Heyy ik ga m’n best doen om het zo duidelijk mogelijk te typen.
ik ben een meisje van 13 (over 2 dagen eindelijk 14
) ik heb gescheiden ouders en amper contact met mijn vader. Ik heb een stiefvader waar ik niet zo goed mee overweg kan en weet niet zo goed hoe ik moet reageren en doen als hij in de buurt is omdat ik een paar x iets deed of zei en dat ie dan helemaal boos werd.
Ik heb een vriendin die zich snijd en zelfmoord wilt plegen, dit roept ze al 2 jaar ofzo en ik weet niet meer of ik het moet geloven. Ik heb er ook alles aan gedaan denk ik.
Ik ben naar de conciërge gegaan om te praten omdat hij dat zelf aanbood. Ik heb nu een paar keer met hem gepraat en het beviel me wel. Maar ik denk dat ik het meer doe omdat ik de aandacht fijn vind die ik dat krijg( misschien dat het komt omdat hij een beetje een vaderfiguur is, ik heb geen idee ( misschien ben ik wel geobsedeerd)).Onder tussen hebben we het al over alles gehad en hebben we geen gespreksonderwerpen meer en dat vind ik jammer want ik vind het praten fijn.
ondertussen zit ik ook niet lekker in m’n vel en ik weet niet wat er aan de hand is. Echt vervelend maar ja. Ik wil het hier over hebben met die conciërge maar weet niet wat ik dan moet zeggen. Dan kom k daar en dan vraagt ie wat zit je dwars en dan weet ik dat niet dat klinkt toch dom of licht dat aan mij?!
Ik had nooit verwacht dat ik hier het geduld voor zou hebben
groetjes
