Hee, ik heb nog niet kunnen antwoorden op mijn vorige topic, sorry daarvoor, ik ga het zo doen. Maar hier weer even een stukje uit mijn leven.
Ik ben mijn hond aan het uitlaten. Het is rond half 6 denk ik, dus het is al best donker buiten.
Een vriendin van mij was gisteren jarig, kut, ik heb nog geen cadeau voor haar gekocht en ik zie haar morgen alweer op school. Op school? Onee, ik word al moe als ik eraan denk. Ik wil niet naar school, ik ben er echt klaar mee.
Ik heb best zin om vanavond ergens anders te gaan eten, ,maar dat heb ik op vrijdag en zaterdag ook al gedaan, dus dat wordt hem niet. Aankomende vrijdag ga ik wel weer ergens anders eten, daar heb ik wel zin in, maar hoe dichter ik bij de vrijdag ben, hoe dichter ik ook bij de zondag kom. Ik heb absoluut geen zin in volgende week zondag. Op zondag ga ik voor school naar Berlijn, tot vrijdag volgensmij, ik weet het niet precies meer. Ik kon ook kiezen om naar 1 van de 2 andere landen te gaan, of om stage te doen, maar ik heb gekozen voor Berlijn. Als ik naar 1 van die 2 andere landen zou gaan, moest ik met het vliegtuig, wat ik niet ga doen. Voor stage wist ik niet wat ik kon doen en ik vind het verschrikkelijk, dus blijft er nog maar 1 optie over. 6 uur in de bus naar Berlijn. Begrijp me niet verkeerd, het zal vast best leuk zijn, zo'n culturele reis, maar alles wordt meteen een stuk minder leuk als je al geen zin meer hebt in het leven. Mijn energie is ook ver te zoeken, dus op het moment dat ik terug kom, ben ik waarschijnlijk helemaal kapot en wil ik slapen en nooit meer wakker worden. Maar de maandag daarop moeten we alweer door met het 'normale' schoolleven. Normale staat niet voor niks tussen aanhalingstekens. Die staan er omdat ik het eigenlijk niet normaal vind, veel kinderen raken volledig overspannen of zijn depressief zoals ik. Maar niemand geeft daar iets om, want "We moeten wel geld verdienen, we moeten wel een goede baan krijgen." Wat een onzin, ik ga liever dood. Hoe vaak hoor je wel niet dat mensen een burn-out hebben? Dat is toch niet normaal? Sorry hoor, maar ik doe daar niet aan mee, ik ga niet mijn leven nog meer verkloten door te gaan werken. Ik ga wel gewoon op straat leven en daar een beetje verhalen schrijven.
Even terug op Berlijn, ik dwaal nogal af. Waarom ik er het meest tegen op zie, is eigenlijk vanwege mijn verslaving. Mijn verslaving om te snijden. Ik kan het echt niet zolang volhouden om niet te snijden! Dat is ongeveer 5 dagen lang niet kunnen snijden. En het is zo ingewikkeld om iets mee te nemen en het daar te doen. Ik zit met meerdere op de kamer en die weten niet dat ik weer ben begonnen. Ze weten het alleen nog van vorig jaar. Wow ik snijd mezelf al een jaar, best heftig eigenlijk. Tuurlijk, ik snijd mezelf niet non-stop elke dag voor een jaar lang. Ik heb me echt wel eens beter gevoeld, dat ik een aantal maanden ben gestopt en dan weer even doorging. Maar de laatste tijd is het weer best erg. Om het even duidelijk te zeggen, het is al langer dan een jaar geleden dat ik mezelf voor het eerst sneed en ik doe het nu weer/nog steeds. Ik neem ook nogal de tijd voor het snijden, dus of ik dat daar kan doen, gaat lastig denk ik.
