Hoi, ik ben een 13 jarig persoon en woon samen met mijn ouders en zus. Ik ben al 7 jaar gediagnoseert met autisme en heb dus heel vaak stress. Mijn stress komt uit het niets en het is altijd heel erg. Mijn moeder vind het stom als ik gestrest ben. Als ik me zo voel word ze boos en zegt dat ik “niet zo raar” moet doen. Altijd zegt ze dat ze mij begrijpt, sinds ik autisme heb en mezelf nog niet eens snap, hoe kan zij dat dan? Ze noemt me; “een vreselijk kind” of “dramatisch prinsesje” of “mislukkeling” en geeft mij straf voor de kleinste dingen. Mijn emoties zijn sterk en komen er snel uit. Mijn moeder vind dat stom. Ik snap niet meer wat ik moet doen met dit leven. Ik snijd mezelf in de avonden in de hoop dat dat meer pijn doet dan mijn hart. Ik heb geprobeerd om suïcide te plegen in de hoop dat ik dood zou gaan. Ik heb geen idee wat ik met mijn leven moet en ik heel graag met mensen kunnen praten. Ik wil hier niet meer zijn. Mijn ouders kunnen gewoon niet luisteren en het lijkt alsof ze mij niet willen.
De tekst is aangepast omdat deze in strijd was met forumregel 10. Plaats geen illegale, schadelijke, triggerende en/of choquerende (seksuele) inhoud of links op het forum.
