Skip to main content
Oke, de titel zegt het eigenlijk al. 'Ik wil dood en ik ga dood' Ik ben een zielige jongen van 16 jaar al zeg ik het zelf. Ik heb sinds mijn 13/14de gezeik thuis. Ik heb te maken gehad met allemaal verschillende hulpverleners en over de vloer gehad. Ook heb ik te maken gehad met jeugdzorg en de politie. En dat heeft me zo erg kapot gemaakt ik trek het namelijk niet meer. Ik heb nu al 3 middelbare scholen gehad omdat het thuis niet goed ging. Cijfers gingen niet goed en alles raakte een soort van kwijt in me leven. Ik heb ook te maken gehad met een uithuisplaatsing wat veel impact op mij heeft gehad. Zelf moord pogingen allemaal gehad. Nogmaals ik zie het niet meer zitten ik wil namelijk gewoon dood. En dat mag ook vind ik. Als je het leven niet meer ziet zitten of je gewoon uit deze maatschappij wilt stappen vind ik dat dat gewoon kan. Ik geloof niet meer in hulp, beter gezegd ik heb al 3 jaar hulp en het heeft geen moer geholpen. Me ouders weten het ook. Maar denk niet dat ze het zo serieus nemen. ( wat wel jammer ) Ook heb ik wel eetproblemen en angststoornissen opgelopen. ( die ik nog steeds bij me draag ) Ik durf ook niet meer buiten te komen trouwens. Aan besnijdenis denk ik nooit eigelijk, wel denk ik van als er een intercity voor bij sjeest dat ik er echt voor wil springen. Tja misschien is dit wel een van de heftigste verhalen op deze hele site maar ik ben ten einde raad. In mijn ogen is het leven niks waard. Ik zou binnenkort wel dood gaan.
Hoi,



Wat heftig wat je allemaal hebt meegemaakt! Dat is niet niks!



Je zegt ''Ik wil dood en ik ga dood''. Dat wil gedeelte heb je hier goed uitgelegd, maar ik maak me ook wel zorgen over het ga gedeelte. Natuurlijk gaan we allemaal een keer dood, maar ik denk niet dat je dat bedoelt? Ben je van plan zelfmoord te plegen in de nabije toekomst?



Als je er echt doorheen zit en je het gevoel hebt dat je iets gaan ondernemen, probeer dan alsjeblieft met iemand te praten. Dat hoeft niet perse iemand in je omgeving te zijn, dat kan ook met de Kindertelefoon of met 113. Zij zijn er voor je. Om naar je te luisteren, je te steunen en om je te helpen.



Ik herken je gevoel dat hulp geen zin heeft en ik ga je er ook niet van proberen te overtuigen dat hulp wel helpt. In sommige gevallen werkt het gewoon niet.



Echter zeg ik hiermee niet dat je het dan maar zo moet laten. Ik ben benieuwd wat het precies maakt dat jij het gevoel hebt dat de hulp je niet helpt. Welke dingen doen zij in jouw ogen fout en waar schieten ze tekort? Wat zou jij van hulpverlening verwachten?

Misschien zijn er namelijk nog mogelijkheden die jij nog niet hebt bedacht, die stiekem wel kunnen werken.



Je zegt dat je uit huis bent geplaatst. Hoe gaan dat nu? Woon je weer thuis of waar woon je nu? Gaat dat allemaal goed?



Hoe zit het met school? Ga je iedere dag naar school? Heb je vrienden op school?



Ik denk dat je met besnijdenis automutilatie bedoelt? Dus zelfbeschadinging en dan met name snijden? Het is in ieder geval heel fijn om te horen dat je jezelf geen pijn doet :)



Je leven is in jouw ogen niks waard. Wanneer zou jouw leven wel wat waard zijn?



Als je het leven niet meer ziet zitten of je gewoon uit deze maatschappij wilt stappen vind ik dat dat gewoon kan.Ik ben het hier op zich wel mee eens, maar ik vind dan wel dat je geprobeerd moet hebben om iets van je leven te maken. Helaas werkt deze maatschappij niet zo. Ik gun het jou dat je leer accepteren dat de maatschappij niet altijd even prettig is en dat je je eigen weg erin vindt.



Onthoud dat je er niet alleen voor staat!

Gr. Pin
Djaden,

zoals ook Pin al aangeeft ben je elke dag welkom bij De Kindertelefoon voor een gesprek of een chat. Wat erg voor je deze situatie en het gevoel dat je nog niet goed geholpen wordt. Soms is het zoeken naar de juiste hulp. Bij de Kindertelefoon willen we graag samen met jou zoeken. Fijn dat je ook ons forum hebt gevonden om met leeftijdsgenoten te praten.

Vr gr Sandra, De Kindertelefoon
Hey Djaden



Wat een heftige situatie. Helemaal niet fijn dat je je zo voelt.



