Hoi,
Volgens mij wordt ik depressief. Ik wordt helemaal gek van mezelf. Ik kan gwn een leuk leven hebben, ik heb leuke vrienden etc. Maar die stomme ''depressie'' .
Ik denk vaak aan zelfmoord, ik heb 24/7 gedachtes zoals: wat als ik voor de trein spring? Je verdient het niet om te leven. Ga jezelf snijden. Ik wordt gek van deze gedachtes! Weet iemand wat ik het beste kan doen? Ik heb het verder nog niet echt met iemand besproken want ik schaam me hier voor.
Ik heb al een ''schriftje'' waarin ik me gedachtes op schrijf maar dat werkt niet echt. Alvast bedankt voor de tips,
Jasmijn
Bladzijde 1 / 1
Hoi
Je hebt last van negatieve gedachten. Helemaal niet fijn dat je hiermee zit. Alvast goed van jou dat je, ook al voel je je er niet mee geholpen, je gevoelens opschrijft in een schriftje.
Je schaamt je hiervoor. Dat snap ik best. Het kan moeilijk zijn om over zulke persoonlijke dingen te praten. In je omgeving heb je enkele opties waar je terecht kan, bv. de huisarts, of een begeleider op school. De huisarts heeft beroepsgeheim, en mag niet zomaar doorvertellen waar je mee zit. Op school kan je terecht bij je mentor, leerlingenbegeleider of vertrouwenspersoon. Voel je je fijn bij een van die mensen? Zij zijn opgeleid om naar jou te luisteren, en willen je graag helpen.
Je kan altijd terecht bij 113. Daar kan je anoniem je verhaal doen. Vaak voel je je na zo'n gesprek een stuk lichter.
Groetjes
Kenshin
Je hebt last van negatieve gedachten. Helemaal niet fijn dat je hiermee zit. Alvast goed van jou dat je, ook al voel je je er niet mee geholpen, je gevoelens opschrijft in een schriftje.
Je schaamt je hiervoor. Dat snap ik best. Het kan moeilijk zijn om over zulke persoonlijke dingen te praten. In je omgeving heb je enkele opties waar je terecht kan, bv. de huisarts, of een begeleider op school. De huisarts heeft beroepsgeheim, en mag niet zomaar doorvertellen waar je mee zit. Op school kan je terecht bij je mentor, leerlingenbegeleider of vertrouwenspersoon. Voel je je fijn bij een van die mensen? Zij zijn opgeleid om naar jou te luisteren, en willen je graag helpen.
Je kan altijd terecht bij 113. Daar kan je anoniem je verhaal doen. Vaak voel je je na zo'n gesprek een stuk lichter.
Groetjes
Kenshin
Heb je al eens gepraat met een psycholoog, dit kan erg helpen. En ik snap dat dit moeilijk is vanwege schaamte en privé leven maar als je wilt dat het beter met je gaat zul je met iemand moeten praten, daar ben ik zelf ook achter gekomen dat ik het zelf noet kan oplossen dat kan niemand met zo'n probleem, dit gaat niet vanzelf over. En als je een keer echt anoniem je verhaal kwijt wil, wat de vorige hierboven ook al zei bel dan naar 113.
je komt er uit 
je komt er uit
Hoi,
wat vervelend dat je dit hebt. 4 jaar geleden heb ik ook zulke gedachtes gehad. Nu heb ik het totaal niet meer. Wat ik wil zeggen is: het komt allemaal goed, alleen het heeft heeeel veel tijd nodig. Mag ik vragen waar je erg mee zit? Ik hoor het graag van je.
wat vervelend dat je dit hebt. 4 jaar geleden heb ik ook zulke gedachtes gehad. Nu heb ik het totaal niet meer. Wat ik wil zeggen is: het komt allemaal goed, alleen het heeft heeeel veel tijd nodig. Mag ik vragen waar je erg mee zit? Ik hoor het graag van je.
Hoe oud ben jij nu dan?
Ik heb vooral last van suïcidale gedachtes, soms gaat het een tijdje een stukje beter maar daarna ben ik weer terug bij af. Mn ouders vinden dat ik me aanstel, waardoor je het uiteindelijk ook gaat geloven... Mn huisarts weet hiervan en zegt dat het niet zo is, maar als je dat zo'n 100 keer per dag aanhoort kun je dat moeilijk uit je hoofd zetten. Verder ga ik gewoon naar school waar ik veel vrienden/vriendinnen heb! Maar eenmaal als ik in de bus naar huis zit komen die ''suïcidale'' gedachtes weer naar boven. Hoe ben jij er uiteindelijk vanaf gekomen?
