Hoi mensen die deze bericht lezen,
Ik ben een meisje die doof geboren is en wel gewoon kan praten. In dagelijkse leven functionueer ik als een slechthorende alleen veel mensen vergeten dat telkens, waar ik me wel aan erger. Ik hoor niks zonder mijn gehoorapparaten. Ik voel heel vaak eenzaam, omdat ik mijn groepje vrienden (horenden) niet kan volgen waardoor ik me saai voel. Ik heb ook een kleine woordenschat. Het is niet alleen bij vrienden, maar ook familie, eigenlijk overal dat ik me zo voel.
Ik heb ook best wel veel dingen meegemaakt bijvoorbeeld dat ik al 2 jaar seksueel misbruikt ben. Dit is zo kut wat ik elke dag wel voel en ook eraan denk, dan voel ik me echt zo vies. Ik ben verliefd geweest op mijn leraar wat mij zo anders heeft gemaakt dat ik mezelf ben gaan verwonden. Ik was ermee gestopt na aantal maanden gedaan te hebben, maar de laatste tijd doe ik weer. Ik ben bezig om te stoppen en ben al 2 weken clean, het is zo moeilijk. Ik zit in een therapie, de ene keer kom ik blij thuis en andere keer niet. Het helpt wel maar weinig. Ik heb een schokkende ervaring meegemaakt met internet. Ik ben bedreigd, maar nu gelukkig niet meer. Ik heb ook 2 overlijden in één maand de tijd meegemaakt, het was best zwaar, is gelukkig wel verwerkt.
Ik praat nooit thuis uit mezelf over mijn problemen. Dat heb ik altijd al moeilijk gevonden. Dit zijn de redenen waarom ik niet meer wil leven. Dit maakt mijn leven gewoon echt stuk. Ik voel me elke dag slechter. Natuurlijk zijn er ook wel leuke dingen, maar die zijn er voor even. Ik voel me heel vaak somber, de grootst deel van de dag. Doordat ik me zo voel wil ik niet meer leven. De laatste maand zit ik telkens aan zelfmoord te denken.
Ik ben echt elke dag aan het overleven! Help, ik geniet niet meer van mijn leven...
Ik wil niet meer leven vanwege mijn gehoor.
A
A
Hallo Vlinders-x,
Ik snap dat je het vervelend vind dat je slechthorend bent, maar het is niet het einde van de wereld.
Wel vervelend dat mensen het telkens vergeten.
Ik kan ook begrijpen dat je je daardoor wel eens eenzaam voelt, maar is er geen oplossing voor jou en voor je omgeving, zodat jullie beter met elkaar kunnen communiceren?
Wat heftig dat je 2 jaar lang seksueel misbruikt bent. Dit verdiend niemand, dus ook JIJ NIET!
Als je maar niet denkt dat het om een of andere reden jouw schuld is, want dat is het absoluut niet.
Je moet je niet verwonden, daar krijg je later heel veel spijt van en dat je nu al 2 weken gestopt bent , vind ik ontzettend knap van je!
Nu moet je alleen nog volhouden!
Ik geloof met mijn hele hart dat jij sterk genoeg bent om hier doorheen te komen.
Als je merkt dat therapie niet werkt, moet je het optijd aangeven bij therapie, zodat ze iets anders voor jou kunnen bedenken.
Als ik mag vragen, wat zorgt er voor jou voor dat je therapie niet werkt?
Is het omdat je de mensen niet vertrouwd, of dat je geconfronteerd word met dingen waar je niet geconfronteerd mee wilt worden, of heeft het een hele andere reden?
Waarom vind je het zo moeilijk om thuis over je problemen te praten?
Jij bent sterk genoeg en jij komt hier doorheen.
Hoeveel mensen gaan jou missen als je er niet meer bent? Ik weet zeker heel veel mensen.
Heel veel mensen die van jou houden om de persoon wie je bent.
Zelfmoord is geen oplossing.
Je moet niet opgeven!!!
Stay strong!
Xx Mia
Ik snap dat je het vervelend vind dat je slechthorend bent, maar het is niet het einde van de wereld.
Wel vervelend dat mensen het telkens vergeten.
Ik kan ook begrijpen dat je je daardoor wel eens eenzaam voelt, maar is er geen oplossing voor jou en voor je omgeving, zodat jullie beter met elkaar kunnen communiceren?
Wat heftig dat je 2 jaar lang seksueel misbruikt bent. Dit verdiend niemand, dus ook JIJ NIET!
Als je maar niet denkt dat het om een of andere reden jouw schuld is, want dat is het absoluut niet.
