Skip to main content

Dag lieve forum gebruikers.

Ik heb heel erg last van depressie. Ik schrik snel, ik doe aan sh, heb een negatief zelfbeeld en heb langst van sociale angst. ook heb ik een iq van 138 (Dit betekent dat ik alles heel intens beleef)

Ik heb veel last van het verleden, en ik ben benieuwd of dit trauma is of niet. Ik zou heel graag advies willen maar dat hoeft niet want het is een lang verhaal

 

oke daar gaan we:

Als baby was ik altijd aan het huilen, ik heb een auto imuun ziekte en had daardoor de eerste vier jaar van mijn leven chronisch buikpijn. Ik ging toen ik 3 was naar de basisschool. Op de basisschool voelde ik me toen al buiten gesloten. ik kon al lezen toen ik 4 was, maar de juf zei dat dat onzin was. ik heb vervolgens groep 2 en 3 in 1 jaar gedaan, waardoor ik in een nieuwe klas terecht kwam. Daar maakte ik gelukkig wel snel vrienden. Vanaf groep 4 raakte ik in een zware depressie. Toen ik 7 was zei ik al tegen mijn moeder dat ik dood wilde. Ik werd altijd vertelt dat ik anders was dan iedereen. Mijn vrienden waren ook heel toxic en ik werd constant buiten gesloten. Ik ben ook in therapie gegaan toen ik 8 was.  Dit ging de hele basisschool door.  Uiteindelijk heb ik groep 8 overgeslagen en zat ik op mn 10e op de middelbare school. daar maakte ik vrienden met super lieve meiden die me mijn eerste jaar door getrokken hadden. de oudste van onze vriendengroep was 15. We noemen haar A. A had heel veel last van mentale stoornissen. Je kan je voorstellen dat voor een 11 jarig kind dat heel heftig is. toen ik 12 jaar was heb ik dan ook gezegt dat ik geen vrienden meer wil zijn. We zijn wel soms gaan kletsen en we zeiden altijd hallo in de gang, geen haat gevoelens. een Half jaar later heeft ze zelfmoord gepleegt. ik was 12. Toen kwam de depressie weer terug. Ik verstopte het rouwen en was de altijd blije ik. Buiten school was ik echter heel verlegen en praatte ik bijna niet. Een jaar later, ik was 13, is het paard waar ik al 3 jaar voor zorgde overleden. Hij was mijn beste vriend. In middels is het een jaar later. Ik doe aan zelf beschadiging en ik wil dood.

 

 

Als je dit helemaal hebt gelezen, sorry voor het vage verhaal, is dit trauma?

 

Liefsss

Je kan het zo opvatten, maar het is niet precies een trauma. Maar ik zweer… je moet nooit zelfmoord plegen want iedereen mist je. Je zou naar een plek kunnen waar ze het er met je er over hebben


lief zwart vogeltje,

wat jammer dat je zo negatief over jezelf denkt. Ik lees dat je een hele slimme meid bent. De meeste kinderen die te vroeg naar hogere klassen gaan voelen zich niet begrepen, het ligt dus niet aan jou! Je hebt therapie gehad maar is dit wel de juiste vorm van therapie geweest voor jou? 

 

Overlijden en zelfmoord komt voor in ieder mensen leven, helaas. Zorg dat jij er geen onderdeel van word.

Als ik je een tip mag geven, ga naar je huisarts en vraag naar cognitieve therapie 🙂 je moet anders leren denken meisje. Je hebt zoveel talenten in je mars maar benut ze niet.  

Succes, je kan het !


We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.


Hey, 

Oh, wat naar voor je! Ik denk idd dat het geen trauma is, alleen een, ja hoe noem je dat, een leegte die je voelt. Ik snap heel goed dat het heftig is voor een 12 jarige als je vriendin overlijdt. Als je er nu nog moeite mee hebt (weet het niet), probeer aan de leuke dingen te denken wat je met haar hebt meegemaakt of praat erover met iemand! En dat zelfde bij je paard! Echt sneu voor je! 

Maar….Ga geen zelfmoord gedachten krijgen meid! Dat is heel heel erg gevaarlijk! Je bent goed zoals je bent! Daarom sluit ik me aan bij de reactie van @Moon88 . Probeer de leuke dingen van het leven te zien en denk hoeveel je mensen verdriet doet als je er niet meer zou zijn! 

Ik hoop je geholpen te hebben! 

Een poot van:

Dino <3


Reageer