Beste Secret,

Ik snap dat je moeite hebt om je ouders het te vertellen. Misschien heb je een contactpersoon op school of een goede vriend aan wie je het kan vertellen. En mocht je dat niet hebben zou ik je toch aanraden het iemand te vertellen. Want als je het verteld is het meestal al een pak van je hart en gaat de 2e keer makkelijker.

Ik hoop dat je er iets aan had

Groeten van …...

Hey,

Ik sluit helemaal aan bij wat EenPersoonHier zegt. Het is echt belangrijk om erover te praten.

Maar je hebt de eerste stap soort van al gehad doordat je hebt erkend dat het nu niet zo goed met je gaat. Het is heel goed dat je dat van jezelf weet en dat je er iets aan wilt doen!

Ik begrijp dat het echt heel moeilijk is om erover te praten, maar het gaat je wel helpen. En je hoeft niet gelijk naar je ouders, je kan ook naar een vriend vriendin broer zus ander familielid iemand in je buurt/omgeving die je vertrouwt of een vertrouwenspersoon of je mentor/docent

Je kan ook voor jezelf je gedachten, emoties, gevoelens opschrijven. Gewoon opschrijven wat er in je naar bovenkomt. Dat helpt op om dan even de heftigheid van je gedachten los te laten, dat je het even een plekje kan geven. Misschien dat dat ook wel een klein beetje zal helpen?

Het belangrijkste is dus om er echt met iemand over te praten. Je kan ook chatten of bellen met de Kindertelefoon, zij kunnen ook naar je verhaal luisteren en met je meedenken. Gratis en anoniem, elke dag van 11:00-21:00.

Ik hoop dat je hier iets mee kan!

Sterkte gewenst.

Xx Simply Me

Beste Simply me en Een persoon hier,

Het ding is eigenlijk niet perse dat ik er niet over durf te praten maar ik zou niet weten met wie ik erover zou moeten praten.  Mijn ouders sowieso niet want die band die ik met hun heb is niet heel goed.  Qua vrienden heb ik het er al wel eens over gehad maar die snappen het niet en zijn ook vaak druk met hun eigen problemen. En qua docenten zou ik wel mensen weten maar zodra ik iets zou zeggen gaan ze dat tegen mijn ouders vertellen en dat wil ik juist niet.  De kindertelefoon is ook een optie maar ik moet even kijken of ik dat durf. thxx in ieder geval voor het idee

xx

Hey secret,

Wat goed dat je er wel over wilt praten en dat dat niet het probleem is, dat scheelt denk ik al heel veel. Ik kan ook wel begrijpen dat je het lastig vind om er met je ouders over te praten, je ouders zijn toch degene die het meest bij je staan en voor jou maakt het het extra lastig dat je een minder goede band met hun hebt.

Hieronder wat ik in mijn vorige reactie zei, daar zitten misschien nog een paar opties tussen?

---Ik begrijp dat het echt heel moeilijk is om erover te praten, maar het gaat je wel helpen. En je hoeft niet gelijk naar je ouders, je kan ook naar een vriend vriendin broer zus ander familielid iemand in je buurt/omgeving die je vertrouwt of een vertrouwenspersoon of je mentor/docent---

Als je bang bent dat je docent gelijk naar je ouders gaan, kan je denk ik het beste naar een vertrouwenspersoon. Als het goed is, heeft elke school die wel. Je kan daar je verhaal kwijt en met die persoon nadenken over jouw mogelijkheden. En die persoon gaat niet naar je ouders toe, al helemaal niet zonder jouw toestemming. Dus misschien is dat dan de beste optie?

En ik snap dat je het spannend vind om met de Kindertelefoon erover te praten, maar het is anoniem. Dus die mensen weten echt niet wie je bent.

Succes ermee!

Xx Simply Me