Ik weet het allemaal echt niet meer


  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi lieve allemaal,

Ik zie hier op het forum een heleboel mensen die last hebben van zelfmoordgedachten en die zichzelf beschadigen. Ik durfde het hier zelf eigenlijk nooit over te hebben maar heb hier ook best wel veel last van, maar ik zag hier zo veel goede reacties op dat ik het nu toch ook durf te doen.

Mijn ouders zijn er een paar weken geleden achter gekomen dat ik mezelf beschadig(de) en toen moest ik perse naar de huisarts. Die deed er heel makkelijk over en na twee keer waren we daar al klaar met een heel "positief" beeld. Mijn "beste vriendin" wist er al vanaf en die is daarmee naar mijn mentor gegaan. Dus toen ik het van mijn moeder moest vertellen (hij wist daarvoor wel al dat ik niet zo lekker in mijn vel zit en had al een keer met mijn ouders gebeld) wist hij het al en had ook een niet heel erg bezorgde reactie. Ik heb het er daarna nog wel met hem over gehad en doordat ik me een keer versproken had weet hij er ook vanaf dat ik zelfmoordgedachten heb...

Nu is het vakantie en blijkt dat mijn vriendin voor de vakantie naar mijn mentor is gegaan omdat ze boos op me is (en ik weet niet waarom) en nu willen na de vakantie een gesprek met me. Ik zie hier best wel tegen op want ik dacht oprecht dat mijn vriendin en ik gewoon eerlijk tegen elkaar konden zijn en nou is dit gebeurt. En het vervelendste was dat ik niet eens contact met haar kon hebben waarom ze boos op me is, omdat ze me geblokkeerd heeft.

En mijn mentor wilde na de vakantie ook nog een gesprek met mij en mijn ouders over mijn zelfmoordgedachten (omdat mijn ouders hier niets vanaf weten en denken dat ik mezelf maar 1 keer beschadigd heb terwijl dat al iets dagelijks was)...

Ik weet inmiddels echt niet meer wat ik moet doen en hoe ik het op kan lossen en ik ben bang dat ik mezelf misschien iets aandoe (in een vlaag en niet bewust). Ik heb namelijk al twee zelfmoordpogingen gedaan (waar helemaal niemand iets vanaf wist).

Misschien hebben jullie wat tips hoe ik me voor kan bereiden op de gesprekken want ik maak me er nogal druk om. En SORRY voor al dit depressieve gezeur en dat ik jullie allemaal lastig val. En heel erg bedankt dat je dit hele zeur en aanstelbericht gelezen hebt!

Lieve groetjes 🙂 janna

23 reacties

Hey,
Je valt ons helemaal nieg lastig hoor. Als ik hou was zo u ik de reacties lezen onder de andere topics. Daar staan veek tips. Het belangrijkste is je kunt het en HOU VOL!

Jonah
Hii janna,
Wat erg dat je hier zo mee zit en dat je vriendin dit heeft gedaan!.

Wat @jonahhf zegt is waar. Onder de topics van andere mensen staan heel veel tips.
Ik geef je ook nog wat persoonlijke tips:

Je vriendin heeft je geblokkeerd.
Je kan haar daardoor niet viazo whatsapp bereiken. Maar misschien kan je haar via insta of snapchat bereiken? Je kan haar ook bellen of als je dat niet wilt kun je een voicemail achterlaten. Begin die Voicemail dan niet te negatief, daar wordt je vriendin alleen maar bozer van en dat wil je niet. Begin bijvoorbeeld dat he met haar wil afspreken ofzo. En ga daarna pas door over dat je het jammer vindt dat ze je geblokkeerd heeft omdat jullie dan geen contact kunnen hebben. Eindig het bericht pas met dat fesprek na de vakantie. Ik hoop dat dat werkt. ( je kan deze volgkrde ook gebruiken met bellen dmen of andere dingen )

Oja, dit is helemaal geen depressief gezeur. Ik heb topics gezien waar het Veel erger was!

Misschien kan je het je ouders allemaal beter zelf vertellen dan dat je mentor dat doet. ( ik weet hie lastig het is, want ik heb mijn ouders ook nog niks over mijn problemen verteld )'
Je kan ook aa. Je mentor vragen if hij je nog wat tijd wil geven tot jullie met je ouders gaan praten.

