Skip to main content

Hai ik ben er weer, in de paar maanden dat ik afwezig ben geweest is er veel gebeurd. Mijn ouders weten nu van het snijden, mijn mentor weet het. We zijn naar een huisarts geweest en ik ben door verwezen ik zou eergisteren het intake gesprek moeten hebben. De psycholoog was ziek en dus heb ik een nieuwe afspraak op dinsdag met een andere omdat we anders nog twee weken hadden moeten wachten. Om te bedenken dat ze mensen die soms het leven zelfs niet meer zien zitten toch meer dan 5 weken laten wachten om ze überhaupt te zien.

maar in ieder geval, sinds ik het heb verteld heb ik eigenlijk afgesproken met mijn ouders dat ik zou stoppen. Ze vroegen of ik wilde stoppen en toen wilde ik dat ook en soms nog hoor. Maar dat kan zo snel wisselen, ik kan het ene moment nog alle reden vinden om te stoppen en het volgende ben ik een en al paniek. Paniek omdat ik niet goed genoeg ben, omdat ik school verpest, omdat ik sociaal niks kan, omdat ik wil snijden, omdat ik het doe, omdat het het allemaal te veel wordt. Ik het alsof de vraag niet is of ik ga breken, maar de vraag is wanneer. Ik vraag me af hoelang ik dit nog volhoud. 
 

Ik wil gewoon dat alle dingen die ik moet doen, even stoppen al is het maar voor een weekje. Het voelt alsof iedereen te veel van me vraagt. Alleen vragen zij niet te veel, ik zou het moeten kunnen, het is mogelijk. Maar het lukt me niet.

Ik ben levensmoe, en eerlijk: Als je me nu ergens in een instelling zou gooien, het boeit me niet eens meer.  Maar daarvoor heb ik niet genoeg problemen.

 

Ik zit maar te zeuren, mijn ouders denken dat ik me schaam om naar een psycholoog te gaan en dat daarom ik het liever niet aan mensen vertel. Maar als ik eerlijk ben geloof ik gewoon niet dat ik mijn problemen er erg genoeg voor zijn. Ik bedoel iedereen heeft problemen, waarom zouden mijnde erger zijn?

 

Hoi

 

Wat naar dat je je zo voelt. Niet fijn dat je afspraak verzet werd, waardoor je nog even moet wachten. Inderdaad verbazingwekkend hoe personen die het zo moeilijk hebben, zo lang moeten wachten op hulp. 

 

Wat je vertelt herken ik enorm. Mijn omgeving zou me graag beter zien worden, mijn omgeving wil ik niet kwetsen, maar als het op mijn eigen gevoel aankomt boeit het me nauwelijks meer. Momenteel probeer ik mezelf de dag door te sleuren met behulp van video’s waarin personen die leden onder depressie en suïcidale gedachten getuigen over hoe goed het tegenwoordig met hen gaat. Wie weet nemen wij op een dag zo’n video op?

 

Het is erg vervelend, die nare gevoelens. Kan je, in afwachting tot de afspraak bij de psycholoog, bij iemand anders terecht? In ieder geval zijn de Kindertelefoon en crisislijn er steeds voor je. Eventueel zou je ook naar je mentor toe kunnen. 

 

Groetjes

Kenshin


Ik zou liever niet naar mijn mentor gaan en mijn probleem is ook gedeeltelijk dat ik het liefst mijn problemen in mijn eentje oplos. Dat lukt dan niet en zo kom ik steeds meer met mezelf in de knoop. Vraag dan ook om hulp, zou je zeggen. Maar ik weet niet meer hoeveel iemand blij moet zijn, of eigenlijk wat echt blij zijn is. Misschien ben ik dat vaak wel, maar is het gewoon niet wat ik ervan verwacht. Misschien ken ik het eigenlijk nauwelijks meer. Ik weet het niet. Ik heb mijn ouders ook vertelt over dat ik vaak suïcidale gedachtes heb. Ik kon het echter niet over mijn hart halen ze te zeggen dat ik wel eens op het punt heb gestaan de daadwerkelijk van de stoel af te springen met een touw om mijn nek. Soms haat ik mezelf om dat ik het toen niet gewoon gedaan heb. Mijn oma heeft zelfmoord gepleegd en ik wil het mijn ouders dus niet nog een keer aandoen. Of ik nou leef of dood ben, zo erg veel maakt het me allemaal niet meer uit. Bedankt trouwens voor je tijd en luisterend oor.  


Om te bedenken dat ze mensen die soms het leven zelfs niet meer zien zitten toch meer dan 5 weken laten wachten om ze überhaupt te zien.

het is eigenlijk gewoon ziek dat ze iemand die het leven niet zien zitten zo lang laten wachten. 

 

vervelend dat je paniek kan hebben omdat je niet goed genoeg zou zijn. ik weet dat het niet helpt maar ik ga het toch zeggen.  

je bent goed zo als je bent. als iedereen perfect zou zijn zou het gewoon saai zijn. zie je het voor je? iedereen perfect dus iedereen is slank en knap en doet niks fout. 

dan zou het leven echt geen nut hebben. de mensen die zich nu ongelukkig zijn hebben te minste en doel voor ogen. je beter voelen en en gelukkig leven creëren. het leven zou nooit een sprookje worden. maar met de hulp die je nu gaat krijgen kan je er wel voor zorgen dat die donkere wolken boven je hooft weer een zonnetje door heen komt. en steeds meer blauwe lucht door heen komt. er zouden altijd wolkjes blijven maar op sommige dagen kunnen er ook even onbewolkt zijn.... 

 

 

Ik wil gewoon dat alle dingen die ik moet doen, even stoppen al is het maar voor een weekje. Het voelt alsof iedereen te veel van me vraagt. Alleen vragen zij niet te veel, ik zou het moeten kunnen, het is mogelijk. Maar het lukt me niet.

is het misschien niet een idee om even een weekje ziek te zijn. dan hoef je even niks te doen en kan je lekker in je bed liggen en even niks doen. en soort vakantie. misschien zou dat je goed doen.  

 

 

Maar als ik eerlijk ben geloof ik gewoon niet dat ik mijn problemen er erg genoeg voor zijn. Ik bedoel iedereen heeft problemen, waarom zouden mijnde erger zijn?

ik dacht ook altijd dat mijn problemen niet goed genoeg waren tot dat mijn problemen te erg werden voor mij.

er is mij vorige week hier op het forum door meerdere mensen gezegd dat iedereen psycholoog waardig zijn want iedereen heeft problemen. en bij sommige is het alleen meer dan bij de ander. als je in aanmerking bent gekomen door de huisarts bij en psycholoog ben je zeker psycholoog waardig hoor. 

ik hoop dat mijn reactie en beetje nut heeft gehad. 

 

groetjes blue 


Hoi @Need-Help-Please,

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wilt delen of samen met de Kindertelefoon wilt kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

Groetjes,
Griselle
De Kindertelefoon


Reageer