Ik heb vroeger een bepaald fobie gehad, die is nu wel wat minder geworden waardoor ik nu bijna zulke gedachtes niet meer heb. Waar ben je onzeker over of wat is de reden dat je zulke gedachtes heb?
Niet fijn dat je ouders vinden dat je je aanstelt. Het is heel goed dat je huisarts op de hoogte is van deze gedachten. De mening van de huisarts, namelijk dat je je niet aanstelt, is veel meer van toepassing dan de nare opmerkingen van je ouders. Heb je samen met de huisarts al eens naar mogelijke opties i.v.m. hulp gekeken?
Vind jij steun in muziek?
Vind jij steun in muziek?
Misschien is het een idee om eerst voor jezelf duidelijk te hebben waardoor je je “depressief” voelt. Komt het misschien omdat je introvert bent, heb je het gevoel dat de mensen om je heen bv “perfect” zijn en in alles goed zijn, vind jij je opleiding bv totaal niet leuk? Ik hoor graag van je wanneer je weet waardoor je je zo voelt!
Groetjes
Groetjes
Heel goed van je dat je met je huisarts hebt gesproken. Ik denk dat, ondanks dat je ouders er niet positief over doen, een psycholoog een goede optie voor jou is. Je huisarts of psycholoog zou je ouders kunnen uitleggen waarvoor een psycholoog dient, en hoe het allemaal werkt. Ik vermoed dat je ouders meer begrip zullen kunnen opbrengen als ze beter begrijpen wat er gaat gebeuren.
Fijn dat je steun vindt in muziek. Besteed maar voldoende tijd aan dingen waar je je beter door gaat voelen.
Groetjes
Kenshin
Fijn dat je steun vindt in muziek. Besteed maar voldoende tijd aan dingen waar je je beter door gaat voelen.
Groetjes
Kenshin
Hey,
Ik herken dit wel... Alleen heb ik meer last van andere gedachten. Als ik jou was zou ik naar een psycholoog gaan, hoe moeilijk dat ook klinkt. Een psycholoog kan helpen en heeft ervoor gewerkt om mensen zoals jij en ik te helpen. Je moet vooral niet al te lang dit voor jezelf houden, dan wordt het vaak juist erger.
Succes!
Ik herken dit wel... Alleen heb ik meer last van andere gedachten. Als ik jou was zou ik naar een psycholoog gaan, hoe moeilijk dat ook klinkt. Een psycholoog kan helpen en heeft ervoor gewerkt om mensen zoals jij en ik te helpen. Je moet vooral niet al te lang dit voor jezelf houden, dan wordt het vaak juist erger.
Succes!
Hey Jasmijn
Heel goed dat je een fijn gesprek hebt gehad. Ik hoop dat je ouders vroeg of laat het nodige begrip voor je zullen kunnen opbrengen.
Groetjes
Kenshin
Heel goed dat je een fijn gesprek hebt gehad. Ik hoop dat je ouders vroeg of laat het nodige begrip voor je zullen kunnen opbrengen.
Groetjes
Kenshin
Hey Jasmijn
Wat goed dat je de stap hebt genomen om naar een psycholoog te gaan. Ik weet dat het lastig is om niet aan je negatieve gedachten toe te gaan geven. Ik moet bekennen dat ik dat wel heb gedaan omdat ik wss te lang heb gewacht met hulp vragen. En echt je ouders die draaien op een gegeven moment wel bij en zien dat het heel belangrijk is voor jou om naar een psycholoog te gaan. Nog een tip het is altijd belangrijk om dingen te doen die je leuk vind. En als er iets is weet dat er altijd mensen zijn die je willen helpen. En je kan natuurlijk hier ook altijd je verhaal kwijt!
Stay strong!
Wat goed dat je de stap hebt genomen om naar een psycholoog te gaan. Ik weet dat het lastig is om niet aan je negatieve gedachten toe te gaan geven. Ik moet bekennen dat ik dat wel heb gedaan omdat ik wss te lang heb gewacht met hulp vragen. En echt je ouders die draaien op een gegeven moment wel bij en zien dat het heel belangrijk is voor jou om naar een psycholoog te gaan. Nog een tip het is altijd belangrijk om dingen te doen die je leuk vind. En als er iets is weet dat er altijd mensen zijn die je willen helpen. En je kan natuurlijk hier ook altijd je verhaal kwijt!
Stay strong!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