Eigenlijk wil ik gewoon niet naar Berlijn, maar ik wil ook niet naar school. Thuis zijn gaat nog, maar ik wil er eigenlijk gewoon helemaal niet meer zijn. Terwijl ik dit aan het typen ben, val ik bijna met mijn hoofd op het toetsenbord, ik ben echt moe. Ik wil weg. Ik wil gewoon even weg zijn van alles, of nog liever, voor altijd. Waarom is het zo lastig om net iets dieper te snijden, zodat ik misschien naar het ziekenhuis moet? Waarom is het zo lastig om zelfmoord te plegen? Waarom is het zo lastig om te leven? En waarom bellen ze mijn ouders als ik niet op school ben, laat mij gewoon met rust! Bemoei je niet met mijn leven! School geeft helemaal niks om hoe ik me voel, ookal doen ze alsof. Mijn ouders hebben dat niet door, maar ik zie het wel. Ze willen 'het beste voor mij', maar tegelijkertijd willen ze ook dat ik zoveel mogelijk naar school kom. Rot toch op, ik ben er zo klaar mee. School bepaalt mijn leven niet. Ik wil weg.
Ik ga nu iets typen waardoor ik oprecht sneller begin te ademen en mijn hart sneller van begint te kloppen, omdat ik het eigenlijk niet durf te zeggen, maar het is wel zo.
Ik wil dood door school! Punt uit.
Bladzijde 1 / 1
Beste Revi,
Naar om te horen dat het niet goed gaat met jou. Goed dat je steun zoekt op het forum. Uiteraard kun je ook bellen of chatten met iemand van De Kindertelefoon. Wij zijn er iedere dag van 11 - 21 uur.
Sterkte!
Vriendelijke groet, Mariska (De Kindertelefoon).
Naar om te horen dat het niet goed gaat met jou. Goed dat je steun zoekt op het forum. Uiteraard kun je ook bellen of chatten met iemand van De Kindertelefoon. Wij zijn er iedere dag van 11 - 21 uur.
Sterkte!
Vriendelijke groet, Mariska (De Kindertelefoon).
Hey Revi
Wat naar dat je dood wilt door school
Ik kan me voorstellen dat je voor die schoolreis met stress zit.
Heb je een goed gevoel bij een leraar op school? Is er een vertrouwenspersoon waarbij je terecht kan? Je zit met een hoop bedenkingen i.v.m. school, en het lijkt me goed dat je die met iemand deelt. Alvast goed dat je dat hier gedaan hebt.
Is het een optie om een vriend(in) en / of begeleider in vertrouwen te nemen? Ik kan me voorstellen dat dat lastig kan zijn, maar iemand die weet wat er speelt, kan een grote hulp zijn.
Je zou ook kunnen vertellen dat je zenuwachtig bent voor de reis. Specifiek benoemen waarom, hoeft niet per se, als je dat liever niet doet.
Weet je van jezelf wat je trucjes zijn om met de drang naar snijden om te gaan? Helpt het jou bijvoorbeeld om je gevoelens op te schrijven, of om de KinderTelefoon te contacteren? Ik geloof dat je in het buitenland met de KinderTelefoon kan chatten. Bellen kan alleen in Nederland denk ik.
Het kan goed zijn om wat spulletjes mee te nemen die je op je gemak stellen. Dat kunnen erg kleine dingen zijn, zoals een stressbal of een knuffeltje, maar die dingen kunnen een verschil maken. Mirakels doen ze niet, maar alle beetjes helpen.
Ik hoop dat je in Berlijn omringd bent met mensen die het voor jou draaglijker maken. Verder wens ik je een mooie reis toe, met lekker eten, en een overvolle tas met souvenirs.
Groetjes
Kenshin
Wat naar dat je dood wilt door school
Ik kan me voorstellen dat je voor die schoolreis met stress zit. Heb je een goed gevoel bij een leraar op school? Is er een vertrouwenspersoon waarbij je terecht kan? Je zit met een hoop bedenkingen i.v.m. school, en het lijkt me goed dat je die met iemand deelt. Alvast goed dat je dat hier gedaan hebt.
Is het een optie om een vriend(in) en / of begeleider in vertrouwen te nemen? Ik kan me voorstellen dat dat lastig kan zijn, maar iemand die weet wat er speelt, kan een grote hulp zijn.
Je zou ook kunnen vertellen dat je zenuwachtig bent voor de reis. Specifiek benoemen waarom, hoeft niet per se, als je dat liever niet doet.
