Hey quick!

Ik las je topic en ik vond het echt heel heftig! Het lijkt me echt moeilijk om geen plek te hebben waar je je echt thuis voelt, terwijl je wel een thuis hebt.

Ik weet gewoon eerlijk gezegd niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik wil je wel graag helpen, dus ik ga een poging wagen.

Als eerst wil ik zeggen dat niemand het verdient om alleen, wanhopig en radeloos te sterven. Zelfmoord is niet de oplossing, ik snap dat het nu zo voor je voelt. Maar zelfmoord is echt heel definitief, er is geen weg terug. Terwijl ik wel denk dat er andere oplossingen zijn, die je kunnen helpen zodat je je niet meer zo verschrikkelijk rot hoeft te voelen!

Ik ben blij voor je dat je nog een plek hebt waar je je veilig voelt, bij je vrienden. Echt fijn dat je die mensen hebt en dat je dan lekker kan lachen. Zulke mensen heb je echt nodig in je leven!

Je zegt ik groei verder weg van mijn ouders. Lastige want vaak zijn je ouders degene die het meest dichtbij je staan. Misschien heeft ook wel een stukje te maken met ouder worden, ik weet natuurlijk niet wat er allemaal speelt, maar meningsverschillen en discussies en het gevoel dat je niet begrepen wordt, hoor er wel bij. Dit is echt ontzettend moeilijk, maar is wel onderdeel van het ouder en meer zelfstandig worden. Alleen kun je het wel ervaren als meer afstand tussen jouw en je ouders. Nu weet ik niet wat bij jou er allemaal speelt, maar dit zal er vast een onderdeel van zijn, want dat heeft vrijwel iedereen.
Ik denk dat het fijn zo zou om voor jezelf te bedenken, waarom je verder weg groeit van je ouders. En wat je daarin zou willen. Hebben je ouders je bijvoorbeeld teveel beschermd en is het dan nu lastiger of spelen er echt andere dingen?

Je zegt ik heb geen toekomst want mijn motivatie is heel laag en je kunt je niet goed concentreren. Je zit al in vwo 5, dat vind ik echt superknap, dus je hebt het wel echt in je! Ik denk dat je het momenteel heel zwaar hebt door al je omstandigheden thuis enzo en doordat je veel nadenkt over het leven en dat je daarom ook meer moeite hebt met je motivatie en concentratie. Het kan je bijvoorbeeld helpen om voor school een planning/overzichtje te maken van wat je allemaal moet doen. Dit helpt je misschien om de discpline erin te houden en ondanks dat je misschien niet gemotiveerd bent, helpt het je denk ik wel, omdat je dan je planning 'moet' afwerken.

Misschien helpt het je ook om voor jezelf proberen een (nieuw) toekomst doel te stellen. Je zei dat je graag actrice wilde worden. Dat lijkt me echt hartstikke gaaf! Je moeder kan er wel niks in zien, maar het gaat ook om jouw toekomst en wat jij wil. Jij moet jezelf zijn en willen doen wat jij leuk vind en je daarbij niet laten tegen houden. Ik snap dat het lastig is als je moeder er niks in zit, maar ik zou het met haar bespreken. Waarom vind zij het niks en waarom wil je het graag wel? Misschien kan je nu bijvoorbeeld op een acteerclub gaan en kijken hoe dat is en dan later nog kijken wat je ermee in de toekomst kan.

Ik ga in de volgende reactie verder, want ik ben bang dat ik straks al mijn tekst kwijt ben als ik verkeerd klik ofzo.