Je moet je niet verwonden, daar krijg je later heel veel spijt van en dat je nu al 2 weken gestopt bent , vind ik ontzettend knap van je!
Nu moet je alleen nog volhouden!
Ik geloof met mijn hele hart dat jij sterk genoeg bent om hier doorheen te komen.
Als je merkt dat therapie niet werkt, moet je het optijd aangeven bij therapie, zodat ze iets anders voor jou kunnen bedenken.
Als ik mag vragen, wat zorgt er voor jou voor dat je therapie niet werkt?
Is het omdat je de mensen niet vertrouwd, of dat je geconfronteerd word met dingen waar je niet geconfronteerd mee wilt worden, of heeft het een hele andere reden?
Waarom vind je het zo moeilijk om thuis over je problemen te praten?
Jij bent sterk genoeg en jij komt hier doorheen.
Hoeveel mensen gaan jou missen als je er niet meer bent? Ik weet zeker heel veel mensen.
Heel veel mensen die van jou houden om de persoon wie je bent.
Zelfmoord is geen oplossing.
Je moet niet opgeven!!!
Stay strong!
Xx Mia
A
Hee Mia1998
Wat fijn dat je reageert hebt, dat voelt goed!
Ik heb al zoveel dingen geprobeerd om goed te kunnen voelen en met hen goed te kunnen communiceren. Ik ben natuurlijk ook nog van school veranderd, waardoor ik me rot ben gaan voelen dat ik weer zoals bij het begin ben van middelbare school. De leraren helpen mij wel super goed en daar ben ik super blij mee! Ook met mijn familie zoveel dingen geprobeerd, maar het is gewoon moeilijk. Ik blijf er ook gewoon voor vechten! Dit is niet de enige reden waarom ik aan zelfmoord denk, maar ook door allerlei dingen die ik mee heb gemaakt in mijn leven zoals seskueel misbruik heeft zoveel dingen gedaan met mijn leven. Ik zat wel in een periode dat ik dacht dat dit alles mijn schuld was, maar na een tijdje dus niet meer, gelukkig!
Ik heb alles aan mijn therapie verteld en daar ben ik ook super blij mee. Ik had weer zo'n gevoel dat ik beter aan kon, omdat ik dat eindelijk kwijt was. Natuurlijk is het nog niet weg en niet helemaal verwerkt, ik denk er wel elke dag aan. Alleen wil mijn therapeut aan mijn ouders vertellen dat ik mezelf weer snij en dat zulke dingen. Ik weet zeker dat mijn ouders hier niet trots op zullen zijn als ze horen dat ik weer begonnen ben. Ik wil eigenlijk dit nog helemaal niet aan mijn ouders vertellen... Dinsdag gaat het gebeuren, ik word al helemaal gek als ik eraan moet denken. Met sommige oefeningen die ik thuis moest oefenen voor de volgende keer, heb ik dan ook gedaan, maar dit wordt dan niet herhaald. Dat vind ik raar... Als we maar één keer mee doen dan wil niet zeggen dat het ook helpt.
Ik weet niet waarom ik moeilijk vind om over mijn problemen te praten. Waarschijnlijk komt het doordat ik mijn ouders geen pijn wil doen en bezorgd laten zijn. Maar hoe meer ik kleinere dingen wel vertel, hoe makkelijker het gaat worden om over grotere dingen te praten, dat merk ik wel.
Ik ben op deze site gekomen, vanwege mijn zelfmoord gedachtes. Ik wil niet hiermee blijven rondlopen dat ik dan ook echt ga doen! Ik vind al zo'n rare gedachte dat ik dan mijn familie pijn moet gaan doen... Maar hoe langer ik hiermee blijf lopen, hoe verder het gaat en hoe dichtbij de gedachtes worden. Ik wil niet hele tijd vechten voor mijn leven, maar ook genieten, alleen kan ik dat niet. Hoe kom ik op zo'n gedachte af?
Liefs,
Vlinders-x
Wat fijn dat je reageert hebt, dat voelt goed!
Ik heb al zoveel dingen geprobeerd om goed te kunnen voelen en met hen goed te kunnen communiceren. Ik ben natuurlijk ook nog van school veranderd, waardoor ik me rot ben gaan voelen dat ik weer zoals bij het begin ben van middelbare school. De leraren helpen mij wel super goed en daar ben ik super blij mee! Ook met mijn familie zoveel dingen geprobeerd, maar het is gewoon moeilijk. Ik blijf er ook gewoon voor vechten! Dit is niet de enige reden waarom ik aan zelfmoord denk, maar ook door allerlei dingen die ik mee heb gemaakt in mijn leven zoals seskueel misbruik heeft zoveel dingen gedaan met mijn leven. Ik zat wel in een periode dat ik dacht dat dit alles mijn schuld was, maar na een tijdje dus niet meer, gelukkig!
