Skip to main content

Hoi allemaal,

Ik ben een meisje van 16 en heb de afgelopen jaren meerdere therapeuten gehad. Helaas vind ik het moeilijk om me open te stellen naar iemand en hierdoor lukt het me niet snel om me op mijn gemak te voelen bij een therapeut. Dit is nu weer het geval.

Ik heb op het moment 2 therapeuten: 1 voor EMDR therapie en 1 voor cognitieve gedragstherapie. Beide therapeuten zijn van dezelfde organisatie. Bij de EMDR therapeut voel ik me heel erg op mijn gemak. Ik heb het gevoel dat ze me begrijpt, ik voel me comfortabel bij haar en we kunnen lachen samen. Het is voor het eerst dat ik dat heb met een therapeut. Bij de therapeut voor de cognitieve gedragstherapie voel ik me een stuk minder fijn. Het ligt niet per se aan haar, want ze is heel vriendelijk, maar ik kan me bij haar niet uitten en ik voel me ook niet op mijn gemak. Het liefst zou ik van therapeut switchen of beter nog: bij de EMDR therapeut blijven en de andere therapeut 'laten vallen' , maar ik durf dit niet toe te geven. Ik ben bang dat mijn ouders het niet leuk gaan vinden, aangezien ik al zo vaak geswitched ben. Ook weet ik niet of de EMDR therapeut dit goed vind, want ik wil haar niet tot last zijn en ik weet niet of zij me verder kan/wil helpen. En ik ben bang voor de reactie van de therapeut van de gedragstherapie, omdat wij samen al best lang bezig zijn en ik nooit eerder heb laten merken dat ik haar niet fijn vind.

Kortom: wat moet ik doen? Ik weet dat het verstandig is om dit te vertellen, maar ik ben best bang voor de reacties van de therapeuten en mijn ouders. Zoals ik al zei zou ik het liefst mijn EMDR therapeut houden, zodat zij me kan helpen en zodat ik met haar kan praten, en dan de andere therapeut 'laten vallen', maar ik weet niet of dit mogelijk is en wat andere hiervan zullen vinden. Iemand advies? Alvast bedankt :)

Heej, @eveline!

Wat naar voor je om te lezen dat je dit nu meemaakt. Ik heb hier persoonlijk geen ervaring mee, maar ik zou het wel tegen hem/haar zeggen, want dan heb je dat maar uit de weg, weet je wel? Anders dan komt 't op een hoop terecht in je hoofd en dan word het alleen maar erger en erger en dan word de stap ook moeilijker voor jezelf.

Ik durf je dit met zekerheid te zeggen: als je dit wat je hier hebt getypt, aan je ouders verteld zullen ze dat ECHT wel begrijpen, het zijn niet voor niks je ouders. Ik denk ook dat de CGT*-therapeut* (*cognitieve gedragstherapie) je zult begrijpen, zij/hij is er voor jou om je zo goed mogelijk te helpen, ook al betekent dat misschien dat er lastige keuzes gemaakt moeten worden.

Hopelijk heb je hier wat aan, zo niet: je mag me altijd ff taggen. :)


Hoii @eveline ,

Wat naar! Misschien kun je het met de therapeut waar je je wel op je gemak bij voelt erover hebben? Of iniedergeval aan iemand vertellen. Misschien kun je het je ouders vertellen? Ik snap dat dit moeilijk is maar ik geloof in je!! En als jij je daar niet op je gemak voelt dan is dat zo. Je ouders zullen daar rekening mee moeten houden. Het is uiteindelijk jou therapie en jij ben degene die steeds met haar moet praten dus de keus ligt bij jou. Maar je ouders spelen hier natuurlijk wel een grote rol in mee en dat begrijp ik ook. Ik hoop echt dat het lukt:). Ik duim voor je!🍀 en sorry dat ik niet echt goede tips heb. 

Succes!🍀🍀🍀🍀

- Annoniem_meisje 


Hoi,

Ik ben het helemaal eens met de bovenstaande reacties.

Wat ik er zelf nog aan toe te voegen heb: je ouders en therapeut zullen waarschijnlijk heel blij zijn dat je gewoon eerlijk bent. En het is beter om gewoon eerlijk te zijn dan dat je nog heel lang doorgaat met die therapeut. 

Persoonlijk heb ik zo'n zelfde situatie meegemaakt waarbij ik niet goed mezelf kon zijn bij de psycholoog waar ik ook niet zo'n goede klik mee had. Uiteindelijk heb ik het tegen haar verteld en ze was heel blij dat ik gewoon eerlijk was. Ze zijn ook dat ze dat vaker meemaakte en dat ze het niet erg vond. En ik kreeg vrij snel een andere psycholoog. Waarschijnlijk heeft jouw therapeut dat ook wel vaker gehad. 

"Ook weet ik niet of de EMDR therapeut dit goed vind, want ik wil haar niet tot last zijn en ik weet niet of zij me verder kan/wil helpen."

Dat je haar niet tot last wilt zijn mag echt geen reden zijn! Zij zijn er voor jou, dus je kan het altijd gewoon vragen. 

Hopelijk heb je hier iets aan.

Groeten, Lotus

 


Reageer