Ja. Gewoon wat er in de titel van dit topic staat.
Ik voel me alleen, niet fijn, onbegrepen en hierbij krijg ik ook nog eens geen antwoorden op vragen die ik stel over bepaalde dingen die ik over mezelf zou willen weten of als het onderzoeken naar mezelf zijn (IQ-test die als 'foutief' wordt gezien).
En nu word ik ook al nergens meer toegelaten op scholen, ik ga ondertussen al een heel jaar niet naar huis.
Alles stapelt zich op, en daarbij ben ik heel menswantrouwend geworden door de school waar ik naartoe moest en de situaties die zich daarvoor deden.
En nu voel ik me klote, doe ik praktisch gezien niks op een dag, en loop ik de hele dagen rond met heel veel vragen, wat nu als "normaal" wordt gezien.
Het liefst zou ik gewoon ophouden met te willen bestaan. Dan is alles klaar. Want niemand begrijpt mij. Toen net zat ik weer eens bijna te huilen, toen ik dacht aan alles wat er gaande is.
Ik ben vast iets vergeten op te noemen, maar dat benoem ik dan later in een rwactie hier, onder dit topic, dan wel weer.
Maar mijn vraag: Hoe kan dit allemaal stoppen, en hoe krijg ik duidelijkheid? (de stappen richting duidelijkheid) Want ik zie het ondertussen niet meer zitten. Langzaam aan vervaagt mijn hele toekomstperspectief door al dit gebeuren. Ik kan niet meer.