heey lieve allemaal,
als je niet zit te wachten op een zeurverhaal, lees dan vooral niet verder. Maar ik moet dit gewoon even kwijt.
Alles zit op dit moment tegen in mijn leven. Na een jaar mezelf niet meer gesneden te hebben viel ik 3x terug. Ik voel me zo'n mislukkeling. Waarom kan in nooit iets een keer goed doen? Er zijn zo veel mensen teleurgesteld in me nu. Ik heb nu weer constant de neiging om mezelf te snijden. Dus dat is heel naar.
Verder heb ik last van paniekaanvallen. Die zijn ook een poosje weggeweest maar heb ze nu weer bijna elke dag. Ik krijg dan geen lucht en ga hyperventileren, wordt duizelig en ben een paar keer ook flauwgevallen.
Mijn vriendin maakt zich heel veel zorgen om mij, ik voel me daar zo ontzettend schuldig over. Ze hoort gewoon haar leven te leiden, mar ze maakt zich alleen maar druk of alles wel goed gaat met mij. Ze is daarom ook naar mijn mentor gegaan die me dwingt om te praten met de maatschappelijk werker. Alleen ik ben ontzettend slecht in het vertrouwen van mensen, dus dat is een grote ramp en loopt voor geen meter.
De band met mijn ouders is ook heel slecht. Ik praat bijna niet met ze, we leven echt langs elkaar heen. Ze hebben geen idee wat er gebeurd in mijn leven en interesseren zich daar ook niet echt voor. Mijn vader praat alleen met me om me uit te schelden. Hij geeft me overal de schuld van, zelfs als ik er helemaal niks aan kan doen. Hij gaat dan schreeuwen en als hij echt heel boos is slaat hij me. Gelukkig is dat nog niet zo heel vaak gebeurd. Mijn moeder begrijpt me niet. Sinds dat ze erachter kwamen dat ik mezelf sneed, ontwijkt ze me zoveel mogelijk. Ze is nogal bang aangelegd en maakt zich altijd zorgen. Waarschijnlijk ook over mij, maar dat zal ze nooit toegeven. Helemaal niet waar mijn vader bij is, die vind dat ik het mezelf aandoe en dat ik gewoon een vieze aansteller ben. Mijn broers en zussen zijn allemaal al uit huis, dus ik sta er echt alleen voor. Eerder kreeg iedereen gewoon wat kritiek, maar nu ik alleen ben krijg ik alles over me heen. als ik een 7 haal voor een vak wordt hij boos dat ik 'maar een 7' heb gehaald. Vervolgens gaat hij lopen zeiken dat ik veelte veel bezig ben met school en dat het een excuus is zodat ik niks hoef te doen in huis. Ik snap die man echt niet meer.
Ik ben er ook sinds kort achter dat ik bi ben. Mijn ouders gaan dat never nooit accepteren. Dus ik moet het verbergen. Ik moet de opmerkingen die mijn vader maakt over dat hij gaystellen vies vind langs me heen laten gaan. Maar diep van binnen doet het zoveel pijn. De opmerkingen komen steeds harder aan. Het zorgt ervoor dat ik mezelf niet een meer durf te accepteren. Omdat ik weet dat hij me doodslaat of op straat zet. Ik weet niet eens zeker welke optie ik erger vind..........
Mijn vriendin wil altijd klaar staan voor mij, maar ik weet dat het haar echt veelte veel wordt. Ze kan mij eigenlijk helemaal niet aan. Ik breng teveel gedoe en gezeik met me mee. Ik voel me daar zo schuldig over. Dus tegenover haar doe ik ook alsof alles helemaal goed gaat. Het is zo vermoeiend. Altijd maar doen alsof ik vrolijk ben, een neppe lach op mijn gezicht. Ik trek dit echt allemaal niet meer.
Ik ben helemaal leeg en tegelijkertijd voelt het zo ontzettend zwaar. Als ik zo moet blijven leven hoeft het voor mij allemaal niet meer.
Ik moest echt even mijn verhaal kwijt.