Weet je van jezelf wat je trucjes zijn om met de drang naar snijden om te gaan? Helpt het jou bijvoorbeeld om je gevoelens op te schrijven, of om de KinderTelefoon te contacteren? Ik geloof dat je in het buitenland met de KinderTelefoon kan chatten. Bellen kan alleen in Nederland denk ik.
Het kan goed zijn om wat spulletjes mee te nemen die je op je gemak stellen. Dat kunnen erg kleine dingen zijn, zoals een stressbal of een knuffeltje, maar die dingen kunnen een verschil maken. Mirakels doen ze niet, maar alle beetjes helpen.
Ik hoop dat je in Berlijn omringd bent met mensen die het voor jou draaglijker maken. Verder wens ik je een mooie reis toe, met lekker eten, en een overvolle tas met souvenirs.
Groetjes
Kenshin
Hoi Revi,
Laten we beginnen met een toepasselijke quote:
"Mother nature didn't design us to be happy."
Het leven is ook gewoon niet makkelijk en het is ook niet bedoeld om zo te zijn.
Weet je waar ik deze quote heb gehoord? Tijdens mijn Engels luistertoets. It's meant to be.
Ik vind persoonlijk ook dat de werkdruk op school veel te hoog ligt. Ik heb er zelfs mijn betoog over geschreven vorige toetsweek. Heel veel leerlingen ervaren stress en een hoge werkdruk. En mij lijkt dat ook niet gezond. Het burn-out cijfer is erg hoog helaas onder jongeren.
Je moet met school naar Berlijn, maar je ziet hier erg tegenop. Mede omdat je niet wil leven en mede omdat je dan niet kan snijden.
Je gaat niet over toch? Dat stond toch al vast? Mag je dit dan niet overslaan? Mag je dit jaar dan niet een "tussenjaar" nemen om rustiger aan te doen, bij te komen en te werken aan je mentale gezondheid?
School geeft helemaal niks om hoe ik me voel, ookal doen ze alsof. Oh dat is zeker waar. Ze geven alleen om statistieken en als jij blijft zitten is dat slecht voor ze.
Je stelt lastige vragen. Waarom leven moeilijk is en waarom zelfmoord plegen ook moeilijk is. Uiteindelijk zijn het vragen waar alleen jij antwoord op kan geven. Misschien is het nuttig om hierover na te denken, maar dat moet je voor jezelf bepalen. Soms is niet nadenken over iets en je juist proberen om je erbij neer te leggen een betere keuze.
Wat zou jij zelf het liefste willen? Qua school en qua stedenreis. Denk daar eens over na, misschien is er wel vanalles mogelijk.
Gr. Pin
Laten we beginnen met een toepasselijke quote:
"Mother nature didn't design us to be happy."
Het leven is ook gewoon niet makkelijk en het is ook niet bedoeld om zo te zijn.
Weet je waar ik deze quote heb gehoord? Tijdens mijn Engels luistertoets. It's meant to be.
Ik vind persoonlijk ook dat de werkdruk op school veel te hoog ligt. Ik heb er zelfs mijn betoog over geschreven vorige toetsweek. Heel veel leerlingen ervaren stress en een hoge werkdruk. En mij lijkt dat ook niet gezond. Het burn-out cijfer is erg hoog helaas onder jongeren.
Je moet met school naar Berlijn, maar je ziet hier erg tegenop. Mede omdat je niet wil leven en mede omdat je dan niet kan snijden.
Je gaat niet over toch? Dat stond toch al vast? Mag je dit dan niet overslaan? Mag je dit jaar dan niet een "tussenjaar" nemen om rustiger aan te doen, bij te komen en te werken aan je mentale gezondheid?
Je stelt lastige vragen. Waarom leven moeilijk is en waarom zelfmoord plegen ook moeilijk is. Uiteindelijk zijn het vragen waar alleen jij antwoord op kan geven. Misschien is het nuttig om hierover na te denken, maar dat moet je voor jezelf bepalen. Soms is niet nadenken over iets en je juist proberen om je erbij neer te leggen een betere keuze.
Wat zou jij zelf het liefste willen? Qua school en qua stedenreis. Denk daar eens over na, misschien is er wel vanalles mogelijk.
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
