Skip to main content

ik weet echt niet eens meer wie ik ben, maar ik moet doen alsof alles in orde is. 

ik haat mezelf zo erg, dat ik mij door iedereen laten ompraten, en dat komt omdat ik hun gelijk geeft ze hebben gelijk ik ben een mislukking ik ben een mislukkeling ik ben een mislukking. 

ik heb de woorden ‘ik ben trots op je’ nog nooit in het echte leven hebt gehoord. 

Ik ga naar bed wetend dat ik niets heb bereikt en dat ik een mislukkeling ben. Mijn leven valt uit elkaar. 

Ik zal jou altijd eerste plaats zetten voor mij zelf. (:

Kan het voor één keer in mijn leven gewoon goed met me gaan?

je bent een teleurstelling“ 

wanneer ik uit het niets in tranen uitbarst, omdat niemand weet wat er in mijn hoofd omgaat en dat ik mezelf niet eens lijkt te begrijpen. 

Wat heb je allemaal gedaan vandaag? hetzelfde wat ik gisteren deed en de dag ervoor en de dag ervoor en de dag ervoor en de dag ervoor en de dag ervoor en de dag ervoor en de dag ervoor en de dag ervoor en de dag ervoor dat en de dag daarvoor en de dag daarvoor en de dag daarvoor en die dag daarvoor.

iedere 's nachts staar ik naar mijn plafond en vraag ik mezelf of ik ooit ver in het leven zou komen

als iemand iets over mij zegt dan doet het mij zo erg pijn,dat ik er de hele tijd moet aan denken in de klas. (Ik heb niemand ik ben alleen.)

 ik wil alles zeggen, maar ik ben gewend om alles binnen te houden.


“heb je al gegeten?”

ja..? 


Ik wil met iemand praten over mijn gevoelens, maar ik doe het niet omdat ik geen aandachtzoeker "wil zijn".


zal ik alles  eindigen ? 


soms realiseer ik mij dat ik nog te jong ben om dit allemaal te hebben (ik ben nog 16).

Hoe moeilijk dat mijn leven ook is, vertel ik niemand over mijn persoonlijke problemen, wie boeit het?. 

Elke smorgens zet Ik zet mijn telefoon op niet storen, wetend dat niemand mij een sms gaat sturen, (ik heb niemand), misschien ben niemand?.


Ik heb geen energie om iets op school te doen, dan begin ik gewoon naar mijn blad te staren heel het lesuur wat moet ik anders doen?.


Ik zeg altijd f*ck love, maar dat is alles wat ik nodig heb. 


ik ben de meest chille en stilste meisje die ik kon zijn in de klas, maar mensen hebben nog steeds iets te zeggen wat heb ik verkeerd gedaan?


“je bent lelijk”

oke. 
“je bent raar”

oke.

“je bent irritant”

oke.

“je bent egoïstisch “

oke.

ik zit helemaal alleen in mijn kamer, en er zijn geen afleidingen meer en nog steeds begin ik in te storten.

wanneer ik mijn gevoelens probeer to verbergen maar ik vergat dat mijn ogen ook spreken..

als ik mensen zie die samen verliefd zijn en van elkaar houden, maar ik probeer nog steeds van mijzelf te houden.


Wat is het ergste gevoel voor je?? Mijn ergste is wanneer ik niet langer kan huilen met mijn ogen, maar kan huilen met mijn hart.

Ik probeer te doen alsof ik op dit moment niet echt het laagste punt van mijn leven ben. 

school is weer over een maand. 


Hoe ik mij voelde om de mensen met wie ik mee ben opgegroeid zien veranderen.

Ik ga altijd met een zware hart slapen omdat ik nog steeds niet weet wat ik verkeerd doe.

ik heb gewoon een knuffel nodig. 
 

