Ik zit al een tijdje met een probleem. Het probleem is helaas sinds vorrig jaar alleen maar erger geworden. Ik voel aan steeds meer kanten druk om iets te gaan doen aangezien ik over een paar maand achttien word. Druk om een baan te zoeken, om een stageplek te vinden, om goed te doen op school, om in een keer mijn rij theorie en praktijk te slagen. Daarnaast wat problemen met in slaap komen, constant niet lekker in mijn vel zitten, mijn huilige opleiding saai vinden en langzaam al mijn interesses weg zien zakken. En je hebt slapeloze nachten waarbij je alleen maar hieraan kan denken en stressen. De hele COVID-19 crisis heeft alles niet echt verbeterd. Vrienden zie ik bijna nooit meer, alleen online. Maar dat is erg anders. Als ik alles eventjes snel samenvat voel ik mij gewoon nutteloos. Al mijn motivatie om iets te doen is verdwenen en mijn laatste hobby die waar ik nu dagelijks mee bezig ben (Gamen) begint te vervelen. Er zijn steeds minder dingen waar ik een glimlach op mijn gezicht van krijg. En ik weet het allemaal niet meer.