ik weet het niet meer

  • 7 January 2021
  • 2 reacties
  • 95 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

hoi ik ben 16 jaar en word gek van mijn gedachte die de hele dag in mijn hoofd omgaan. dus dan type ik ze maar hier misschien heeft iemand er wat aan ofzo. of hebben ze tips voor mij.

het is leegte in mijn hoofd geworden. eerst had ik elke dag een mentaal breakdown, maar dat is veranderd naar 2 a 3 keer per week. of het goed is? nee zeker niet leegte is nog erger dan de pijn. lol maak ik ook wel af en toe met vrienden. mensen denken dat als je depressief bent nooit lacht of blij bent, anders is het nep ofzo. het is mogelijk dat dat is maar eigenlijk is dat in meeste gevallen niet. 

maar als ik blij ben is het nog de twijfel of ik echt blij ben. in mijn hoofd is het soms namelijk ook een leugen hoe ik me voel. 

we hebben het niet eens over dat ik nu al zo’n 4 jaar een depressie . ofja dat is een zelfdiagnose, maar dat is een goed begin want ik denk dat een zelfdiagnose heel belangrijk is want als je het zelf niet ziet hoe moet je er dan tegen vechten. of overleven. of gewoon blijven ademen en dan komt alles vanzelf goed motto gebruiken.

niemand weet dat ik depressief is en dat is zeker moeilijk want niemand snapt wat er nou zo moeilijk is aan een kamer opruimen is, douchen, tandenpoetsen, en al die soort dingen. het is gewoon zo vermoeiend ik ben constant moe, gewoon kapot als ik wakker word ben ik moe, dan als ik er eenmaal een uurtje uit bed ben gaat het wel weer maar als het rond 13:00 uur is ben ik weer zo moe of ik dagen maar 2 uur heb geslapen is. ik slaap soms kort maar dat is niet altijd. mijn lichaam en mijn hoofd heeft rust nodig. helaas gaat het niet doordat niemand het weet dus ik moet naar school gaan, werken en ook met vrienden wat doen en natuurlijk mijn hobby's nog. 

maarja ik wil het zo graag aan iemand zeggen maar ik kan het gewoon niet. hoe moet ik het vertellen? hoe reageren ze? wat gebeurt er als ik het heb gezegd? die vragen houden mij tegen ik ben bang. hoe doen mensen dat. moet ik eerst zo diep zijn dat ze me naar het ziekenhuis moeten brengen en dan weten ze het pas?  

dus hoe doen mensen dat het vertellen? je kan ook een brief schrijven heb ik ook gedaan maar die durf ik ook niet te geven. dan komen de zelfde vragen in mij op.

ik merk dat ik steeds verder val en ik kan het niet. ik ben gewoon dood op. ik heb wel suïcidale gedachten maar plannen niet. zo ver kan ik niet gaan. dan zijn waarschijnlijk heel teleurgesteld, haten ze mij en etc. wel doe ik aan zelfbeschadiging al ruim 1,5 jaar en ze hebben het nooit doorgehad dus dat is iets goeds. 

yup waarschijnlijk heb ik  ook een angststoornis dus het is helemaal top. en ik blijf lachen dan gaat het toch goed met mij.:performing_arts:

 


2 reacties

Hee. Wat heftig voor je!

Ik zou je inderdaad adviseren om erover te praten. Op je school is er vast een vertrouwenspersoon of een begeleider, school maatschappelijk werker etc. Als dat een te grote stap is, kun je ook een docent of je mentor om hulp vragen of een mailtje sturen.

Je kan ook in gesprek met een ander persoon. Ik zou je wel adviseren om het met een volwassen persoon te bespreken, zij begrijpen depressies vaak wat beter. Bijvoorbeeld met je ouders, neef, nicht, oom, tante of bijvoorbeeld de ouder(s) van een vriend(in).

Qua suïcide gedachten zou je eens kunnen kijken op www.113.nl. Daar staat een test om te kijken of een online therapie je zou kunnen helpen, dan heb je een vaste therapeut die je gaat helpen.

Verder zou je daar ook een chat of belgesprek aan kunnen gaan. Ze zijn echt goed getraind om jou door dit soort momenten te helpen en kijken echt graag met je mee.

Wat de zelfbeschadiging betreft, ik begin mensen die zichzelf beschadigen steeds wat beter te begrijpen. Ik keur mensen er niet om af, maar het gedrag wel een beetje eigenlijk.. Ik weet niet of het ‘goed’ is dat niemand het opmerkt. ‘fijn’ voor jou kan ik wel begrijpen, maar ik vind het wel zorgwekkend dat niemand het doorheeft over zo’n periode… Ik hoop dat je daarin ook iets kan vinden wat je helpt.

Heb je al eens minder schadelijke dingen geprobeerd? Een elastiekje op je pols knappen of een ijsklontje hard dichtknijpen in je hand bijvoorbeeld?

Hier staan ook een boel tips; https://zelfbeschadiging.nl/wp-content/uploads/2016/07/Alternatieven-voor-zelfbeschadiging-1.pdf.

Als laatste zou ik je heel veel geluk toe willen wensen. Ik hoop dat je hier wat mee kan, mocht je nog vragen hebben of je wilt het er toch nog even over hebben, laat het vooral weten!

Sterkte, Lizet.

dankjewel voor het reageren. het grootste punt is ik weet gewoon niet hoe ik het moet zeggen en al helemaal niet tegen wie. en ik wil het wel zeggen en ik probeer het soms maar als het er eenmaal op aankomt durf ik het niet. en ik kan me er maar niet overheen zetten.

Reageer