vorige jaar is er nog iets: ik heb een soort eetprobleem ontwikkeld. Ik was altijd mager geweest maar op een gegeven moment vond ik mezelf opeens een beetje dik lijken, ook al weeg ik maar 50 kilo. Eerst probeerde ik om gewoon wat minder te eten en meer te sporten, maar met de loop van tijd raakte ik steeds meer geobsessioneerd. Ik heb al een paar keer expres overgegeven na te veel te hebben gegeten bijvoorbeeld. Nu beheerst eten mijn leven en voel ik me bijna elke dag kapot van verdriet. Ik probeer om af te vallen maar het lukt niet. Mijn gezin koopt veel dingen die lekker en ongezond zijn zoals koekjes, ijs, chocola, krentenbollen. Ik kan de temptatie niet lang weerstaan en als ik aan die temptatie toegeef dan voel ik me als een mislukking, ik voel me schuldig, boos, dik. Ik heb ook last van eetbuien, dan verlies ik de controle en eet ik te veel in weinig tijd. Ik probeer om het goed te maken door te sporten maar zo makkelijk gaat het niet.
Ik voel ik me echt depressief. Ik probeer steeds om te lijnen maar het eindigt altijd in hetzelfde. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik zie geen uitweg. Ik vertel mezelf dat ik gewoon harder moet proberen, dat ik niet zo zwak moet zijn maar ik weet het niet. Bijna elke dag wil ik huilen van verdriet en frustratie. Zoals ik zei boeit het mijn gezin niet. Ik voelde me al alleen omdat ik geen vrienden heb, nu helemaal met dit probleem. Wat raden jullie me aan? Zit iemand in een vergelijkbare situatie? Hebben jullie tips of ideeën? Ik stel het zeer op prijs.
heel erg bedankt, F. 16 jaar
Kapot van verdriet, wat raden jullie mij aan?
A
A
Hey.
Wat vervelend voor je allemaal!
Je begrijpt dat je een eetprobleem hebt en dat je eigenlijk niet echt te dik bent. Dat is al heel belangerijk. De volgende stap is echter veel zwaarder. En dat is doorzetten en iets meer, dus richting "normaal" te gaan eten.
Ik zou als ik jou was met je mentor of leerlingbegeleider gaan praten, die kunnen je helpen of doorverwijzen. Het is heel belamgerijk dat je goede hulp gaat krijgen omdat het anders echt heel lastig blijft.
Je kunt ook naar de huisarts gaan. Die kan je ook tips geven en doorverwijzen. Ook een diëtiste kan handig zijn omdat die kan helpen met je eet patroon.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
Wat vervelend voor je allemaal!
Je begrijpt dat je een eetprobleem hebt en dat je eigenlijk niet echt te dik bent. Dat is al heel belangerijk. De volgende stap is echter veel zwaarder. En dat is doorzetten en iets meer, dus richting "normaal" te gaan eten.
Ik zou als ik jou was met je mentor of leerlingbegeleider gaan praten, die kunnen je helpen of doorverwijzen. Het is heel belamgerijk dat je goede hulp gaat krijgen omdat het anders echt heel lastig blijft.
Je kunt ook naar de huisarts gaan. Die kan je ook tips geven en doorverwijzen. Ook een diëtiste kan handig zijn omdat die kan helpen met je eet patroon.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
A
Hey, ik weet niet of deze reactie zo zinvol is, maar toch,
Ikzelf heb geen eetprobleem, maar word wel boos als mijn ouders ongezonde dingen kopen. Dan spreek ik ze daar ook op aan en confronteer ze met: 'Wil je me dik maken, of zo?' Daarom kopen ze nu minder ongezonde dingen. Ik zou dus met je ouders praten over dat jij een eetprobleem hebt en dat je minder ongezonde dingen in huis wil.
Voordat anderen zeggen dat je 'een arts moet raadplegen' zeg ik dat wel. Dat is ook een goed idee, want die kan jou hier ook mee helpen.
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
Ikzelf heb geen eetprobleem, maar word wel boos als mijn ouders ongezonde dingen kopen. Dan spreek ik ze daar ook op aan en confronteer ze met: 'Wil je me dik maken, of zo?' Daarom kopen ze nu minder ongezonde dingen. Ik zou dus met je ouders praten over dat jij een eetprobleem hebt en dat je minder ongezonde dingen in huis wil.
Voordat anderen zeggen dat je 'een arts moet raadplegen' zeg ik dat wel. Dat is ook een goed idee, want die kan jou hier ook mee helpen.
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
A
Ha, ik wist dat iemand zou zeggen dat je naar arts had moeten gaan.
Hey.
Wat vervelend voor je allemaal!
Je begrijpt dat je een eetprobleem hebt en dat je eigenlijk niet echt te dik bent. Dat is al heel belangerijk. De volgende stap is echter veel zwaarder. En dat is doorzetten en iets meer, dus richting "normaal" te gaan eten.
Ik zou als ik jou was met je mentor of leerlingbegeleider gaan praten, die kunnen je helpen of doorverwijzen. Het is heel belamgerijk dat je goede hulp gaat krijgen omdat het anders echt heel lastig blijft.