Over die twee zm pogingen, zit je daar heel erg mee of is het geen probleem?

Nu komen nog wat standaard dingen pver jezelf rustig houden enz
1. Luister VROLIJKE muziek
2. Ga wandelen
3. Maak je huiswerk ( nee echt dit bedoel ik serieus. Als je het niet doet veroorzaak je alleen maar meer problemen. En dat wil je echt niet )
4. Besteed tijd aan een Hobby
5. Zit niet de hele dag op je telefoon ( dat werkt echt niet. Je wordt er alleen maar door afgestompt, je hebt er dus niets aan )

Nou ik uoop dat je er wat aan hebt

~Asy
Hoihoi,

Super goed van je dat je toch een topic hebt aangemaakt, ondanks dat je dat eigenlijk niet wou doen! Even voor de duidelijkheid: je zeurt niet, je valt ons absoluut niet lastig en je stelt je niet aan!

Je kunt inderdaad zoals @Jonahhf voorstelde andere topics doorlezen, maar dat heb je al gedaan en ik wil je ook gewoon persoonlijke tips geven :)

Waarom wil je per se dat niemand het weet? Kijk, aan de ene kant ben je bang dat je jezelf iets aan doet, maar tegelijkertijd wil je ook geen hulp.

Het is geen slecht ding om je omgeving in te lichten. Kijk, je hoeft het echt niet van de daken te schreeuwen, maar toch op z'n minst je ouders kan ook voor jou heel erg prettig zijn. Als je ze vertelt dat je zelfmoordgedachtes hebt en jezelf regelmatig snijdt, betekent dat ook niet meteen dat je je gedachten en gevoelens met hen moet delen. Zij zijn ten slotte je therpeut niet. Maar ze kunnen je wel steunen, beter begrijpen en helpen zoeken naar de professionele hulp die jij nodig hebt en die jij verdient!
Dus, denk er alsjeblieft nog een keertje over na en probeer ook de positieve kanten te zien, want geloof me, die zijn er.

Je hoeft jouw last niet alleen te dragen! En daarmee val je echt niemand lastig! Jij mag er zijn :$

Ik vind het raar dat niemand je vertelt wat er besproken gaat worden in dat gesprek. Jij hebt het recht dat te weten. Je vriendin kun je dus niet contacteren, want die heeft je geblokkeerd. Alleen op WhatsApp of ook nog ergens anders? Je kan haar natuurlijk ook gewoon in real life opzoeken, nu je toch vakantie hebt. Dan kunnen jullie praten en het misschien wel oplossen (al weet je natuurlijk niet wat je dan fout hebt gedaan).
Je kunt ook gewoon je mentor mailen. Misschien heb je geluk en antwoordt hij in de vakantie. Anders moet je het helaas afwachten vrees ik.

Ik hoop dat je iets aan de reactie hebt gehad! :)

Gr. Pin
Bedankt voor al jullie reacties!!

@Asy Silivana
Dat is best wel slim bedacht en bedankt voor het meedenken! Maar Ik moet maandag al weer naar school en die vriendin zit t/m zondag in Hongarije, dus dit gaat helaas niet lukken..

@Pin
Heel erg bedankt! Zo voelt het voor mijzelf helaas niet, maar ik vind het wel heel aardig dat je dat zegt! Ik vindt het lastig als mensen het weten omdat ze dan de hele tijd naar mijn armen gaan kijken etc. Ik ben er ook bang voor dat als ik mezelf toch iets aandoe dat hun er allemaal dan nog veel meer last van hebben dan dat ze anders zouden hebben... En ik heb helaas een best wel slechte band met mijn ouders en vindt dit daarom best wel moeilijk (mijn mentor wist dit niet voor niks eerder dan hun). Gelukkig zijn er wel nog twee andere docenten die weten dat ik mezelf beschadigd heb (alleen denken hun wel dat het eenmalig was) en kan ik heel goed met hun overweg, zij weten echter niet van mijn zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen af. Ik vind dit heel lastig en wil graag eerlijk zijn, maar weet niet hoe! De enige die mij een beetje steunde was die vriendin en die heeft me nu dus laten zitten. Verder wilde mijn mentor ook wel helpen (hij is wel oke maar er was helaas geen klik en het voelde niet volledig vertrouwd) maar die staat nu aan de kant van die 'vriendin'. Dat gesprek gaat dus waarschijnlijk over dat ze boos is en hoe we dit op moeten lossen... Ik vindt dit zelf heel lastig omdat zij me eigenlijk heeft laten zitten en ik er verder wel klaar mee ben. Maar dit is ook de eerste school waar ik me zo goed op mijn plek voelde, Maar die vriendin is de enige in de klas waar ik mee om ga (op nog een soort van vriendin na maar die staat ook aan de kant van die 'vriendin'). Dus dan sta ik er weer helemaal alleen voor. Ik weet dus niet hoe ik dit maandag moet gaan doen als ik dit uberhaupt nog redt...