Iemand tips, een opbeurend berichtje, of wat dan ook?
liefs,
Xxjee
Bladzijde 2 / 2
Hey,
wat vervelend dat je bent terug gevallen, gaat het nu weer beter?
Kan je niet met je mentor afspreken dat hij bepaalde dingen niet verteld omdat je het echt niet wilt.
Ik herken dit niet bij mij, ik kan praten met bijna iedereen. Dus ook mensen die ik niet ken.
Sterkte!
Groetjes,
wat vervelend dat je bent terug gevallen, gaat het nu weer beter?
Kan je niet met je mentor afspreken dat hij bepaalde dingen niet verteld omdat je het echt niet wilt.
Tussen mij en de maatschappelijk werker klikt het totaal niet. Dus ik heb geen gesprekken meer met haar. Ik zei bijna niks. Ik kan gwn niet praten met een vreemd persoon. Herkent iemand dit??
Ik herken dit niet bij mij, ik kan praten met bijna iedereen. Dus ook mensen die ik niet ken.
Sterkte!
Groetjes,
Als een mentor iets aan je ouders doorgeeft, zou daar een bijzonder goede reden voor moeten zijn, en zou het net jou besproken moeten worden. Ik weet niet hoe oud je bent, maar jij moet altijd inspraak hebben over wat mensen van jou weten. Volgens de wet mogen ouders na jouw zestiende niets meer vertellen, tenzij jij daar zelf toestemming voor geeft. Helaas is dit bij mijn mentor een aantal keer fout gegaan.
Zelf herken ik het "niet met vreemden willen/kunnen praten" wel. Door mijn vervelende ervaringen ben ik erg wantrouwend geweest. Het heeft een jaar geduurd voor ik diepgaande gesprekken met mijn psycholoog kon voeren.
Zelf herken ik het "niet met vreemden willen/kunnen praten" wel. Door mijn vervelende ervaringen ben ik erg wantrouwend geweest. Het heeft een jaar geduurd voor ik diepgaande gesprekken met mijn psycholoog kon voeren.
Hee @AnOnIeMer2019
Ik heb mijn mentor echt gesmeekt of ze het niet wou vertellen. Maar ze moet het doen. Ze weet dat ik een slechte band heb met mijn ouders. Maar vanuit school moet ze het vertellen, stel dat er iets ergs gebeurd is school verantwoordelijk fzo.
Beetje jammer dat ze zelf niet inziet dat ze juist door het te vertellen mijn leven nog meer overhoop haalt.....
Het gaat wel weer iets beter met me, heb mezelf al 2.5 maand niet meer gesneden. Maar hij blijft zo ontzettend moeilijk
Xxjee
Ik heb mijn mentor echt gesmeekt of ze het niet wou vertellen. Maar ze moet het doen. Ze weet dat ik een slechte band heb met mijn ouders. Maar vanuit school moet ze het vertellen, stel dat er iets ergs gebeurd is school verantwoordelijk fzo.
Beetje jammer dat ze zelf niet inziet dat ze juist door het te vertellen mijn leven nog meer overhoop haalt.....
Het gaat wel weer iets beter met me, heb mezelf al 2.5 maand niet meer gesneden. Maar hij blijft zo ontzettend moeilijk
Xxjee
Hey @MissyAnoniem
Ik ben nog net geen 16. Dus kan ik dat nog niet beslissen.
Het grootsts probleem is wss mn lage zelfbeeld en de verlatingsangst. Dus zal ik wss weer therapie oid krijgen. Maar ik klap altijd helemaal dicht. Ik ontwijk vragen, en laat een heel kleij beetje los zodat ze denken dat ik gwn alles vertel. Heb je miss tips?
Xxjee
Ik ben nog net geen 16. Dus kan ik dat nog niet beslissen.
Het grootsts probleem is wss mn lage zelfbeeld en de verlatingsangst. Dus zal ik wss weer therapie oid krijgen. Maar ik klap altijd helemaal dicht. Ik ontwijk vragen, en laat een heel kleij beetje los zodat ze denken dat ik gwn alles vertel. Heb je miss tips?