Ik heb alles aan mijn therapie verteld en daar ben ik ook super blij mee. Ik had weer zo'n gevoel dat ik beter aan kon, omdat ik dat eindelijk kwijt was. Natuurlijk is het nog niet weg en niet helemaal verwerkt, ik denk er wel elke dag aan. Alleen wil mijn therapeut aan mijn ouders vertellen dat ik mezelf weer snij en dat zulke dingen. Ik weet zeker dat mijn ouders hier niet trots op zullen zijn als ze horen dat ik weer begonnen ben. Ik wil eigenlijk dit nog helemaal niet aan mijn ouders vertellen... Dinsdag gaat het gebeuren, ik word al helemaal gek als ik eraan moet denken. Met sommige oefeningen die ik thuis moest oefenen voor de volgende keer, heb ik dan ook gedaan, maar dit wordt dan niet herhaald. Dat vind ik raar... Als we maar één keer mee doen dan wil niet zeggen dat het ook helpt.
Ik weet niet waarom ik moeilijk vind om over mijn problemen te praten. Waarschijnlijk komt het doordat ik mijn ouders geen pijn wil doen en bezorgd laten zijn. Maar hoe meer ik kleinere dingen wel vertel, hoe makkelijker het gaat worden om over grotere dingen te praten, dat merk ik wel.
Ik ben op deze site gekomen, vanwege mijn zelfmoord gedachtes. Ik wil niet hiermee blijven rondlopen dat ik dan ook echt ga doen! Ik vind al zo'n rare gedachte dat ik dan mijn familie pijn moet gaan doen... Maar hoe langer ik hiermee blijf lopen, hoe verder het gaat en hoe dichtbij de gedachtes worden. Ik wil niet hele tijd vechten voor mijn leven, maar ook genieten, alleen kan ik dat niet. Hoe kom ik op zo'n gedachte af?
Liefs,
Vlinders-x
A
Hee Vlinder-x,
Ik weet niet wat voor jou zorgt dat je die gedachten niet meer krijgt.
Ik ben vier jaar geleden misbruikt door mijn eigen vader. Ik dacht op dat moment ook aan zelfmoord. Tot opgegeven moment een persoon in mijn leven kwam die mij niet raar vond dat ik zo dacht en mij ALTIJD heeft gesteund, ze ging mee naar therapie en met haar heb ik het belangrijkste gedaan, in details vertellen wat mijn vader heeft gedaan. We hebben samen gehuild en ik voelde eindelijk hoe zwaar het ook was dat ik erkenning kreeg. Dat ik niet de aansteller maar de sterke meid genoemd werd. Ik kon haar altijd appen, bellen of spreken als het nodig was. Helaas stopte zij met het werk als vertrouwenspersoon en na een half jaar mis ik haar nog steeds, elke dag. Raar dat ik zo gehecht kon raken aan een vertrouwenspersoon , maar wij hadden ook een kei sterke band
Zou haar graag nog eens willen appen, gewoon even om te zeggen dat ik mijn belofte heb waargemaakt en dat ik gestopt ben met therapie.
Maar goed, het was niet de bedoeling mijn hele levensverhaal te vertellen, want het gaat om jou. Wat ik probeer te zeggen, is dat als je misschien iemand vind waar je goed mee kunt praten en waar je door erkent word en die je in alles steunt, dat dan je zelfmoordgedachten misschien ook weggaan. Bij mij heeft dat geholpen. Is er niemand van leraren of van een clubje of iemand in de buurt, waar je je verhaal kwijt kunt? Die jij echt vertrouwd en die er kan zijn voor jou? Misschien helpt dat wel!
Xx Mia
Ik weet niet wat voor jou zorgt dat je die gedachten niet meer krijgt.
Ik ben vier jaar geleden misbruikt door mijn eigen vader. Ik dacht op dat moment ook aan zelfmoord. Tot opgegeven moment een persoon in mijn leven kwam die mij niet raar vond dat ik zo dacht en mij ALTIJD heeft gesteund, ze ging mee naar therapie en met haar heb ik het belangrijkste gedaan, in details vertellen wat mijn vader heeft gedaan. We hebben samen gehuild en ik voelde eindelijk hoe zwaar het ook was dat ik erkenning kreeg. Dat ik niet de aansteller maar de sterke meid genoemd werd. Ik kon haar altijd appen, bellen of spreken als het nodig was. Helaas stopte zij met het werk als vertrouwenspersoon en na een half jaar mis ik haar nog steeds, elke dag. Raar dat ik zo gehecht kon raken aan een vertrouwenspersoon , maar wij hadden ook een kei sterke band
Zou haar graag nog eens willen appen, gewoon even om te zeggen dat ik mijn belofte heb waargemaakt en dat ik gestopt ben met therapie.