SORRY dat ik zo negatief reageer op jullie hulp en tips, maar ik kan dit beter eerlijk zeggen want ik helaas niet zo veel met de meeste van deze dingen.

Toch heel erg bedankt dat jullie me allemaal willen en proberen te helpen!! Dat waardeer ik heel erg!

Lieve groetjes, janna
Hoi

Een tip: Vertel NOOIT alles aan je beste vriend/vriendin want wie vandaag je beste vriend is kan morgen je ergste vijand zijn.

Ik heb hier ook ervaring mee helaas... Just a tip

Gr.
Hoi,

Dat mensen continu naar je armen gaan kijken, is meer jouw angst dan de waarheid. Het is bij mij nog nooit gebeurd.

Ik denk dat mensen het ook knap lastig vinden als je hen niks verteld en je jezelf wat aandoet. Dan gaan ze zichzelf verwijten dat ze niks hebben gemerkt en dat ze je hadden kunnen helpen. Als je het ze wel verteld, kunnen zij bepalen waar hun minimun en maximum ligt. Jij ontneemt hen de keuze door niks te zeggen. En natuurlijk is dat jouw recht, maar als we het dan toch hebben over anderen...

Jammer dat je band met je ouders niet zo goed is, maar zoals ik al zei, het mededelen betekent niet dat je over diepe dingen hoeft te praten.

Gelukkig heb je het wel aan anderen verteld. Als je je goed voelt bij die leraren, zou ik 1 van hen benaderen. Zij willen je sowieso wel helpen.

Die 'ruzie' met je vriendin hoeft niet meteen het einde van jullie vriendschap te betekenen! Iedereen heeft wel eens ruzie!
Ga gewoon open minded het gesprek in, blijf bij jezelf en meer kun je niet doen.

Ik geloof trouwens niet dat er op jouw school maar 1 iemand is waarmee je vrienden kunt zijn. Je komt vast wel een tof iemand tegen!

Ik ben blij dat je gewoon eerlijk reageert op de tips. Als ze waardeloos zijn en je zegt dat ze geweldig zijn, dan heb je er natuurlijk niks aan. Als je blijft aangeven wat je er daadwerkelijk mee kunt, kunnen we juist naar de goede kant zoeken.

Dus geen sorry!

Gr. Pin
@K anoniem
Helaas is dat waar...

@Pin
Daar heb je eigenlijk wel gelijk in. Ik vind het lastig maar het is wel verstandig dat ik na de vakantie naar één van die docenten ga. Dat is voor hun prettig en kan mij misschien weer helpen.Ik ga waarschijnlijk ook (ondanks dat ik het nu wel lastig vind aangezien ik het idee heb dat hij aan de kant die vriendin staat) na de vakantie samen met mijn mentor het er met mijn ouders over hebben. Gelukkig heb ik nog wel twee andere echte vriendinnen op school, maar die zitten niet bij mij in de klas... Dus dan zit ik alsnog de hele tijd alleen. En ik heb van een van die twee goeie vriendinnen gehoord dat het iets te maken had met wat er voor de vakantie gebeurd was en dat ze daar boos over is en mij de schuld geeft. Als zij met een ruzie die wij met zijn tweeën hebben naar onze mentor gaat ben ik er sowieso wel al een beetje klaar mee. En geeft ze me ook nog de schuld van iets wat compleet haar eigen keuze was en wat ze zelf zo gedaan heeft. Dus het kan misschien wel weer wat beter worden , maar het zal nooit meer zo worden zoals het was. En ik ben er inmiddels ook wel al een beetje klaar mee.

Verder leek het me inderdaad wel gewoon zo handig om daar eerlijk over te zijn, want anders kan ik er niet zo veel mee en denken jullie dat het opgelost is en weer helemaal goed is, terwijl dat niet zo is.

