De Kindertelefoon.nl

Hey daar!

Het lijkt erop dat je worsteld met best pittige dingen. Neem contact op met stichting 113, daar kun je anoniem je verhaal doen en zij zullen je helpen. Je kunt ze 24/7 bereiken op 0800-0113 (gratis).

Hou je sterk, ik geef om je.

Ga erover praten dat ga ik ook proberen te doen. Dan kan je ook hulp zoeken en dan ga je je weer beter voelen. Ik geloof in jou.

Hoi GevoeligeJongen,

Ik begrijp dat je het nu heel zwaar hebt. Je kan hierover altijd anoniem  met de Kindertelefoon bellen of chatten. We zijn elke dag bereikbaar van 11:00 tot 21:00 uur.  Het nummer is: 0800-0432 

We willen heel graag met je praten/chatten!

Sterkte,

Karin

De Kindertelefoon

Heey GevoeligeJongen,

Wat naar om te horen dat je nog steeds met deze enorme strijd zit, goed dat je weer een topic hebt geopend!

In je andere topics hebben we het gehad over hulp zoeken en over de bijvoorbeeld de therapie van 113.

Hoe is het intussen? Heb je al met iemand kunnen praten? Of heb je je aangemeld voor therapie/coaching?

Juist omdat je nu zo vermoeid bent, wat heel begrijpelijk is en zo erg zit met die zelfmoordgedachten, lijkt het me fijn als je wat steun kunt ontvangen en niet meer alleen deze strijd hoeft te hebben.

Je gaf aan dat het de vorige keer niet lukte. Je kunt niet meer, je bent helemaal op. Maar op deze manier kun je het ook niet volhouden. Dan zul je alleen maar dieper in de put raken. De weg naar herstel is dan mogelijk ook langer. Denk je dat je het nu wel gaat lukken om iemand in vertrouwen te nemen?

Sterkte!

Groetjes,
Simply Me

hoi wat vervelend dat je denkt aan zelfmoord. wel goed dat je een topic gestart bent. wat je zou adviseren is erover praten met 133 of de kinderetelfoon of je ouders ofzo heel veel sterkte

Ja heb coaching al geregeld maar ze willen/kunnen me niet meer helpen hebben ze gezegd

Heey,

Wat goed dat je coaching hebt geregeld, dat is een goede stap!

Ze kunnen/willen je niet meer helpen? Ik weet zeker dat ze je willen helpen, daar zijn die mensen voor. Die willen alles doen wat ze kunnen om jou te helpen. Het is mogelijk dat ze jou niet meer verder kunnen helpen. Omdat hun alles hebben gedaan wat in hun mogelijkheid ligt.

Is het dan niet een idee om een stap verder te gaan en in real life hulp te zoeken? Je hebt de stap van coaching genomen, ik weet zeker dat je de volgende stap ook kunt zetten!

Groetjes,
Simply Me

Nee toen het traject begon zijden ze het het is al een jaar verder half jaar verder

irl weet ik het niet

Miss wil ik het wel tegen een klasgenoot vertellen maar weet niet hoe

Heey,

Wat bedoel je met een jaar/halfjaar verder?

Ik snap dat je het in real life niet weet en dat dat echt een hele grote stap is. Ik ervaarde dat zelf ook zo. Toch is wel goed om die stap te zetten en vooruit te komen. Je kunt niet op deze manier blijven doorgaan. Waarom zou je jezelf dan niet hulp gunnen/accepteren?

Groetjes,
Simply Me

Heey,

Goed idee om dit met een klasgenoot te bespreken. Je kunt het doen op de manier waarop jij het prettig vind.

Vaak helpt het als je bijvoorbeeld samen loopt of fietst. Dan ben je in beweging en hoef je elkaar niet aan te lopen staren.

Je kunt zeggen dat je iets in vertrouwen wilt bespreken. Begin met iets te delen en als het goed voelt kun je meer delen. Beetje afhankelijk van hoe het gesprek loopt.

Je kan bijvoorbeeld zeggen: ik voel me al heel lang rot en ik denk ook heel na over de dood. Ik denk ook aan mijn eigen dood en ik denk na over zelfmoord.”

Er zijn heel veel manieren waarop je het kunt vertellen. Je kan het ook op een briefje schrijven of een appje sturen. Kijk wat goed voor jou voelt.

Succes!

Groetjes,
Simply Me

Irl heb ik het al een keer verteld maar dan heb ik het probleem dat ik de foute aan klik de vorige keer klikte met een groep van 1089 mensen

Doe het sws via whatsapp daar ben ik 19-20 uur 7 dagen in de week beschikbaar op en met die heb ik al vaker geappt

Heey,

Prima, als het voor jou op die manier werkt zou dat fijn zijn. Heb je ook al bedacht wanneer je het gaat doen en wat je hoopt dat er op die manier verandert?
Succes!

Groetjes,
Simply Me

Heb het half vertelt, en nu ook aan mijn ouders weer maar het enige probleem is dat ze niks willen doen en alles zelf moet doen en zonder mijn ouders kan ik geen hulp zoeken denk ik hebben jullie miss een andere manier behalve ouders/arts

Met een vertrouwen persoon school of je mentor juf meester of afdelingsleider

Omdat ik het idee heb dat mijn reactie niet wordt geplaatst, hier een tweede poging:

Heey,

Wat dapper dat je het hebt gedeeld, je mag echt trots op jezelf zijn. Ik weet hoe moeilijk het voor je was en ik zeg dat ook uit eigen ervaring.

Jammer dat je ouders je dan niet lijken te helpen. Heb je bij je ouders aangegeven wat je van ze verwacht of wat je graag zou willen?

Het is mogelijk dat je ouders het nog even moeten laten bezinken en nog niet goed weten hoe ze ermee om moeten gaan of wat ze voor je kunnen betekenen. Ouders willen graag het beste voor hun kind en dat het goed met ze gaat en voor hun is het ook lastig dat het op het moment niet zo goed met je gaat.

Als jij dan bij hun aangeeft of erover nadenkt hoe zij jou kunnen helpen, kan jij je ook meer gesteund voelen.

Daarnaast kun je als je 12+ bent wel zelf naar de huisarts, je mag alleen niet zelfstandig beslissingen maken. De huisarts is dus zeker wel een optie. Je zou ook iets van online therapie kunnen doen. Of een docent, mentor, vertrouwenspersoon op school of een sport.

Groetjes,
Simply Me

Helemaal mee eens @Simply Me 

113 bellen