Hi, een groot deel van mijn leven heb ik veel last gehad van boosheid, woedaanvallen en het verliezen van de controle. Dit is de eerste keer dat ik hier wat over schrijf. De aanleiding van dit bericht is dat ik in mei mezelf pijn heb gedaan. Ik denk dat het niet echt de bedoeling is om te zeggen hoe, maar het deed pijn. Er was een misverstand met mijn vader. Door dit misverstand heb ik hem boos gemaakt en voor mijn gevoel teleurgesteld.  Dit ging niet face to face, maar over de telefoon. Ik heb liever dat iemand boos wordt tegen mijn gezicht dan over de telefoon. Door dit telefoontje was ik best overstuur geraakt. Ik was niet thuis. Toen ik uiteindelijk thuis kwam was hij er nog en negeerde mij en zei wat dingen die ook niet zo leuk waren. Toen vertrok hij. Het was dan niet uitgepraat of iets. Er kwam toen zo’n sterk gevoel naar boven, ik wist al wel wat het was. Het was die boosheid, een soort van haat. Niet naar mijn vader, maar naar mezelf. Ik wist echt niet hoe ik dit gevoel weg kreeg. Ik heb dit gevoel wel vaker gehad en toen deed ik ook mezelf naar de realiteit brengen. Maar nog nooit op deze manier. Daarna raakte ik ook in paniek omdat ik mezelf dat had aangedaan. Ik vertelde het aan mijn zus en die troostte mij gelukkig. Ze hielp ook de pijn te verzachten. Mijn ouders kwamen pas aan het einde van de dag weer terug. Ik heb ze dit ook verteld. 

Omdat ik al langer met deze boosheid loop had ik een afspraak gemaakt bij de huisarts. Dat was wel echt een opluchting. Ik heb een verwijzing naar de psycholoog gekregen. Want ik vind het wel belangrijk dat ik er over moet blijven praten. 

Ik vind het fijn dat ik er hier over kan schrijven en mijn verhaal kwijt kan. 

tnx