Hoi iedereen,
het gaat de afgelopen tijd best wel heel slecht met mij. Ongeveer al een half jaar en 3 maanden dat ik er hulp bij krijg.
Kort gezegd ik wil niet meer leven. Of in ieder geval mijn leven. Het laatste wat ik wil is dood maar het leven zo is niet dragelijk. Ik heb licht autisme en ik ervaar veel problemen in me leven (mede daardoor). Ik heb in het verleden al veel moeilijke periodes gehad maar daar was voor me gevoel allemaal wat aan te doen. Nu niet.
Ik krijg therapie en heb medicatie maar het doet niet veel. De medicatie zorgt ervoor dat ik niet de hele tijd aan het schreeuwen ben, maar ik voel me nogsteeds heel naar. De therapie helpt me in te zien waarom ik me zo voel, maar het doet er niks tegen.
Ik heb voor alles zoveel angst, heel me leven stort in elkaar. Ik had een vriendin, maar door de stress lukte dit me niet (meer). Ik durf niet meer met vrienden af te spreken, ik kon niet meer naar school en ik durf zelfs niet meer met me ouders te praten.
Een deel van het probleem is dat dit al heel me leven zo is. Ik praatte bijna nooit met me ouders en kon al niet naar een normale school (ik kon het wel maar het lukte niet meer) Elke keer als ik met me vriendin ging afspreken had ik zoveel angst dat ik niet meer kon eten. Ik zie nu pas in dat ik dit al me hele leven doe en dat dat niet de manier is hoe ik wil leven. De dingen die ik zo graag wil lukken me maar niet en hoe meer ik het probeer hoe minder het gaat lijkt wel.
ik wil niet een leven hebben waar ik voor alles angst heb en niks me lukt hoe hard ik het ook probeer. Ik ben kapot en ga dood van de stress en het verdriet elke dag ik kan het gewoon niet meer aan. Nogmaals ik wil niet dood, maar ik kan dit leven niet aan.
Ik weet niet waarom ik dit schrijf, misschien hoop ik op magische hulp of moest ik het even kwijt.
doe ermee wat je wilt
groetjes