Skip to main content

Ongeveer eind 2018 ben ik mij steeds slechter gaan voelen; ik had geen zin meer in dingen waar ik voorheen altijd heel veel zin in had, ik voelde mij steeds vaker moe en verdrietiger. Ik weet dat dit vaak te maken heeft met stress of eventueel depressie, en zelf denk ik ook dat het mogelijk is dat ik depressief ben (geweest), maar het is nooit echt vastgesteld. Ik heb ook mezelf dingen aangedaan (zelfverwonding) en ik weet eerlijk gezegd echt niet meer wat ik met mezelf aanmoet.

 

Ik heb het er al meerdere keren met mijn moeder over gehad, denkend dat we er misschien samen wel uit zouden komen (mijn zus was depressief geweest vandaar, ik dacht dat ze dan wel het een of het ander zou weten en hoe ik mij misschien beter kon voelen), maar eerlijk gezegd heb ik niet echt het gevoel gehad alsof ze mij ooit écht heeft geholpen met dit probleem. Het is al wel een tijd geleden dat ik echt met haar ging zitten en erover gepraat heb, maar ik heb vaak genoeg tegen haar gezegd (ook in recentere tijden) dat ik mij slecht voelde en niet meer wilde verdergaan. Het enige wat ze dan tegen mij zei is dat het allemaal wel goed zal komen. Hier heb ik dus eigenlijk niks aan.

 

Ik dacht dat het dus misschien wel zou kunnen helpen om hier een forum te starten, misschien dat iemand weet wat ik zou kunnen doen, want ik denk niet dat ik het langer vol zal houden anders.

Hoi

 

Wat jammer dat je je zo naar voelt. Wel verstandig van je, dat je dit al met je moeder hebt proberen bespreken. 

 

Aangezien je moeder nauwelijks nuttig advies voor je lijkt te hebben, terwijl jij je zwaar down voelt, lijkt het me nuttig om de hulp van een professional in te schakelen. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld een psycholoog. Voor een doorverwijzing naar een psycholoog kan je terecht bij de huisarts. Denk je dat een kans te willen geven?

 

Zou je zus ervoor open staan om met jou te praten over wat er in je omgaat? Misschien dat zij, als “ervaringsdeskundige”, wel nuttig advies voor je heeft. 

 

Gr. Kenshin


Heb je enig idee waarom je je depressief voelt?


Hoi

 

Wat jammer dat je je zo naar voelt. Wel verstandig van je, dat je dit al met je moeder hebt proberen bespreken. 

 

Aangezien je moeder nauwelijks nuttig advies voor je lijkt te hebben, terwijl jij je zwaar down voelt, lijkt het me nuttig om de hulp van een professional in te schakelen. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld een psycholoog. Voor een doorverwijzing naar een psycholoog kan je terecht bij de huisarts. Denk je dat een kans te willen geven?

 

Zou je zus ervoor open staan om met jou te praten over wat er in je omgaat? Misschien dat zij, als “ervaringsdeskundige”, wel nuttig advies voor je heeft. 

 

Gr. Kenshin

Ik heb het ook wel eens met mijn moeder besproken om misschien met iemand hierover te praten, maar dan zegt zij dat ze dat liever niet heeft vanwege slechte ervaringen. 

En zelf wil ik het niet met mijn zus bespreken. Daar voel ik mij totaal niet fijn bij, ook al zou zij misschien wel begrijpen hoe ik mij voel.


Heb je enig idee waarom je je depressief voelt?

Ik weet dat het is begonnen in de periode dat ik bijna al mijn vrienden ben verloren (wat eind 2018 gebeurde), maar op dit moment zou ik het niet weten.


Je hebt al eens met je moeder besproken om met iemand te praten (goed van je, dat je dat besproken hebt), maar je moeder zei dat liever niet te willen wegens slechte ervaringen. Zijn dat dan slechte ervaringen die zij doormaakt heeft?

 

Dat kan, dat je je zonder aanwijsbare reden niet goed voelt. Des te belangrijker dan, om er met iemand over te kunnen praten. 

 

Gr. Kenshin


Hallo neimand :)

Je kunt wellicht vertellen dat niet iedere psycholoog zo is als de ervaring van je moeder. Iedere psycholoog is anders. Je kunt haar hiermee misschien overhalen. 

-TheMightySlayer <3


Je hebt al eens met je moeder besproken om met iemand te praten (goed van je, dat je dat besproken hebt), maar je moeder zei dat liever niet te willen wegens slechte ervaringen. Zijn dat dan slechte ervaringen die zij doormaakt heeft?

 

Dat kan, dat je je zonder aanwijsbare reden niet goed voelt. Des te belangrijker dan, om er met iemand over te kunnen praten. 

 

Gr. Kenshin

Het is de ervaring die zij heeft meegemaakt met mijn zus. Het was dat een of meerdere mensen niet het beste met haar voor hadden en vandaar dat mijn moeder nu erg sceptisch is hierover.


Wat jammer dat je zus zo’n negatieve ervaring had met hulp. Het kan inderdaad even duren voordat je de hulpverlener ontmoet die bij je past. Heeft je zus uiteindelijk de nodige hulp gevonden?

 

Gr. Kenshin


Ja, volgens mij wel. Maar zelf weet ik daar niet heel veel van. 


Zou je soms naar dezelfde plek waar je zus hulp vond, heen kunnen? Misschien dat je moeder wel vertrouwen heeft in die plek. 

 

Gr. Kenshin


Ik weet het niet, dat zou ik dan met m’n moeder moeten bespreken. Maar omdat het nu juist weer zo erg is ben ik bang om met haar te praten


Da’s best begrijpelijk, dat zo’n gesprekken niet eenvoudig zijn. Denk je soms een brief te durven schrijven hierover? Misschien vind je dat minder spannend dan een gesprek. 

 

Gr. Kenshin


Hey

Ik heb zelf ook zo'n tijd gehad. Ik ben vroeger gepest. Ik werd daarbij ook geslagen enzo en ik heb ook gedacht aan zelfmoord. Maar ik heb het uiteindelijk aan mijn moeder verteld en ze heeft me geholpen. Nu is alles beter. Dus mijn tip is om professionele hulp te zoeken want dat kan echt helpen. En ik snap dat je het leven op deze manier niet meer leuk vindt maar geloof me het wordt echt beter. Ik ben ook blij dat ik toch geen zelfmoord heb gepleegd. 

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en dat het snel beter met je gaat! Xx


Ik voel me hetzelfde mag ik vragen hoe oud je bent?

 


Ik voel me hetzelfde mag ik vragen hoe oud je bent?

 

ja tuurlijk. ik ben 17


Da’s best begrijpelijk, dat zo’n gesprekken niet eenvoudig zijn. Denk je soms een brief te durven schrijven hierover? Misschien vind je dat minder spannend dan een gesprek. 

 

Gr. Kenshin

het is een tijd geleden geweest dat ik hier ben geweest, maar ik heb het in de afgelopen 2 maanden wel meerdere keren aangekaart bij mijn moeder, hoewel ik telkens het gevoel heb alsof het niet uitmaakt aangezien ik er vrij weinig aan heb.  ik heb tegen haar gezegd dat ik me ongelooflijk slecht voel en dat niks meezit en het enige wat zij tegen mij zegt is dat dat af en toe zo gaat maar dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt. 

 


Reageer