Skip to main content

Hai,

ik was heel erg verliefd op een meisje, maar zij vond mij blijkbaar niet leuk terwel we wat hadden. Toen ben ik depressief geraakt. Ik kreeg ook paniek aanvallen. Ik dacht dat ik weer een leuk meisje had gevonden een paar maanden later (gisteren) ze gaf mij heel erg het gevoel alsof ze mij leuk vond en ik vond haar ook leuk, maar ze zei net ineens: ik ben nog niet toe aan een relatie enzo. Ik waardeer dat ze het eerlijk zegt, maar ze heeft heel erg met mijn gevoelens gespeeld. Het enigste wat mij vrolijk maakte is nu ook al weg. Ik ben nog steeds depressief en ik wil weg. Wat heeft het nog voor zin om te leven? Ik heb geen zin om nog meer pijn te hebben. Iemand uit mijn familie ligt op sterven. Ik kan het niet meer aan. Ik sneed mezelf al en ik heb nog steeds ook soms paniekaanvallen. Ik wil weg!! Dit is het enige waar ik mijn depressie nog mee over kan halen om het tegen iemand te zeggen.

 

groetjes, Evi

(meisje 13)

Hey Evi

 

Wat naar dat je je zo voelt. Het kan inderdaad erg pijn doen wanneer het met de liefde niet mee zit, en de stress van een ziek familielid helpt daar ook niet mee. 

 

Hoewel liefdesverdriet donders veel pijn kan doen, wordt de pijn minder intens naarmate de tijd vordert. Heb je een vriendschappelijke band met de meisjes waar je gevoelens voor had? Praten over wat er in je omgaat kan een hoop leed verzachten. 

 

Een familielid is ernstig ziek. Kan je bij deze op bezoek, eventueel samen met een ander familielid of vriend? Ik vermoed dat je ouders en dergelijke zullen begrijpen dat je inzit met je familie. Heb je een goede band met je ouders?

 

Ik stel voor dat je iemand aanspreekt rond je gevoelens. Dat kan een vriend, docent, vertrouwenspersoon of de huisarts zijn. Deze zouden je kunnen steunen, en eventueel doorverwijzen naar doelgerichte hulp voor de dingen waar je mee zit. Het is daarbij geen schande om dit met je ouders te bespreken. Heb je een vermoeden hoe ze hierop zullen reageren?

 

Groetjes

Kenshin


Reageer