Skip to main content

Hee hoi, 

ik ben Maud, 16 jaar en ik zou je voor gek verklaren als je me 3 jaar geleden had vertelt dat ik hier op deze site srs zou zitten. 
 

Ik weet het gewoon niet meer.. ik heb in een depressie van een klein jaartje gezeten waar ik thuis niks van lief merken maar op school wist en zag iedereen het aan me dat komt omdat ik me thuis niet kan tonen hoe ik me voel en vandaar dat ik dat liever op school doe! Ik heb heel goed contact met mijn docenten zij helpen mij ook met alle liefde maar het lastige is dat zij een plicht hebben naar school toe om als ze zich zorgen maken het te moeten melden aan de ouders wat voor mij gewoon simpel weg een no go is! 
 

het is nu vakantie en mijn mentor weet dat vakantie voor mij een hel is ik moet als het ware weken lang mijn gevoelens weg duwen en doe me anders voor dan dat ik ben, dat is lastig voor mij omdat ik er nu genoeg van heb ik heb na deze vakantie een gesprek ingepland met mijn mentor maar moet ik haar alles eerlijk zeggen dat ik een jaar geleden op het laatste moment van het spoor af sprong omdat me lichaam het tegen hield? Moet ik vertellen dat de enige rede dat ik hier nog ben mijn docenten zijn? Diep in mijn hard wil ik weg van alles en als dat met dood is is dat zo en heb ik daar vrede mee en dat is voor de meeste lastig in te zien maar ik kan het niet omdat mijn docenten zich dan schuldig zouden volende levenslang omdat zij niet hebben gemeld dat het niet goed met gaat omdat ik daarom vroeg. Ik lag gister avond in bed en begon met mezelf weer open te halen en ik miste het en dat is echt een teken voor mij dat het op dit moment weer helemaal de verkeerde kant op gaat ik ben zo bang dat ik weer helemaal terug val in de fase daar ik schijt aan alles en iedereen heb en gewoon doe wat ik wil want dan kan heb ik mijn lichaam niet meer onder controle en dat is het ergste gevoel wat er is.

 

mijn vraag is nu wat moet ik doen met een psycholoog ofs praten gaat niet of het is betalen of met ouders heb dat allemaal al uitgezocht ik weet het niet meer ik ben bang voor mezelf en tot wat ik in staat heb help me alsjeblieft 

Hey Maud2005,

Wat een zware gedachten!

Wat heel erg helpt is het vertellen aan iemand. Het is niet raar om dat aan je docenten of mentor te doen hoor! Dat je al een goede band hebt helpt al heel erg. Alles eerlijk tegen ze zeggen is heel moeilijk, maar het lucht wel erg op en zo begrijpen ze je beter.

Als je denkt dat je zelfmoord gaat plegen kan je altijd met 113 bellen of chatten. Zij kunnen je dan helpen om het te voorkomen en met je praten. Je kan ook altijd met ze bellen of chatten als je gewoon over je gevoelens wil praten.

Wat erg helpt tegen je depressieve gevoelens is iet leuks of rustgevends doen. Het hoeft niet lang te zijn, en het helpt heel erg.

Volgens mij als je 16 bent kan je naar de huisarts om het te bespreken, maar dat weet ik  het zeker.

Groetjes iemand.


Hey Maud!

Zoals Lost in Life al zei, je kan hiermee inderdaad naar de huisarts. Dat is ten eerste helemaal gratis, de huisarts zal naar je luisteren en dan samen met jou een plan maken om naar een psycholoog te gaan of niet. Zeker met de lockdown en jouw leeftijd zal hij je klachten heel serieus nemen. Ook wil ik je zeggen dat deze gedachtes echt niet vreemd zijn. Er zijn heel veel mensen in Nederland die hiermee zitten. Ikzelf ben 17 en vind de lockdown ook heel taai worden. Maar het wordt steeds beter, echtwaar.

Als kijktip heb ik ook nog het nieuwe NPO programma ‘Leven voor de dood’ daarin worden mensen met suïcidale gedachtes gevolgd. Ik vond het erg mooi in elkaar gezet en misschien vind jij het ook wel heel interessant.

Hier is de link: https://www.npostart.nl/leven-voor-de-dood/BV_101404738

Ik hoop voor je dat je snel door deze lastige tijd komt!

Groetjes!


Heey Maud2005,

Je vraagt: wat moet ik doen? Je hebt je keuzes en afwegingen duidelijk omschreven in je topic. Ik vroeg mij af: heb je zelf niet een idee wat je wil doen? Wat je nou eigenlijk echt wilt?

Wil je echt dood? Je wilt dat alles stopt en je ziet geen andere oplossing meer dan de dood. Maar wat als er nog wel andere oplossingen zijn? De dood is een definitieve oplossing, terwijl je eerst nog alle andere opties kunt proberen. Want je kunt uit deze fase en die gevoelns komen!

Je kunt naar de huisarts gaan. Je bent 16, medisch gezien volwassen. De huisarts gaat niet zomaar naar je ouders, tenzij je een bedreiging vormt voor jezelf of voor anderen. En als je ouders betrokken worden, zal dit met jouw worden besproken. De huisarts kan je doorverbinden naar een hulpverlener zoals een psycholoog of de praktijkondersteuner (POH-GGZ).

Een consult bij de huisarts wordt vergoed door de verzekering, vanuit je basisverzekering. Je hoeft hier dus niet voor te betalen. De POH-GGZ wordt ook vergoed uit de basisverzekering. Bovendien wordt er geen aanspraak gemaakt op je eigen risico. Dat komt omdat de zorg van de POH-GGZ onder de eerstelijnszorg valt.

Het is dus niet zo dat jij of je ouders perse moeten betalen. Je kunt dus zonder het eerst tegen je ouders te vertellen naar je ouders. Is dat voor jou een optie?

Groetjes,
Simply Me

 

 


Hoi Maud2005,

We lezen dat je het nu heel zwaar hebt en dat je in een lastige situatie zit. Je kan hierover elke dag tussen 11:00 en 21:00 gratis en in vertrouwen met ons,  De Kindertelefoon, bellen (0800-0432) of met ons chatten. Je bent ook welkom om te bellen (0800-0113) of chatten met 113 Zelfmoordpreventie. Zij zijn gespecialiseerd in het praten over zelfmoord en en als je over je gevoelens wil praten. Ze zijn dag en en nacht bereikbaar. 

Veel sterkte!

Groetjes, Loes

De Kindertelefoon


Reageer