Hoi iedereen ik word letterlijk gek van me ouders,
ik heb eigenlijk nooit me verhaal kwijt gekund ook niet echt helemaal bij een therapeut.
Ik ga een soort van me levensverhaal hieronder uitleggen:
Toen ik nog klein was rond de 7 ging ik me steeds meer dingen afvragen natuurlijk zoals ieder kind, maar er was iets met mijn moeder. iedere dag lag ze te slapen en deed mij niet verzorgen ik ging me steeds meer dingen afvragen toen zocht ik op google wat het zou kunnen zijn maarja als 7 jarige ben je daar nog niet heel handig mee. dus ik wou me opa en oma bellen (van me moederskant) dus toen ik ze wou bellen werd ze wakker en gillend gek ze gooide de telefoon op de grond en maakte hem stuk dus ik snapte het niet en ze werd boos en ze sloeg me dus ik ging huilend naar me kamer toe. dit gebeurde nu vaker tot ik een jaar of 9 werd ik wou nu wel is bij me opa en oma slapen want dat vond ik natuurlijk leuk en toen stond er een mail open. er stond het woord “borderline” in en me moeders naam, dus ik vroeg me af wat het was en ik zocht het op en alle symptonen die ze had kwamen overeen ik dacht zo handig te zijn om te vragen aan me moeder”heb je borderline mama?” toen ik dat zei schrok ze ze ging huilen en werd boos. ik wou dus eigenlijk naar school gaan want ik vroeg het in de ochtend maar ze hield me thuis… dat had ze een half jaar gedaan en dat half jaar was ze dronken toen ik rond de 10 / 11 was mijn broer het zat die ging uit huis met zijn vriendin maar die wist dat die mij niet zo kwam achterlaten dus belde hij me vader. (normaal was ik daar 4x per maand dus zegmaar 2x een zaterdag en zondag) mijn vader wist niks hiervan hij wist helaas dat ze het had maar niet dat ze er echt last van had. me vader haalde me uit huis ik vond dat aan de ene kant NIET leuk omdat ik me toch daar veilig voelde op me kamer en het was natuurlijk me eigen plekje ik kwam bij me vader aan. me vader is altijd al streng geweest en ik had in het begin veel ruzie met hem en me stiefmoeder. toch wou me vader wel dat ik ook naar me moeder ging dus gingen we een afspraak maken dus we begonnen rustig aan en met kerst zou ik weer proberen te slapen. dit plan ging goed tot kerst iedere feestdag was ze niet goed nu zijn we nogsteeds bezig en gaat het redelijk maar door deze acties van me moeder wou ik mezelf ook wel is snijden (nooit gedaan) of van de trap vallen zodat ik hoopte dat ik geen verdriet meer had. nu is het probleem met me vader hij is iedere dag boos op me omdat ik in zijn ogen alles verpest hij vindt me een mislukkeling en soms denk ik dat die echt niet van me houdt dan slaat die me bijvoorbeeld met de riem en dan echt hard bijv met het metaal. dus nu zit ik zegmaar 3 dagen in de week bij me moeder (niet slapen) en de rest bij me vader maar eigenlijk wil ik gewoon weglopen van beide ouders en ja ik weet dat het niet goed is en dat er risico,s aan zitten maar ik houd me woede in om niet een keer iets terug te doen…. heeft iemand uberhaupt advies hiervoor?
