Ik hoop het beste groetjes sandra

Hallo,

Wat goed van je dat je je verhaal doet. Het was trouwens helemaal te begrijpen, dus geen zorgen ;)

Eerst even wat betreft dat meisje op toneel. Ik kan me voorstellen dat het spannend is om je gevoel te uiten naar haar wanneer er een leeftijdsverschil is. Ik weet verder niet hoe oud je bent, dus kan niet helemaal inschatten hoe groot het verschil is. Het scheelt al wel dat je haar nummer hebt. Ik weet niet of je dat al doet, maar misschien dat je gewoon een keer kan afspreken met haar naast theater? En als dat te spannend voelt eerst met een groepje theatervrienden, zodat jullie niet alleen met z'n tweeën zijn? Zo kunnen jullie elkaar beter leren kennen en kan je wel meer tijd met haar doorbrengen zonder gelijk al te moeten uiten welke gevoelens je voor haar hebt.

Het lijkt me erg ingewikkeld om met al die gedachtes over je genderidentiteit te zitten en ik kan me voorstellen dat het misschien een beetje chaotisch voelt in je hoofd. Zeker met je nieuwe naam en dat je je afvraagt op welke manier je het best uit de kast kan komen. Dat zijn heel veel vragen en ik snap dat je daar mee in de knoop zit.

Lijkt me ook naar als je de hele tijd aangesproken wordt als vrouw, terwijl je je helemaal niet zo voelt. Dan wordt je er de hele tijd mee geconfronteerd en dat wil je natuurlijk ook niet. Ik las in het andere bericht ook dat je je niet serieus genomen voelt door je moeder hierin. Komt dat er ook nog bij… Lijkt me echt niet fijn voor je.

Je mag je tijd nemen om aan te voelen wat het beste voor jou is. Heel vaak weet je dat niet gelijk en het hoeft dan ook niet allemaal tegelijk. Misschien wil je het eerst delen met alleen een paar vrienden, of met je mentor, of met je toneeldocent. Ik zou wat betreft het uitkomen vooral aanvoelen bij welke personen jij je veilig voelt om je verhaal te doen. De rest komt later wel. Ik denk dat het sowieso misschien al een beetje rust geeft als je het er met een paar mensen over hebt. Dan kan je het vanuit daar langzaam opbouwen. Overigens las ik in een ander bericht van je dat je dit al heel knap hebt gedaan bij je ouders en bij je beste vriend(in). Wat goed van je!

Je zegt dat je de post vooral aanmaakte om even je hart te luchten, dus ik zal niet te veel adviezen enzo geven. Ik wil in ieder geval zeggen dat ik het heel dapper vind dat je uitkomt voor wie je bent en dit ook durft te delen met je ouders. En heel goed van je dat je even je hart komt luchten, dat kan al heel erg helpen en we lezen en denken graag met je mee. 

Heel veel succes verder!