Hey @user745194520552 

Ik herken het wel voor een groot deel. Vorig jaar was ik ook het stille meisje, maar ik was toen ook een buitenstaander. Ik was vreemd. Ik draag geen make-up, ik ben niet bang voor insecten, waar de hele klas een pesthekel aan heeft voor een of andere reden. Ik had geen vrienden om mee om te gaan, en daarom moest ik altijd met de rare jongen (die trouwens hartstikke aardig was en hard werkte)

Maar ja, er zijn ook een paar verschillen. Ik had dit in de eerste, ik was 12. En mijn depressie is nooit zover gekomen dat ik mezelf dood wilde hebben. Niet de hele tijd tenminste.

Bij mij hielp het om direct na de zomervakantie gewoon mezelf te zijn. Het is best moeilijk. Je staat opeens wat meer in de aandacht, mensen gaan domme vragen stellen. Maar wees gewoon jezelf. Probeer jezelf meer voor te trekken. Misschien is dat niet wie je bent, maar het kan je helpen. 

Voor mij is de zomervakantie de perfecte gelegenheid. Je ziet anderen niet voor 2 maanden, dus ze kijken minder snel op als je veranderd bent. 

Probeer gewoon langzaam aan meer aan jezelf te denken.

En bel/chat met de kindertelefoon, of 113, voor als je weeer aan zm denkt. Het kan veel helpen om het allemaal even kwijt te raken  wat je nu ook hebt gedaan, wat ik knap vind. Het is erg moeilijk je gevoelens onder woorden te brengen.

Ik wens je enorm veel sterkte!

Liefs,

        M.


Hi

Je zegt zoveel slechte dingen over jezelf, die niet waar zijn. Ik ken je niet, maar je bent zeker geen mislukking. Ik wou dat er iets was dat ik kon zeggen zodat je anders zou denken, maar dat kan ik niet. 

 

Ik weet niet of je naar me gaat luisteren, ik ben toch maar een vreemde op het internet, maar ik ben er voor je. Als je ooit iets kwijt wilt, typ het hier, en ik lees het. Ik zal nooit denken dat je een aandachtzoeker bent, praat gwn met me. Als ik je kende zou ik je zo lang vasthouden in een knuffel, maar dan kan nu even niet. Ik ken een noorse zanger, en hij zegt iets zovan: het komt goed, of het gaat voorbij. Ik vind dat zo goed. Het is waar, niks is voor altijd, de slechte dingen ook niet. 


Hoi @user745194520552 

Ik hoop dat het snel beter met je gaat en als je met iemand wil praten over je gevoelens ben je geen aandacht zoeker. En kan je je ouders misschien vertellen hoe voelt? 

Bijna alle middelbare scholen hebben een vertrouwenspersoon waarmee je kan praten en hun mogen niks delen over jouw als jij dat niet wilt.

Het helpt echt om met iemand te praten of je kan je hoofd even leegmaken door te fietsen, wandelen, brommer rijden als je een rijbewijs hebt. En als je het niet meer ziet zitten kan je 113 bellen of berichten. 

En en je kan met ons altijd je gevoelens delen op het KTF. Je bent niet de enige.

 

Groet @SadLightbulb 


Hoi @user745194520552 ,


Wat lastig voor je dat je je zo slecht voelt, en dat je zoveel negatieve dingen te horen krijgt. Wat sterk van je dat je hier jouw verhaal deelt, en steun zoekt! Een goede stap die je hiermee zet.

Onthoud dat je er niet alleen voor staat. Zoals @Natureflower  al heel goed benoemt, kun je, naast het forum,ook terecht bij De Kindertelefoon om te bellen of te chatten, of bij 113.

Bij De Kindertelefoon, èn bij 113 zijn alle gesprekken anoniem, en in vertrouwen.

 

Je kunt met De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.  Zij zijn 24 uur per dag bereikbaar via telefoon en chat. Heel goed van je dat je dit durft te vertellen!

Veel sterkte!

Groetjes, Mariska 


Ik ben trots op je.


Reageer