ik wil dood en ik ga dood

  • 15 October 2020
  • 6 reacties
  • 185 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Zoals de titel al zegt, ik wil dood en ik ga waarschijnlijk ook dood. En ik wil het gewoon even kwijt. 

Ik loop al een jaar met het idee dat ik dood wil. Ik wil niks, ik wil niet volwassen worden, ik wil niet meer leven. Ik zie gewoon geen nut in het leven.  Ik zit nu in 5vwo. Volgend jaar is het laatste jaar en daarna is alles afgelopen. Daarna moet ik mijn eigen weg zoeken. Dat wil ik niet. Ik vind niks leuk. Behalve acteren. Maar daar zien mijn ouders geen potentie in. Mijn ouders vinden dat maar niks voor mij. Die vinden acteren niks dus dat gaat hem niet worden. 

Ik probeer dit jaar school nog er wat van te maken met mijn vrienden. Ik probeer het nog een kans te geven. Maar na dit jaar vind ik het hoogstwaarschijnlijk genoeg geweest. Ik wil niet meer. Ik geef dingen nu nog een kans. Ik probeer nog een keer te kijken naar acteerlessen of opleidingen. Maar ik zal mijn ouders toch niet kunnen overtuigen. Die staan vast dat je geen werk kan vinden met acteren. 

Ik heb er dus allemaal gewoon geen zin in. Ik haat het leven. Ik wil helemaal niet leven. En er wordt altijd maar gezegd zoek hulp, maar ik zie niet hoe iemand anders mijn mindset om kan krijgen. Mijn ouders steunen mij ook al niet. Ik sta er alleen voor. 

 

16 last chapter. 

 


6 reacties

Hey quick,

Heftig om dit zo te lezen! Ik kan heel goed begrijpen, dat jij je zo voelt. Maar zelfmoord is echt niet de oplossing. Niemand verdient het om zo alleen en radeloos te sterven.

Het lijkt mij verstandig dat je met iemand gaat praten over deze dingen die jouw allemaal bezig houden en wat je moeilijk vind en met het idee dat je dood wil. Zoek echt iemand die je vertrouwt, het is echt heel belangrijk dat je erover praat! Misschien kan je het met een van je vrienden bespreken? En ik weet niet met wie je allemaal thuis woont, maar misschien vertrouw je daar wel iemand van met wie je het kan bespreken!

Je kan ook naar de huisarts gaan en erover praten, ik weet niet hoe oud je bent. Maar als je 16+ bent heeft de huisarts zwijgplicht en zal die dus nooit zomaar met iemand erover praten als jij er geen toestemming voor geeft. Je zou met de huisarts kunnen kijken welke opties je hebt en wie of wat je zou kunnen helpen. En of je misschien iets van therapie/hulpverlening kan krijgen.

Wat je zelf kan doen, wat helpend zou kunnen zijn is je gedachten, emoties en gevoelens opschrijven. Gewoon wat in je opkomt schrijf je op, zodat je het even ruimte kan geven en zodat je het dan even kan loslaten. Dan voelt het allemaal wat minder zwaar aan.

Wat je ook kan doen is contact opnemen met 113. Je kan met hun chatten of bellen via www.113.nl of via 0800-0113. Dat is gratis en anoniem en die mensen zijn gespecialiseerd in zelfmoord gedachten en neigingen. Zij kunnen naar je verhaal luisteren en met je meedenken.

Ook hebben zij een therapie, je hebt dan 8 sessies met een vaste psycholoog. Het is gratis en anoniem en je leert meer over de functie van je zelfmoordgedachten en hoe je ermee om kan gaan. De therapie wordt gegeven via chat, email of bellen. Dat zou ik je zeker aanraden!

Je kan ook elke dag, van 11:00-21:00 contact opnemen met de Kindertelefoon. Je kan met hun chatten of bellen via www.kindertelefoon.nl/chat of via 0800-0432, dat is ook gratis en anoniem. Het zijn getrainde vrijwilligers die luisteren naar je verhaal en met je meedenken en samen probeer je een oplossing te bedenken.

Ik zou zeggen geef het in dit jaar echt een kans en ik hoop dat je echt iets van hulp kan krijgen en dat je wel lekker kunt gaan acteren. Want dat lijkt mij echt heel gaaf! Probeer te doen wat jij vind en wat jij wilt!

Ik hoop heel erg dat je hier iets aan hebt en ik wil je echt heel veel sterkte wensen!!

Xx Simply Me

Reputatie 6
Badge +7

Je ouders hebben trouwens ongelijk.  

Het gaat er alleen niet om wie er gelijk heeft, maar dat zij accepteren dat jij een keuze maakt. 
Straks moet je van hun economie doen en dan doe je 30 jaar de administratie op een saai kantoor. Voor wie? Zijn je ouders dan zo blij en trots dat ze geen kind maar een boekhoudertje hebben gemaakt?  Wat willen ze eigenlijk: Een kind dat zichzelf ontplooit of een boekhouder? 

