Heyy,
Ik zit met een probleempje.. Eigenlijk een heel groot probleem.
Zoals jullie in mijn vorige topic hebben kunnen lezen beschadig ik mezelf en ben ik niet eerlijk tegen mijn therapeut. Dat is jammergenoeg niet het enige.. Ik heb ook last van suïcidale gedachtes die soms ook overgaan in pogingen waar nogsteeds niemand vanaf weet. Elke week weer neem ik me voor om eerlijk te gaan zijn tegen mijn therapeut (al een halfjaar lang..). Binnenkort krijg ik nieuwe hulp, mijn therapeut weet niet meer hoe ze me moet helpen en het lukt haar ook niet.. Ik ben nu zo klaar met mezelf dat ik heb besloten alles te gaan opschrijven en het haar volgende week(als ik er dan nog ben) te gaan geven.. Ik weet alleen niet of ik dat nog wel moet doen... Omdat het toch waarschijnlijk binnenkort stopt bij haar.
Wat zouden jullie doen in mijn geval? Het toch geven of het laten? En hebben jullie misschien nog tips over wat ik bijvoorbeeld zou kunnen opschrijven en hoe ik het kan verwoorden?
Groetjes,
Sad.fl
PS. Sorry dat ik nog niet heb gereageerd op een van jullie.. Ik zit momenteel zo erg met mezelf in de knoop dat het me echt niet lukt iemand anders te helpen.
Bladzijde 4 / 4
Heyy, ik reageer vandaag of morgen op jullie reacties!
Op dit moment ben ik best wel aan het vechten met mezelf, dus heb ik iets besloten...
Ik ga vanaf nu stoppen met snijden in ieder geval tot na dat ik op vakantie ben geweest. Op dit moment heb ik meer last van het snijden zelf dan dat het oplucht.
Ik ga nu een grote poster maken met redenen om niet te snijden en ik ga er op bijhouden hoe lang ik al 'clean' ben.
Het is best een grote beslissing aangezien het een dwanghandeling is die ik 2x per dag moet doen. Ik ga daarom mijn spullen wegleggen.
Het zal de aankomende tijd misschien wel weer slechter gaan, maar ik wil gewoon van mijn vakantie kunnen genieten zonder open wonden(mijn opa en oma gaan ook mee en ja zij weten het niet).
Oke, ik geloof dit zelf allemaal nog niet helemaal! Ik ga dit gewoon doen!!!
Ik hoop dat het helpt dat ik dit nu hier heb gedeeld!
Ik ben wel bang dat de hulpverleners me een stuk minder serieus gaan nemen nu ik niet meer snijd(wojow klinkt raar). Maar dat gaan we allemaal zien.
Groetjes,
Sad.fl
Op dit moment ben ik best wel aan het vechten met mezelf, dus heb ik iets besloten...
Ik ga vanaf nu stoppen met snijden in ieder geval tot na dat ik op vakantie ben geweest. Op dit moment heb ik meer last van het snijden zelf dan dat het oplucht.
Ik ga nu een grote poster maken met redenen om niet te snijden en ik ga er op bijhouden hoe lang ik al 'clean' ben.
Het is best een grote beslissing aangezien het een dwanghandeling is die ik 2x per dag moet doen. Ik ga daarom mijn spullen wegleggen.
Het zal de aankomende tijd misschien wel weer slechter gaan, maar ik wil gewoon van mijn vakantie kunnen genieten zonder open wonden(mijn opa en oma gaan ook mee en ja zij weten het niet).
Oke, ik geloof dit zelf allemaal nog niet helemaal! Ik ga dit gewoon doen!!!
Ik hoop dat het helpt dat ik dit nu hier heb gedeeld!
Ik ben wel bang dat de hulpverleners me een stuk minder serieus gaan nemen nu ik niet meer snijd(wojow klinkt raar). Maar dat gaan we allemaal zien.
Groetjes,
Sad.fl
Hey,
Ik dacht dat ik hier gisteren al op had gereageerd Blijkbaar is daar iets mis gegaan...
Super goed dat je dit gaat doen! Echt knap dat je tenminste voor een periode gaat stoppen! (Het gaat proberen is ook super knap. Het is een moedige beslissing.)
Die poster lijkt me ook een goed idee! Hoe gaat het daar tot nu toe mee?
Ik zou als ik jou was je spullen om te snijden echt weggooien. Dan is het nog moeilijker om weer te beginnen.