Maar goed, het was niet de bedoeling mijn hele levensverhaal te vertellen, want het gaat om jou. Wat ik probeer te zeggen, is dat als je misschien iemand vind waar je goed mee kunt praten en waar je door erkent word en die je in alles steunt, dat dan je zelfmoordgedachten misschien ook weggaan. Bij mij heeft dat geholpen. Is er niemand van leraren of van een clubje of iemand in de buurt, waar je je verhaal kwijt kunt? Die jij echt vertrouwd en die er kan zijn voor jou? Misschien helpt dat wel!
Xx Mia
A
Misschien een mededeling waarvan je al lang wist. Maar ik heb een nichtje dat 100% doof is geboren. Bij haar hebben ze apparaatjes in de schedel (of iets in die richting, weet niet precies) aangebracht, waardoor ze prima kan horen.
Is zoiets ook voor jou mogelijk?
Is zoiets ook voor jou mogelijk?
A
Hee mia1998!
Ik vind wel fijn om jou verhalen ook te horen. Super dat het zo is gegaan, wel balen van je vertrouwenspersoon...! 😞 Is er niet iemand anders die je ook misschien kunt vertrouwen en daarmee een band op te bouwen?
Ik zal zelf ook kijken naar wie ik vertrouw en proberen om ermee te praten over mijn gevoelens! Dank je voor het reageren en ook voor de tips!
______________________________
Hee vogeltje
Als eerst, bedankt voor het reageren! Wat jij bedoelt, is denk ik CI. Dat heb ik weleens overgewogen, maar uiteindelijk is er niets van gekomen en ik wilde er nog mee wachten. Ik kan namelijk niet terug draaien als ik een CI neem naar mijn gehoorapparaten. Ik ben ook 100% doof geboren. Ik zou eigenlijk wel graag willen weten hoeveel ik met CI kan horen en met een gehoorapparaat, daarmee gaan vergelijken... Maar dat kan helaas niet.
Ik ga erover hebben met iemand die bekend is met gehoor en ook praten over mijn gevoelens. Er zijn natuurlijk ook weinig mensen die ermee bekend zijn en dat zulke dingen.
Liefs,
Vlinders-x
Ik vind wel fijn om jou verhalen ook te horen. Super dat het zo is gegaan, wel balen van je vertrouwenspersoon...! 😞 Is er niet iemand anders die je ook misschien kunt vertrouwen en daarmee een band op te bouwen?
Ik zal zelf ook kijken naar wie ik vertrouw en proberen om ermee te praten over mijn gevoelens! Dank je voor het reageren en ook voor de tips!
______________________________
Hee vogeltje
Als eerst, bedankt voor het reageren! Wat jij bedoelt, is denk ik CI. Dat heb ik weleens overgewogen, maar uiteindelijk is er niets van gekomen en ik wilde er nog mee wachten. Ik kan namelijk niet terug draaien als ik een CI neem naar mijn gehoorapparaten. Ik ben ook 100% doof geboren. Ik zou eigenlijk wel graag willen weten hoeveel ik met CI kan horen en met een gehoorapparaat, daarmee gaan vergelijken... Maar dat kan helaas niet.
Ik ga erover hebben met iemand die bekend is met gehoor en ook praten over mijn gevoelens. Er zijn natuurlijk ook weinig mensen die ermee bekend zijn en dat zulke dingen.
Liefs,
Vlinders-x
A
Hee Vlinders-x,
Ik hoop heel erg dat ik je een beetje heb kunnen helpen.
Er zouden vast nog mensen zijn die ik kan vertrouwen, maar mis mijn oude vertrouwenspersoon wel een beetje heel erg helaas.
Ik hoop dat je iemand kunt vinden die je vertrouwd en die jou kan helpen en steunen.
Laat nog eens van je horen!
Xx Mia
Ik hoop heel erg dat ik je een beetje heb kunnen helpen.
Er zouden vast nog mensen zijn die ik kan vertrouwen, maar mis mijn oude vertrouwenspersoon wel een beetje heel erg helaas.
Ik hoop dat je iemand kunt vinden die je vertrouwd en die jou kan helpen en steunen.
Laat nog eens van je horen!