Je kunt ook naar de huisarts gaan. Die kan je ook tips geven en doorverwijzen. Ook een diëtiste kan handig zijn omdat die kan helpen met je eet patroon.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
Dat je naar je mentor moet gaan, is inderdaad handig, omdat je je ook alleen voelt.
Wat vervelend voor je allemaal!
Je begrijpt dat je een eetprobleem hebt en dat je eigenlijk niet echt te dik bent. Dat is al heel belangerijk. De volgende stap is echter veel zwaarder. En dat is doorzetten en iets meer, dus richting "normaal" te gaan eten.
Ik zou als ik jou was met je mentor of leerlingbegeleider gaan praten, die kunnen je helpen of doorverwijzen. Het is heel belamgerijk dat je goede hulp gaat krijgen omdat het anders echt heel lastig blijft.
Je kunt ook naar de huisarts gaan. Die kan je ook tips geven en doorverwijzen. Ook een diëtiste kan handig zijn omdat die kan helpen met je eet patroon.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
Dat je naar je mentor moet gaan, is inderdaad handig, omdat je je ook alleen voelt.
A
Asy silivana: Ik zou wel hulp willen zoeken, maar ik wil niet dat mijn ouders hierover horen. Ze weten wel een beetje dat ik een probleem heb, maar ze weten niet hoe erg het is. Ik weet dat huisartsen een zwijgplicht hebben maar ik ben bang dat mijn ouders er toch over komen te weten, door de verzekering bijvoorbeeld.
Geen_naam: Ik vertel ze wel dat wat ze kopen ongezond is, en ik geef ze zelfs alternatieven, maar zowel mijn broer als mijn zus vinden die dingen wel lekker en ze zijn niet dik dus mijn ouders kopen toch al die dingen. Ik heb wel voor mezelf amandel melk gekocht en huttenkaas (laag in calorieen) maar alsnog lukt het mij niet om af te vallen of om beter te voelen. Ik kan de temptatie na een bepaalde tijd gewoon niet weerstaan.
Geen_naam: Ik vertel ze wel dat wat ze kopen ongezond is, en ik geef ze zelfs alternatieven, maar zowel mijn broer als mijn zus vinden die dingen wel lekker en ze zijn niet dik dus mijn ouders kopen toch al die dingen. Ik heb wel voor mezelf amandel melk gekocht en huttenkaas (laag in calorieen) maar alsnog lukt het mij niet om af te vallen of om beter te voelen. Ik kan de temptatie na een bepaalde tijd gewoon niet weerstaan.
A
Hey ik snap dat je wilt dat je ouders er niet achter komen.
Maar als je te erge onder gewicht hebt heb je een kans dat je dood gaat omdat je lichaan gewoon geen energie meer heeft om je levend te houden.
Ik zou dus echt gewoon alsnog nasr de huisarts gaan 💖
Of naar je mentor. Kan ook
Maar als je te erge onder gewicht hebt heb je een kans dat je dood gaat omdat je lichaan gewoon geen energie meer heeft om je levend te houden.
Ik zou dus echt gewoon alsnog nasr de huisarts gaan 💖
Of naar je mentor. Kan ook
A
Hey!
Wat naar voor je, en heel herkenbaar.
Een paar jaar geleden zat ik precies in de situatie waar jij in zit, met eetproblemen. Ik weet hoe moeilijk het is, dus ten eerste; sterkte!
Bij mij heeft professionele hulp erg geholpen, maar ik snap dat die stap daarnaar toe veel te groot en heftig lijkt, dus dat aanraden heeft geen zin.
Ook ben ik overslagen van te weinig eten naar gezond eten. Het is nog steeds een soort obsessie, maar in ieder geval een veel betere en gezondere obsessie dan de obsessie van veel te weinig eten. Het is een eerste stap, en misschien kan je later de tweede stap zetten.
Dat je ouders weinig gezonde dingen kopen werkt het wel een beetje tegen 😞. Verdien je zelf geld? Misschien kan je proberen thuis te komen met zelf gekochte groente en fruit. Grote kans dat je ouders zich schuldig gaan voelen en het voor je mee gaan nemen.
Wat naar voor je, en heel herkenbaar.
Een paar jaar geleden zat ik precies in de situatie waar jij in zit, met eetproblemen. Ik weet hoe moeilijk het is, dus ten eerste; sterkte!
Bij mij heeft professionele hulp erg geholpen, maar ik snap dat die stap daarnaar toe veel te groot en heftig lijkt, dus dat aanraden heeft geen zin.
Ook ben ik overslagen van te weinig eten naar gezond eten. Het is nog steeds een soort obsessie, maar in ieder geval een veel betere en gezondere obsessie dan de obsessie van veel te weinig eten. Het is een eerste stap, en misschien kan je later de tweede stap zetten.
Dat je ouders weinig gezonde dingen kopen werkt het wel een beetje tegen 😞. Verdien je zelf geld? Misschien kan je proberen thuis te komen met zelf gekochte groente en fruit. Grote kans dat je ouders zich schuldig gaan voelen en het voor je mee gaan nemen.
A
Al deze reacties hierboven zijn erg nuttig, maar vergeet niet dat je niet alles in één keer kunt doen! In kleine stapjes kijken of het lukt en als het even niet lukt, zet je een stap terug.
Rustig aan!
Een Persoon Zonder Naam
Rustig aan!
Een Persoon Zonder Naam
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