Xxjee
Hey,
Ik ken de situatie, ik wou ook dat school geen contact opnam met m'n ouders. Toch hebben ze het wel gedaan, sindsdien wil ik niet meer praten over mijn problemen (dit heeft ook nog te maken met andere dingen). Ik hoop dat het bij jou beter afloopt.
Is er niet een wettige optie of iets in die richting waardoor ze het niet mogen? Ik heb hier geen ervaring mee dus kan je daar niet mee helpen, sorry.
Sterkte!
Groetjes,
Ik ken de situatie, ik wou ook dat school geen contact opnam met m'n ouders. Toch hebben ze het wel gedaan, sindsdien wil ik niet meer praten over mijn problemen (dit heeft ook nog te maken met andere dingen). Ik hoop dat het bij jou beter afloopt.
Is er niet een wettige optie of iets in die richting waardoor ze het niet mogen? Ik heb hier geen ervaring mee dus kan je daar niet mee helpen, sorry.
Sterkte!
Groetjes,
Hey @AnOnIeMer2019
praten over mijn problemen doe ik ook niet meer. Elke keer als ik eerlijk ben gaat het weer mis, school gaat gelijk zeuren over een gesprek met mijn ouders enzo. Tot nu toe kon ik dat altijd nog tegenhouden. Maar school weet dat ik ben teruggevallen en ze willen dat mijn ouders dat weten. Dus ik heb vette pech.
Ik heb zo ongeveer alles al geprobeerd. Mijn mentor snapt mijn punt, maar ook zij wordt gedwongen door school om het te vertellen.....
Ik ben nog geen 16, dus hebben mijn ouders het recht om alles over mij te weten.
xxjee
praten over mijn problemen doe ik ook niet meer. Elke keer als ik eerlijk ben gaat het weer mis, school gaat gelijk zeuren over een gesprek met mijn ouders enzo. Tot nu toe kon ik dat altijd nog tegenhouden. Maar school weet dat ik ben teruggevallen en ze willen dat mijn ouders dat weten. Dus ik heb vette pech.
Ik heb zo ongeveer alles al geprobeerd. Mijn mentor snapt mijn punt, maar ook zij wordt gedwongen door school om het te vertellen.....
Ik ben nog geen 16, dus hebben mijn ouders het recht om alles over mij te weten.
xxjee
Hey @Xxjee ,
ik leef met je mee. Ik ken de situatie, ik zit momenteel in een soortgelijke situatie en heb ook geen oplossing. Ik kan je daar dus helaas niet mee helpen, sorry. Als je erover wilt praten, ik ben er voor je!
Sterkte!
ik leef met je mee. Ik ken de situatie, ik zit momenteel in een soortgelijke situatie en heb ook geen oplossing. Ik kan je daar dus helaas niet mee helpen, sorry. Als je erover wilt praten, ik ben er voor je!
Sterkte!
hee allemaal,
ik hoor dus net dat mijn beide ouders mee gaan naar dat gesprek. Ik had nog een beetje hoop dat alles goed zou komen als alleen mijn vader mee zou gaan. Maar ze gaan allebei. HELP
ik ben echt helemaal in paniek. 1 boos iemand kon ik misschien nog wel aan. Maar als ze allebei boos worden trek ik het niet. Ik word echt helemaal gek. Het liefst zou ik er nu meteen een einde aan maken.....
Ik weet nu echt niet meer hoe ik dit allemaal ga oplossen
Iemand een idee??
xxjee
ik hoor dus net dat mijn beide ouders mee gaan naar dat gesprek. Ik had nog een beetje hoop dat alles goed zou komen als alleen mijn vader mee zou gaan. Maar ze gaan allebei. HELP
ik ben echt helemaal in paniek. 1 boos iemand kon ik misschien nog wel aan. Maar als ze allebei boos worden trek ik het niet. Ik word echt helemaal gek. Het liefst zou ik er nu meteen een einde aan maken.....
Ik weet nu echt niet meer hoe ik dit allemaal ga oplossen
Iemand een idee??
xxjee
Kun je niet regelen dat er maar 1 ouder hoeft te komen? Of stel 2 verschillende gesprekken voor waarvan 1 over een aantal weken zodat je er tussen rust hebt.