Je hebt soort van het idee dat ze je minder serieus gaan nemen als je stopt met snijden. Ik snap wat je bedoelt. Het enige wat gaat gebeuren is dat ze dan vooruitgang gaan zien. Ze gaan je niet opeens niet meer serieus nemen ofzo!
Gr. Pin
Ik dacht dat ik hier gisteren al op had gereageerd Blijkbaar is daar iets mis gegaan...
Super goed dat je dit gaat doen! Echt knap dat je tenminste voor een periode gaat stoppen! (Het gaat proberen is ook super knap. Het is een moedige beslissing.)
Die poster lijkt me ook een goed idee! Hoe gaat het daar tot nu toe mee?
Ik zou als ik jou was je spullen om te snijden echt weggooien. Dan is het nog moeilijker om weer te beginnen.
Je hebt soort van het idee dat ze je minder serieus gaan nemen als je stopt met snijden. Ik snap wat je bedoelt. Het enige wat gaat gebeuren is dat ze dan vooruitgang gaan zien. Ze gaan je niet opeens niet meer serieus nemen ofzo!
Gr. Pin
hoi
ik vind het echt heel stoer en knap dat je het gaat proberen om zwz tot en met je vakantie te stoppen.
hoe gaat het met die pooster? ben je al begonnen?
ik denk niet dat de hulpverleners jou minder gaan geloven of minder serieus nemen ik denk alleen dat ze blij zouden zijn dat je (tijdelijk) gestopt bent.
groetjes
bella
ik vind het echt heel stoer en knap dat je het gaat proberen om zwz tot en met je vakantie te stoppen.
hoe gaat het met die pooster? ben je al begonnen?
ik denk niet dat de hulpverleners jou minder gaan geloven of minder serieus nemen ik denk alleen dat ze blij zouden zijn dat je (tijdelijk) gestopt bent.
groetjes
bella
Hoii Bella en Pin,
Ietsje later
Bella,
Ik denk dat ik snap wat je bedoelt
Pin,
Haha, ik begrijp waar je heen wilt. Ik ben gewoon klaar met het strijden en lijden, iedereen gaat een keer dood dus waarom mag ik nu niet gelijk gaan?! En mijn therapeut zegt altijd dat ik angsten aan moet gaan, dusja... Waarom niet?
Ja, ik vraag me eigenlijk ook af waarom ik niet gewoon naar een andere middelbare school kan... Ik denk dat het komt doordat mijn school al best lang geleden (achter mijn rug om) contact met m'n nieuwe school had opgenomen en ik er terecht kon.
Mijn ouders hebben ondertussen contact opgenomen met de zorgcoördinator waar ik elke week heen moest. Het kwam erop neer dat ze niets meer van me wil horen en me niet wil zien en spreken zolang naar school kom. Morgen ga ik wel weer een uurtje naar school denk ik, maar ik wil haar zo echt niet meer spreken hoor...
Ik vind het jammer om te moeten zeggen, maar wat ik postte over dat stoppen met snijden was helaas een soort van opleving... Ik was ineens heel even vrolijk en gemotiveerd om nog iets van mijn leven te maken tja dat gevoel was er twee uur en daarna was ik ook doodop... Maarrrrrr ik ben wel gestopt, verzorg mijn wonden en smeer mijn littekens in met litteken crème!! En ik ben (tot nu toe) van die rot dwanghandeling af!
Ik bedacht me ineens dat ik momenteel alleen maar ongelukkiger word van dat snijden en dat de keuze bij mij ligt om te stoppen of door te gaan.
De poster is niet echt een poster geworden. Meer een aftelkalender totdat ik op vakantie ga waar ik ook op kan bijhouden hoelang ik niet gesneden heb.
Ik merk wel dat mijn gedachtes heel erg toenemen en ik heel erg bezig ben met plannen. Mijn kritische stem word ook steeds heftiger en sterker... Vandaar dat ik tijdens gesprekken en hier misschien ook wel heel anders overkom dan eerst... Ik kom de laatste tijd heel goed uit mijn woorden, wat natuurlijk heel fijn lijkt... Maar het is natuurlijk niet fijn als dan de kritische stem aan het woord is allerlei dingen verdraaid en positiever laat lijken dan het is...
Groetjes,
Sad.fl
Ietsje later
Bella,
Ik denk dat ik snap wat je bedoelt
Pin,
Haha, ik begrijp waar je heen wilt. Ik ben gewoon klaar met het strijden en lijden, iedereen gaat een keer dood dus waarom mag ik nu niet gelijk gaan?! En mijn therapeut zegt altijd dat ik angsten aan moet gaan, dusja... Waarom niet?