Anyway, als acteur moet je misschien hard op zoek naar werk, maar het is er wel. Je kunt zelfs trainingen geven aan bedrijven (daar worden soms acteurs gebruikt). Er is van alles mogelijk.  En je kunt toch niet plannen hoe je leven wordt. Als jij nu voor acteur kiest wordt je misschien wel iets anders. Maar dan doe je het tenminste zelf.

 

 

Hey quick,

Heftig om dit zo te lezen! Ik kan heel goed begrijpen, dat jij je zo voelt. Maar zelfmoord is echt niet de oplossing. Niemand verdient het om zo alleen en radeloos te sterven.

Het lijkt mij verstandig dat je met iemand gaat praten over deze dingen die jouw allemaal bezig houden en wat je moeilijk vind en met het idee dat je dood wil. Zoek echt iemand die je vertrouwt, het is echt heel belangrijk dat je erover praat! Misschien kan je het met een van je vrienden bespreken? En ik weet niet met wie je allemaal thuis woont, maar misschien vertrouw je daar wel iemand van met wie je het kan bespreken!

Ik heb niet echt iemand die ik vertrouw. Mijn familie niet en vrienden wil ik hier niet mee belasten. Het is super zwaar om te horen dat iemand dood wil. Alleen mijn mentor weet dat ik soms depressieve gevoelens heb, maar ook hem wil ik niet hiermee belasten want ik vind dit te zwaar voor de anderen.

Je kan ook naar de huisarts gaan en erover praten, ik weet niet hoe oud je bent. Maar als je 16+ bent heeft de huisarts zwijgplicht en zal die dus nooit zomaar met iemand erover praten als jij er geen toestemming voor geeft. Je zou met de huisarts kunnen kijken welke opties je hebt en wie of wat je zou kunnen helpen. En of je misschien iets van therapie/hulpverlening kan krijgen

Ik weet niet wie mijn huisarts is. Ben er nog nooit geweest..:(.

Wat je zelf kan doen, wat helpend zou kunnen zijn is je gedachten, emoties en gevoelens opschrijven. Gewoon wat in je opkomt schrijf je op, zodat je het even ruimte kan geven en zodat je het dan even kan loslaten. Dan voelt het allemaal wat minder zwaar aan.

Heb ik ooit gedaan, hielp niet en na een maand vond mn moeder het boekje. Daarna nooit meer iets over gezegd of over gepraat. Dat kan ik niet met familie en zij praten ook niet met mij.

Wat je ook kan doen is contact opnemen met 113. Je kan met hun chatten of bellen via www.113.nl of via 0800-0113. Dat is gratis en anoniem en die mensen zijn gespecialiseerd in zelfmoord gedachten en neigingen. Zij kunnen naar je verhaal luisteren en met je meedenken.

Heb ik inderdaad wel eens gedaan. Dat hielp opzich wel :)

 

 

Ook hebben zij een therapie, je hebt dan 8 sessies met een vaste psycholoog. Het is gratis en anoniem en je leert meer over de functie van je zelfmoordgedachten en hoe je ermee om kan gaan. De therapie wordt gegeven via chat, email of bellen. Dat zou ik je zeker aanraden!

Bedankt voor de tip :) ik zal eens kijken...

 

Je kan ook elke dag, van 11:00-21:00 contact opnemen met de Kindertelefoon. Je kan met hun chatten of bellen via www.kindertelefoon.nl/chat of via 0800-0432, dat is ook gratis en anoniem. Het zijn getrainde vrijwilligers die luisteren naar je verhaal en met je meedenken en samen probeer je een oplossing te bedenken.

Ik zou zeggen geef het in dit jaar echt een kans en ik hoop dat je echt iets van hulp kan krijgen en dat je wel lekker kunt gaan acteren. Want dat lijkt mij echt heel gaaf! Probeer te doen wat jij vind en wat jij wilt!

Ik hoop heel erg dat je hier iets aan hebt en ik wil je echt heel veel sterkte wensen!!

Xx Simply Me

Bedankt voor je lieve bericht <3

Reputatie 6
Badge +7

Quick, zit er ook een cultureel aspect aan?

In sommige culturen is het veel minder belangrijk wat je zelf wilt en moet iedereen dokter of advocaat worden.  Speelt er zo iets mee?

Nee.. Geen culturele aspecten.

Ik zie gewoon nergens nut in. Al een jaar. Al zo lang voel ik me kut, dag in dag uit. Ik wil niet meer, het wordt allemaal gewoon niet meer beter. Er zit niks positiefs in het leven. Ik hecht me te snel aan mensen die ik later toch niet meer ga zien. Ik heb gewoon alleen maar negatieve ervaringen met alles. Ik wil niet meer. Ik wil gewoon niet meer leven.

Reageer