Doe het niet!!! Zelfmoord is nooit de oplossing! Je houd het al zolang vol en er zit volgens mij echt vooruitgang in, dan is het zonde om nu op te geven. Als het je echt te veel wordt bel dan 113.
Sterkte!
Het liefst zou ik er nu meteen een einde aan maken.....
Doe het niet!!! Zelfmoord is nooit de oplossing! Je houd het al zolang vol en er zit volgens mij echt vooruitgang in, dan is het zonde om nu op te geven. Als het je echt te veel wordt bel dan 113.
Sterkte!
Hee,
Het was ook de bedoeling dat alleen mn vader zou gaan. Maar mn moeder wil persé ook mee.
Ze luister toch niet als ik zeg dat ik liever wil dat alleen mn vader meegaat.
Xxjee
Je bent nog geen 16, maar dat betekent niet dat de docenten zomaar alles door mogen klikken. Ik ben zelf ook 15, en ik loop hier ook tegenaan.
Voor zover ik weet moeten mentoren wel toestemming hebben als je het over jouw persoonlijke leven hebben. Ze mogen niet zomaar vertellen dat jij een keer een rotdag hebt en dat jij daarom boos bent geworden. In principe hebben ouders op de middelbare school alleen nog echt recht op cijfers en dergelijke. Niet op jouw persoonlijke leven.
Je zou ze dan net zo goed je dagboek kunnen geven. Dan weten ze meteen alles.
Voor zover ik weet moeten mentoren wel toestemming hebben als je het over jouw persoonlijke leven hebben. Ze mogen niet zomaar vertellen dat jij een keer een rotdag hebt en dat jij daarom boos bent geworden. In principe hebben ouders op de middelbare school alleen nog echt recht op cijfers en dergelijke. Niet op jouw persoonlijke leven.
Je zou ze dan net zo goed je dagboek kunnen geven. Dan weten ze meteen alles.
Hee,
Het was ook de bedoeling dat alleen mn vader zou gaan. Maar mn moeder wil persé ook mee.
Ze luister toch niet als ik zeg dat ik liever wil dat alleen mn vader meegaat.
Xxjee
Hey, ik was even benieuwd hoe het gesprek gegaan is en hoe het nu met je gaat. Hopelijk kom je uit deze rot situatie.
Sterkte en groetjes anoniem
Tijdens dat gesprek is besloten dat ik naar een psycholoog moet. Heb volgende week het intake-gesprek.
Mn ouders deden wel raar na het gesprek, maar ze zijn niet geflipt gelukkig.
Xxjee
Sorry dat ik het zeg, maar als jouw ouders boos zouden worden omdat jij psychologische zorg nodig hebt, dan is dat niet oke vanuit hun. Jij hebt het recht om je gezond en happy te voelen.
Mn ouders deden wel raar na het gesprek, maar ze zijn niet geflipt gelukkig.
Maar wat valt er precies onder de noemer "raar doen"? Opeens noet meer praten of juist heel veel rare opmerkingen maken?
Maar wat valt er precies onder de noemer "raar doen"? Opeens noet meer praten of juist heel veel rare opmerkingen maken?
ik hoop dat je wat aan die psycholoog hebt. Maar hoe gaat het verder met je
Onnodige quote verwijderd door De Kindertelefoon
Onnodige quote verwijderd door De Kindertelefoon
Mn ouders doen er heel ongemakkelijk over. Ze praten er niet/nauwelijks over. En er vallen elke keer van die ongemakkelijke stiltes enzo.
Het gaat nog niet echt heel goed met me. Ik heb vaak paniekaanvallen. Heb mezelf ondertussen 29 dagen niet meer beschadigd. Dus dat is wel vooruitgang.
Lief dat je het vraagt
Xxjee
Het gaat nog niet echt heel goed met me. Ik heb vaak paniekaanvallen. Heb mezelf ondertussen 29 dagen niet meer beschadigd. Dus dat is wel vooruitgang.
Lief dat je het vraagt
Xxjee
Het is super om te horen dat het goed met je gaat. Ga zo door!