Ja, ik vraag me eigenlijk ook af waarom ik niet gewoon naar een andere middelbare school kan... Ik denk dat het komt doordat mijn school al best lang geleden (achter mijn rug om) contact met m'n nieuwe school had opgenomen en ik er terecht kon.
Mijn ouders hebben ondertussen contact opgenomen met de zorgcoördinator waar ik elke week heen moest. Het kwam erop neer dat ze niets meer van me wil horen en me niet wil zien en spreken zolang naar school kom. Morgen ga ik wel weer een uurtje naar school denk ik, maar ik wil haar zo echt niet meer spreken hoor...
Ik vind het jammer om te moeten zeggen, maar wat ik postte over dat stoppen met snijden was helaas een soort van opleving... Ik was ineens heel even vrolijk en gemotiveerd om nog iets van mijn leven te maken tja dat gevoel was er twee uur en daarna was ik ook doodop... Maarrrrrr ik ben wel gestopt, verzorg mijn wonden en smeer mijn littekens in met litteken crème!! En ik ben (tot nu toe) van die rot dwanghandeling af!
Ik bedacht me ineens dat ik momenteel alleen maar ongelukkiger word van dat snijden en dat de keuze bij mij ligt om te stoppen of door te gaan.
De poster is niet echt een poster geworden. Meer een aftelkalender totdat ik op vakantie ga waar ik ook op kan bijhouden hoelang ik niet gesneden heb.
Ik merk wel dat mijn gedachtes heel erg toenemen en ik heel erg bezig ben met plannen. Mijn kritische stem word ook steeds heftiger en sterker... Vandaar dat ik tijdens gesprekken en hier misschien ook wel heel anders overkom dan eerst... Ik kom de laatste tijd heel goed uit mijn woorden, wat natuurlijk heel fijn lijkt... Maar het is natuurlijk niet fijn als dan de kritische stem aan het woord is allerlei dingen verdraaid en positiever laat lijken dan het is...
Groetjes,
Sad.fl
Hey,
Wat vreemd dat het dus eigenlijk lijkt alsof je geen stem hebt in waar je naar school gaat. Zou je niet liever naar een andere school willen waar ze regulier onderwijs aanbieden? Sommige scholen bieden nu eenmaal betere begeleiding dan andere scholen, allemaal regulier onderwijs...
Oké, wat stom. School wil niks meer met je te maken hebben en je mag niet meer naar ze toe komen...? Dat klinkt echt heel fout! Wat een slecht gebeuren daar op school bij jou. Ik zou ze ook niet willen spreken als ze me dit zouden flikken hoor.
De poster is niet echt een poster geworden, maar je bent nu wel gestopt met snijden. Super goed! Ik hoop dat je dit goed kan volhouden, maar daar heb ik alle vertrouwen in
Heb je veel last van moodswings? Als ik je berichten enzo lees, lijkt het echt alsof het de ene keer gewoon een stuk beter gaat dan de andere keer en dit ook best wel in uitersten werkt. Dus écht goed of écht slecht.
Daarom denk ik dat deze periode ook voorbij zal gaan en dat de rust hopelijk snel zal wederkeren. Maar ja, daar heb je nu natuurlijk helemaal niks aan.
Je hebt veel last van de/je kritische stem. Zou je kunnen proberen om er een andere stem tegenin te brengen?
Gr. Pin
Wat vreemd dat het dus eigenlijk lijkt alsof je geen stem hebt in waar je naar school gaat. Zou je niet liever naar een andere school willen waar ze regulier onderwijs aanbieden? Sommige scholen bieden nu eenmaal betere begeleiding dan andere scholen, allemaal regulier onderwijs...
Oké, wat stom. School wil niks meer met je te maken hebben en je mag niet meer naar ze toe komen...? Dat klinkt echt heel fout! Wat een slecht gebeuren daar op school bij jou. Ik zou ze ook niet willen spreken als ze me dit zouden flikken hoor.
De poster is niet echt een poster geworden, maar je bent nu wel gestopt met snijden. Super goed! Ik hoop dat je dit goed kan volhouden, maar daar heb ik alle vertrouwen in
Heb je veel last van moodswings? Als ik je berichten enzo lees, lijkt het echt alsof het de ene keer gewoon een stuk beter gaat dan de andere keer en dit ook best wel in uitersten werkt. Dus écht goed of écht slecht.