@Pin heeft linkjes geplaatst van 113 en de KinderTelefoon. Zoals zij en @Sandra L zeggen, kan je daar altijd terecht. Ze willen naar je luisteren, en er alles aan doen zodat jij je beter voelt.



Dat het leven er nu niet mooi uitziet, hoeft niet te betekenen dat het altijd zo blijft. Wie weet wat kan er nog gebeuren. Wie weet welke kansen wachten er op jou.



You can die at any time, but living takes true courage. Aangezien dat jij al een hoop hebt meegemaakt, denk ik dat jij die 'true courage' bezit.



Je mag altijd aangeven bij je hulp wanneer je het gevoel hebt dat iets niet werkt, of dat het niet gaat. Dit steeds aangeven kan vermoeiend zijn, maar door het aan te geven, kunnen jullie op zoek naar een manier of methode die wel werkt. Er zijn zo veel verschillende mensen, zo veel verschillende methodes, dat er ergens eentje moet tussenzitten die werkt voor jou.



In mijn ogen is het leven niks waard.
'Waard' is in mijn ogen zo'n vaag begrip. Veel mensen zijn er niet uit wat de zin van het leven is, of er wel een zin is. Of jouw, of mijn, of wiens leven iets 'waard' is, is een vraag die misschien niemand kan beantwoorden. Wie weet ben jij later oneindig veel waard voor je partner, of voor een hele goede vriend(in). Nu ben jij waarschijnlijk ook van een enorme waarde voor sommige mensen, ook al zijn zij misschien niet zo duidelijk in het uiten dat jij veel voor hen betekent.



Groetjes

Kenshin
Oke, de titel zegt het eigenlijk al. 'Ik wil dood en ik ga dood' Ik ben een zielige jongen van 16 jaar al zeg ik het zelf. Ik heb sinds mijn 13/14de gezeik thuis. Ik heb te maken gehad met allemaal verschillende hulpverleners en over de vloer gehad. Ook heb ik te maken gehad met jeugdzorg en de politie. En dat heeft me zo erg kapot gemaakt ik trek het namelijk niet meer. Ik heb nu al 3 middelbare scholen gehad omdat het thuis niet goed ging. Cijfers gingen niet goed en alles raakte een soort van kwijt in me leven. Ik heb ook te maken gehad met een uithuisplaatsing wat veel impact op mij heeft gehad. Zelf moord pogingen allemaal gehad. Nogmaals ik zie het niet meer zitten ik wil namelijk gewoon dood. En dat mag ook vind ik. Als je het leven niet meer ziet zitten of je gewoon uit deze maatschappij wilt stappen vind ik dat dat gewoon kan. Ik geloof niet meer in hulp, beter gezegd ik heb al 3 jaar hulp en het heeft geen moer geholpen. Me ouders weten het ook. Maar denk niet dat ze het zo serieus nemen. ( wat wel jammer ) Ook heb ik wel eetproblemen en angststoornissen opgelopen. ( die ik nog steeds bij me draag ) Ik durf ook niet meer buiten te komen trouwens. Aan besnijdenis denk ik nooit eigelijk, wel denk ik van als er een intercity voor bij sjeest dat ik er echt voor wil springen. Tja misschien is dit wel een van de heftigste verhalen op deze hele site maar ik ben ten einde raad. In mijn ogen is het leven niks waard. Ik zou binnenkort wel dood gaan.



damn ik weet wat je voelt:/ maar zelfmoord plegen gaat dingen niet beter maken! heb je vrienden waarmee je kan praten? want misschien heb je gwn iemand nodig die naar jou luistert
Hey Djaden,

ik zit in ongeveer dezelfde situatie als jou. Misschien kunnen we elkaar helpen? Sterkte.



Groetjes,

meisje van 16
Hee vriendje!

Ik snap heel erg waar je vandaan komt en daarom is mijn spijt des te groter omdat ik weet hoe het voelt.

Hulpverlening is vaak niet gericht t om het kind te helpen maar om de ouders te hebben. (attans dat zie ik zo) het probleem is dat er wel echt hulp verlening is die voor het kind gaat. Ik praatte bijvoorbeeld met iemand van school en dat heeft mij heel erg geholpen daardoor ben ik uit een verschrikkelijke thuis situatie gestapt. In heb zelf ook een eet stoornis gehad. En geloof me je wil niet dood en je wil niet stoppen met eten. Wat heel veel mensen niet weten is als je je emoties opschrijft op een blaadje en de goede bewaart en de negatieve gewoon verbrand. Dit werkt omdat je het dus eigenlijk loslaat soort van. En dat is al een grote stap. Ik vind het echt heel zielig voor je echt waar en ik wil je er echt in helpen maar op een forum kan ik niet meer zeggen dat ik nu heb gedaan.



Groeten jongen van 16 die je heel graag wil helpen

Reageer