Xx Mia
A
Mijn nichtje hoort daarmee aan 1 kant ongeveer 95% en aamde andere kant 85% (Als ik het goed herinneren)
Lijkt mij de moeite waard. Maar natuurlijk kan ik er zelf moeilijk over meepraten.
Lijkt mij de moeite waard. Maar natuurlijk kan ik er zelf moeilijk over meepraten.
A
Ja klopt vogeltje en mia1998, ik zal zeker laten weten hoe het gegaan is! Heel erg bedankt voor jullie reacties en hulp en tips.
A
Hey Vlinders-x,
Zelf ben ik ook slechthorend.. Ik herken er best wel in wat je zegt!
ik vindt het echt heel naar voor je dat je seksueel bent misbruikt, en snap ook dat je daar jog heel erg mee zit! Kan je er wel goed over praten met iemand? Of heb je het gevoel dat je nog steeds dingen oppropt?
ik vindt het ontzettend knap van je dat je al 2 weken bent gestopt met jezelf verwonden! Je komt voor mij over als een hele sterke meid, en ik geloof in jou dat je dit vol kam houden, echt waar!
ik kan snappen dat je het moeilijk vindt om over je problemen te praten, maar ik denk dat je ouders het juist fijn vinden als je eerlijk bent want ze willen hun eigen dochter natuurlijk ook niet ongelukkig zien..
ik heb op dit moment niet heel veel woorden voor je, sorry. Als ik die wel heb zal ik dat zeker laten weten!
Stay strong, want jij verdient zoveel beter!
liefs!
Zelf ben ik ook slechthorend.. Ik herken er best wel in wat je zegt!
ik vindt het echt heel naar voor je dat je seksueel bent misbruikt, en snap ook dat je daar jog heel erg mee zit! Kan je er wel goed over praten met iemand? Of heb je het gevoel dat je nog steeds dingen oppropt?
ik vindt het ontzettend knap van je dat je al 2 weken bent gestopt met jezelf verwonden! Je komt voor mij over als een hele sterke meid, en ik geloof in jou dat je dit vol kam houden, echt waar!
ik kan snappen dat je het moeilijk vindt om over je problemen te praten, maar ik denk dat je ouders het juist fijn vinden als je eerlijk bent want ze willen hun eigen dochter natuurlijk ook niet ongelukkig zien..
ik heb op dit moment niet heel veel woorden voor je, sorry. Als ik die wel heb zal ik dat zeker laten weten!
Stay strong, want jij verdient zoveel beter!
liefs!
A
Lief van je dat je gereageerd hebt op mijn topic. Ik heb uiteindelijk wel met mijn therapie over gehad, dat was maar eventjes. Het voelt alsof ik er nog mee zit terwijl ik wel één keer erover heb gehad. Het gevoel van schaamte en het schuldgevoel is er nog steeds. Ik zal erover heen moeten komen en accepteren, alleen vind ik dat moeilijk. 😞 Misschien ooit op een dag dat het weer goed komt.
Ja, ik begrijp het ook dat mijn ouders mij graag willen helpen en ze zorgen ook niet zomaar voor mij. Het is eigenlijk raar dat ze mij voedsel enzo geven en ik niks vertel aan hun over mijn problemen. Over zo iets praten vind ik al helemaal lastig. Ooit zullen ze echt wel moeten weten....
Jij verdient ook zoveel beter, Linn_!
Xxx
Ja, ik begrijp het ook dat mijn ouders mij graag willen helpen en ze zorgen ook niet zomaar voor mij. Het is eigenlijk raar dat ze mij voedsel enzo geven en ik niks vertel aan hun over mijn problemen. Over zo iets praten vind ik al helemaal lastig. Ooit zullen ze echt wel moeten weten....
Jij verdient ook zoveel beter, Linn_!
Xxx
A
Geef niet op!!!
Je bent het waard!
x.
BeMySelf
Je bent het waard!
x.
BeMySelf
A
Hee BeMySelf,
Super lief dat je dat zegt. Het is gewoon heel zwaar en ook omdat je in de puberteit zit.
Jij bent ook waard, iedereen!
X
Super lief dat je dat zegt. Het is gewoon heel zwaar en ook omdat je in de puberteit zit.
Jij bent ook waard, iedereen!
X
A
Ik ben ook 100 % doof geboren en had op mijn eersre al een ci op mijn tweede de tweede ci
Zit gewoon op een normale school (doe havo vwo. nogal een vroege leerling) het gaat goed en ik raad het zeker aan.
Ik kan ongeveer even goed horen als normale mensen (teminste dat zeggen mijn audiologen)
Gr. EenEngMasker
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
