gelukkig heb ik genoeg mensen om me heen die mij steunen / helpen. Maar ik heb ook minder goede kanten... ik weet vaak niet wat ik met mezelf aan moet, ik zet andere altijd op de eerste plek en daarmee krijg ik vaak de nare gevolgen. Ik weet vaak niet wat ik wil (want ik zit nu op een praktijkschool en wil heel graag naar een vmbo school, de school weet ik al. Maar achteraf denk ik zovan, het is toch niets voor mij
nu hebben docenten alle moeite erin gestoken om mij naar die school te helpen en ineens wil ik naar een andere school
dus dat is ook zo’n voorbeeld dat ik nu niet naar de docent durf om dit te zeggen...) en zonder dat iemand het weet ben ik vaak verdrietig om de verkeerde keuze’s die ik maak. (Ik heb btw autisme dus dat zit ook behoorlijk in de weg
) ik ben ook wat dikker als een normaal persoon van mijn lengte dus dat is ook weer iets waar ik onzeker over ben. Maar in groep 8 (k zit nu in klas 2 btw) had ik echt een k*t jaar om het zo te zeggen... als jullie nog verder willen lezen zou dat echt tof zijn
-
Levensverhaal;
Het was kamp groep 8, we gingen een bootcamp doen en het ging niet zoals het moest gaan. Ik werd allemaal boos om niks en ik liep op den duur weg, k probeerde daarna steeds weer mee te doen maar nee hoor het lukte weer niet. En toen even later was het afgelopen en gingen we nog wat eten en ik had toen een juf waar ik echt een pl****s hekel aan had altijd, en daar werd ik boos op en toen kwam mijn andere juf me even gerust stellen en ik ging weer mee naar t kamp. En daar was ik nog chagerijnig en we deden toen allemaal spelletjes waar k om niks boos werd en ik heb wel nog mee gedaan met de opnames van de eind musical en nog even gepraat met me klasgenoten maar op den duur liep ik weg omdat ik gewoon klaar was. Klaar met alles, met mezelf, met de situatie. En de kamplocatie was bij de scouting. Wat ik me toen nog kon herinneren was dat er een huisje stond met heel veel gras erom heen en een klein voetbal veldje en als je een stukje liep kwam je bij een hek uit en daarachter zat nog een berm en daar achter zat weer de weg, en in die berm zat ik tot mezelf te komen(bij mezelf dacht ik toen ‘wat nou als ik....) en voordat ik het wist kwam de juf waarmee k een betere band had en die vroeg of ik terug wou komen en die werd op een gegeven moment ook boos en ik weet nog goed wat ze zei; ‘of je komt mee, of ik bel de politie’ ik schrok me zo erg dat ik in mezelf kapot ging en k was heel tegenstrijdig en k wou niets dus ze zette me op een stoel in de keuken en toen kwam me ma
en die was pislink en toen moest ik naar me pa wat ik zo niet wou... dus als jullie goed lezen was ik er bijna niet meer geweest of ik zat bij de jeugdrechter omdat ik bijna wegliep, dit weet dus niemand ik ga een andere keer wel door want anders kan ik wel uren door schrijven
bedankt voor het lezen! En als je een advies heb over hoe ik die schoolkeuze moet maken laat het me vooral weten 
