Skip to main content

Hey! 

 

Sinds anderhalf jaar heb ik struggelingen. Zo nu en dan voelde ik mij heel slecht en somber. Dit werd steeds erger. Zo nu en dan was het zo erg dat ik gewoon nergens zin aan had.

 

Tot begin dit jaar. Toen ik 15 januari een keertje open ben geweest over de niet zo fijne thuissituatie (elke dag geschreeuw en ruzie) ben ik in contact gekomen met een maatschappelijk werker. Daardoor ben ik er achter gekomen  dat ik door al die opkroppingen door de jaren heen mentaal steeds minder ben geworden.

 

Nu is het zo dat ik me dagelijks ontzettend slecht voel. Ik klauw (mede door stress) mijn vingers open, kan mijn gevoelens niet meer uiten en zet maskers op voor alles en iedereen. Nu is het zover dat ik gedachtes heb dat ik een einde wil maken aan mijn leven. En ook over het algemeen geen andere oplossing zie.

 

Ik wil het niet, maar weet niet wat ik er nu nog mee aan moet. Het is mij echt te veel geworden. De spreekwoordelijke emmer is zo'n beetje overgelopen. En ik weet niet hoe ik nu verder moet.

 

Ik durf het tegen bijna niemand te zeggen. Zeker mijn ouders niet! En ondertussen gaat het alleen maar slechter… WAT MOET IK DOEN?!

 

Xx

Hey,

wat vervelend dat je je zo rot voelt :(

ik raad aan om te praten met iemand die je vertrouwd (mentor, vriend(in))

zij kunnen je dan hopelijk helpen om betere hulp te zoeken.

Ik hoop dat je snel terecht kunt voor hulp,

groetjess,

I-N


@Iemand-niemand 

 

Bedankt. Ik heb dit inderdaad geprobeerd, alleen klap dan dicht :( 

 

Dat is ook de reden dat bijna niemand er van weet. Maar niemand weet het hele verhaal. Hoe belangrijk dat ook is…

 

Ik zal het nog eens proberen.

 

Groetjes♡


Hoi,

sorry ik zie het nu pas..


Goed van je dat je het al hebt geprobeerd! Het geeft niet dat het niet meteen lukt, het is altijd moeilijk de eerste (paar) keer om het iemand te vertellen/genoeg te vertrouwen. Ik hoop alleen dat je het opnieuw blijft proberen, hoe moeilijk dat misschien ook lijkt, blijf daar alsjeblieft in geloven.

maar ik herken je probleem, ik struggle hier zelf ook mee.

Heb je al geprobeerd om het op te schrijven in een brief, en dat laten lezen, of eventueel opsturen als je bang bent voor hun directe reactie?

Ik hoop dat je hier wat aan hebt, 

Groetjess,

Iemand-niemand


@Iemand-niemand 

Sorry voor de late reactie…

 

Ik heb inderdaad iemand in vertrouwen genomen. Nu is het afwachten wat de toekomst (morgen) brengt. Dat er veel gaat gebeuren is zeker, zullen zien.

 

Groetjes♡


Reageer