Onnodige quote verwijderd door De Kindertelefoon
Onnodige quote verwijderd door De Kindertelefoon
Je hebt jezelf al 29 dagen niet beschadigd. Goed zo 
Mooi dat je blijft doorzetten.
De situatie met je ouders is vrij ongemakkelijk. Denk je dat je dit onderwerp ter sprake zou durven brengen? Wie weet houden je ouders zich stil, in de overtuiging dat jij dat fijner vindt.
Ik hoop dat de psycholoog je zal kunnen helpen met de dingen waar je mee zit, bijvoorbeeld de paniekaanvallen.
Gr. Kenshin
Mooi dat je blijft doorzetten. De situatie met je ouders is vrij ongemakkelijk. Denk je dat je dit onderwerp ter sprake zou durven brengen? Wie weet houden je ouders zich stil, in de overtuiging dat jij dat fijner vindt.
Ik hoop dat de psycholoog je zal kunnen helpen met de dingen waar je mee zit, bijvoorbeeld de paniekaanvallen.
Gr. Kenshin
Hii,
Goed dat je je 29 dagen niet beschadigt hebt!
Goed dat je zo doorzet!
Is dat immidels meer geworden?
Hoe gaat het nu?
Groetjes,
Lise
Goed dat je je 29 dagen niet beschadigt hebt!
Goed dat je zo doorzet!
Is dat immidels meer geworden?
Hoe gaat het nu?
Groetjes,
Lise
Het waren er 32....
Op dit moment 2, dus het gaat niet zo goed
Lief dat je het vraagt xx
Xxjee
Hey Xxjee
Fijn om van je te horen. Echter jammer om te vernemen dat het niet zo goed met je gaat
Hoe verlopen de gesprekken met de psycholoog?
Gr. Kenshin
Fijn om van je te horen. Echter jammer om te vernemen dat het niet zo goed met je gaat
Hoe verlopen de gesprekken met de psycholoog?Gr. Kenshin
De gesprekken helpen wel, ben begonnen met cognitieve gedragstherapie. Heb nu 3 sessies gehad, ik merk nog niet echt verschil. Maar volgens mn psycholoog heeft dat tijd nodig.
Volgende week donderdag heb ik adviesgesprek met psycholoog en psychiater. Mijn ouders zijn daar ook bij, daarom zie ik er heel erg tegenop.
Xxjee
Het zou inderdaad kunnen dat de therapie pas na een tijd z'n positieve werking laat uitschijnen. Voel je je goed bij de psycholoog?
Zijn je ouders gedurende het volledige gesprek aanwezig, of zou je ook een moment met de hulpverleners kunnen praten zonder je ouders erbij? Het lijkt me van belang dat je goed kan uitdrukken hoe je je voelt. Als je denkt dat dat je beter zal lukken wanneer je ouders niet aanwezig zijn, lijkt het me verstandig om hiernaar te vragen.
Gr. Kenshin
Zijn je ouders gedurende het volledige gesprek aanwezig, of zou je ook een moment met de hulpverleners kunnen praten zonder je ouders erbij? Het lijkt me van belang dat je goed kan uitdrukken hoe je je voelt. Als je denkt dat dat je beter zal lukken wanneer je ouders niet aanwezig zijn, lijkt het me verstandig om hiernaar te vragen.
Gr. Kenshin
Heyy,
Jammer dat er staat het waren. Maar ik snap het heel goed. Het is lastig om hellemaal te stoppen als het nog steeds niet goed gaat. Maar die 32 dagen moet je zien als een overwinning.
Wel goed dat het er alsnog twee zijn
Dat doe ik omdat ik wil weten hoe het met je is.
Waar zit je nu mee?
Groetjes,
Lise
Het waren er 32....
Jammer dat er staat het waren. Maar ik snap het heel goed. Het is lastig om hellemaal te stoppen als het nog steeds niet goed gaat. Maar die 32 dagen moet je zien als een overwinning.
Op dit moment 2, dus het gaat niet zo goed
Wel goed dat het er alsnog twee zijn
Lief dat je het vraagt xx
Dat doe ik omdat ik wil weten hoe het met je is.
Waar zit je nu mee?
Groetjes,
Lise
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
