Heyy
Ik stel mezelf even voor.
Ik ben Jax ( zo heet ik niet echt ).
Ik ben 13 jaar oud en woon met mijn broer en ouders.
Ik heb heeeel lieve opa en oma. ( mijn andere opa en oma gaat het slecht ).
Ik ga even mijn verhaal vertellen en hopen dat jullie het snappen.
Oké here we go
Ik ben een eerstejaars op de middelbare school. Ik zit in een gl klas op vmbo en doe het best goed. Ik heb geen onvoldoendes en heb ook een paar goede vrienden. Daarom denken ook veel mensen dat ik geen problemen heb. Maar die heb ik wel. Oké vanaf het begin van de switch van de basis naar de middelbare school heb ik het moeilijk. Ik had 5 beste vrienden: J., N., Jo., A. en R. Ik mis ze erg en de eerste dag op de middelbare was ik alleen maar aan het huilen. Ondanks dat heb ik wel een vriendin gemaakt. Ik was daar eigenlijk best trots op. Nu heb ik het nog moeilijker op school. Ten eerste gaat mijn mentor weg. Ze hadden niet genoeg geld en uren dus werd die ontslagen. Ik ben daar heel verdrietig over, want hij was de enige die ik echt vertrouwde. Hij gaat over een paar maanden weg en dat is een groot probleem voor mij. Ik heb namelijk een heel drukke klas. Die rebels is. En die alleen mijn mentor onder controle kan houden. ( terwijl ik dit schrijf ben ik gewoon aan het huilen ). Dan heb ik nog een groepje meiden uit mijn klas als probleem. Op een van die meiden hebben ik een crush. De andere haat ik. Namelijk zijn S., L. en W. best gemeen maar ook lief. Laat het me uitleggen. Ik heb dus al vanaf het begin van dit schooljaar een crush op L.
. L. en ik zijn van hetzelfde fan. Dus alleen maar handig voor mij zou je zeggen. Nee. Helemaal niet dus! Namelijk haat ik S. L's beste vriendin. Zover ik weet haat S mij ook. Dus ja wij ontwijken elkaar gewoon. Gevolg: L. ontwijkt mij ook! Dus dat is niet zo handig. Wat het nóg moeilijker maakt is: dat als ik in L's buurt ben zenuwachtig wordt. En andersom precies hetzelfde. Of L. loopt weg. Of ze krijgt rode wangen en doet net alsof ze me niet opmerkt en alsof ik lucht ben. ( wat ik dus heel jammer vind
. Maar nu W. Ik heb niets persoonlijks tegen W. Ze was eerst mijn vriendin, maar toen ging ze opeens om met S. en is ze ( vindt ik dan ) een bıtch geworden. En zoals jullie nu wel door hebben ben ik een jongen. NIET dus. Ik ben een meisje die zich als een jongen voelt. Maar ik durf dit tegen niemand te zeggen. Als ik het namelijk tegen mijn ouders zeg gaan ze zoiezo door het lint. Want mijn ouders zijn TEGEN transgenders. Dus ben ik elke dag bang dat ze erachter komen. En me helemaal verrot slaan. ( wat ze al een keer hebben gedaan). Daarom wil ik ook eigenlijk gewoon niet meer
, mezelf pijn doen totdat ik normaal ben en geaccepteerd wordt. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen als freak. Soms heb ik gewoon het idee dat als ik pas in het ziekenhuis lig dat ze dan pas boeien. Maar ik wil GEEN hulp. Want toen ik het al een keer had gedaan werden mijn ouders gek en verpeste ze alles door hun kutmanier eraan toe te voegen.
Bedankt dat jullie mijn verhaal wilde horen als iemand nog reacties of iets anders heeft mag dat
Cya jax
Tekst aangepast door de Kindertelefoon i.v.m. forumregel 6 en 10