Daarom denk ik dat deze periode ook voorbij zal gaan en dat de rust hopelijk snel zal wederkeren. Maar ja, daar heb je nu natuurlijk helemaal niks aan.
Je hebt veel last van de/je kritische stem. Zou je kunnen proberen om er een andere stem tegenin te brengen?
Gr. Pin
Hoii Pin,
Ik zou heel graag naar een andere school gaan waar ze regulier onderwijs aanbieden... Helaas is dit niet meer mogelijk(ik ben al ingeschreven en al dat soort dingen). Vandaag vroeg ik aan mijn moeder wie nou eigenlijk heeft beslist dat ik naar die school toe moet. Het is dus een vrouw geweest die me helemaal niet kent... Ik vind het echt helemaal nergens op slaan.
Ik mag nog wel naar school toe komen om lessen te volgen, maar de zorgcoördinator wil me niet meer zien... Ja, ik ben ook een beetje verbaasd hoe vooral de zorgcoördinator nu doet(al is ze gewoon heel onaardig dus ik had het kunnen vewachten).
Ja, toevallig had ik het gisteravond nog met mijn moeder over stemmingswisselingen. Ik zei tegen mijn moeder dat ze een lijn voor zich moest zien. Ik legde uit dat mijn stemming voor mijn gevoel altijd onder die lijn zit, maar onder die lijn nog wel echt pieken en dalen zijn.
Het gekke is dat ik tijdens gesprekken niet echt merk dat mijn kritische stem het over neemt. Pas als iemand me erop wijst dat het echt pure onzin is wat ik zeg of na een gesprek terugdenk aan wat ik heb gezegd denk ik "hier klopt dus echt helemaal niets van". Vaak geloof ik de stem ook nog omdat ik mezelf gewoon haat, maar de stem maakt het alleen maar erger. Het lukt me soms ook wel om een andere stem er tegenin te brengen, maar omdat ik ook vaak geloof wat die stem me wijs maakt is het niet altijd succesvol.
Ik ben vandaag na een paar weken weer op school geweest! Had ik achteraf niet moeten doen, haha. Dat ene uurtje heeft er voor gezorgd dat ik me weer ontzettend slecht voel, heel veel hoofdpijn heb en echt heel veel gedachtes heb. Ik heb vandaag weer echt heel veel drang om me te snijden.
Ik ga mijn best doen om deze avond veilig door te komen en ik ga vooral niet snijden(!!!).
Groetjes,
Sad.fl
Ik zou heel graag naar een andere school gaan waar ze regulier onderwijs aanbieden... Helaas is dit niet meer mogelijk(ik ben al ingeschreven en al dat soort dingen). Vandaag vroeg ik aan mijn moeder wie nou eigenlijk heeft beslist dat ik naar die school toe moet. Het is dus een vrouw geweest die me helemaal niet kent... Ik vind het echt helemaal nergens op slaan.
Ik mag nog wel naar school toe komen om lessen te volgen, maar de zorgcoördinator wil me niet meer zien... Ja, ik ben ook een beetje verbaasd hoe vooral de zorgcoördinator nu doet(al is ze gewoon heel onaardig dus ik had het kunnen vewachten).
Ja, toevallig had ik het gisteravond nog met mijn moeder over stemmingswisselingen. Ik zei tegen mijn moeder dat ze een lijn voor zich moest zien. Ik legde uit dat mijn stemming voor mijn gevoel altijd onder die lijn zit, maar onder die lijn nog wel echt pieken en dalen zijn.
Het gekke is dat ik tijdens gesprekken niet echt merk dat mijn kritische stem het over neemt. Pas als iemand me erop wijst dat het echt pure onzin is wat ik zeg of na een gesprek terugdenk aan wat ik heb gezegd denk ik "hier klopt dus echt helemaal niets van". Vaak geloof ik de stem ook nog omdat ik mezelf gewoon haat, maar de stem maakt het alleen maar erger. Het lukt me soms ook wel om een andere stem er tegenin te brengen, maar omdat ik ook vaak geloof wat die stem me wijs maakt is het niet altijd succesvol.
Ik ben vandaag na een paar weken weer op school geweest! Had ik achteraf niet moeten doen, haha. Dat ene uurtje heeft er voor gezorgd dat ik me weer ontzettend slecht voel, heel veel hoofdpijn heb en echt heel veel gedachtes heb. Ik heb vandaag weer echt heel veel drang om me te snijden.
Ik ga mijn best doen om deze avond veilig door te komen en ik ga vooral niet snijden(!!!).
Groetjes,
Sad.fl
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.