Heel erg bedankt voor deze reacties! Gelukkig stonden hier niet alleen een tips tussen die wel goed zijn, maar waarvan ik ook echt het idee heb dat ik er wat mee kan en dat ik ze kan gebruiken!

En helaas zal ik altijd overal sorry voor blijven zeggen omdat ik het idee heb dat alles mijn schuld is en ik er beter niet had kunnen zijn..

Lieve groetjes, janna
Sorry, ben ik weer.

Ik weet het allemaal echt niet meer... het enige waar ik nog aan denk is mezelf beschadigend en zelfmoord plegen. Ik weet gewoon niet meer hoe ik verder moet en zie niks meer zitten..
Sorry dat ik alweer zeur.

Grtjs, janna
Hi,

Eerst even op je eerste reactie reageren :)

Ik vind het heel erg knap en moedig van je dat je naar één van de docenten wilt gaan! Echt super goed! Je mag nu best trost op jezelf zijn, ook al heb je in feite nog niks gedaan, je hebt mentaal de stap gezet :$

Jij hebt misschien het gevoel dat je mentor aan haar kant staat en dat komt waarschijnlijk omdat hij alleen haar kant van het verhaal heeft gehoord. Straks hoort hij ook jouw kant van het verhaal.
Daarbij denk ik niet dat hij partijdig gaat zijn, maar eerder gaat bemiddelen tussen jullie.

Sowieso als je dan met hem en je ouders gaat praten, staat hij echt helemaal aan jouw kant. Hij is er dan om JOU te helpen!
Ook deze beslissing vind ik echt weer heel knap van je!

Oké, je weet nu wel iets over het probleem waarvoor ze naar je mentor is gegaan. Echter zou ik proberen je daar niet te veel op vast te pinnen. Misschien was het wel iets heel erg anders en laat jij door een verkeerde aanname een leuke vriendschap lopen.
Maar blijf inderdaad wel bij jezelf en vergeef niet iedereen omdat zij dat willen, maar omdat jij dat wilt.

Ik vind het ook fijn om te horen dat je gelukkig wel andere vrienden hebt op school.
Misschien geeft deze ruzie wel een opening om naast andere mensen te gaan zitten en daarmee een toffe vriendschap te ontketenen. You never know.

Dan nu je 2e reactie.

Dat is heel erg rot! Heb je een idee waarom het nu zo extreem is? Is het gewoon allemaal opgestapeld en nu te veel geworden? Is het de spanning richting het gesprek, omdat de vakantie bijna is afgelopen? Is het wat anders?

Wat kan helpen is je gevoel opschrijven. Voor sommige mensen geeft dit het gevoel alsof ze dan hun last kwijt zijn.
Het helpt ook om het met iemand te delen, maar je hebt helaas niemand in de buurt nu.
Tot slot kun je jezelf nog afleiden door iets leuks te gaan doen of te gaan sporten.

Je kunt natuurlijk ook altijd bellen en/of chatten met 113 en de Kindertelefoon!

Gr. Pin
Hoi,

Heel erg bedankt! Doordat jij er zo positief over praat gaat het me misschien lukken om het er straks (na de vakantie) met iemand over te hebben.

Ik denk dat het een combinatie is van die twee. Dat het gewoon te veel wordt en dat die drie gesprekken nu ook nog telkens dichterbij komen. Helaas heb ik opschrijven al vaker geprobeerd en werkt dat voor mij niet zo goed. Ik zou verder ook wel iets leuks willen gaan doen maar ik moet helaas de hele tijd werken en morgen is mijn moeder jarig dus dan kan dat ook niet..

Toch wel heel erg bedankt dat je de moeite neemt om te reageren op dit zeurbericht. Sorry daarvoor!!

Groetjes, janna
Hai,

Als ik het een vervelend zeurbericht zou vinden, zou ik niet reageren. Dussss. Geen zeurbericht. (Ik blijf het toch zeggen.)

Ik ben lekker positief, nu jij nog! Als ik het zelfs kan (terwijl ik zwaar depressief ben) kan jij het vast ook! 😉 😛 :)

Hmmm, ik deel helaas ook die ervaring met schrijven, maar je weet maar nooit, voor sommige mensen is het echt de oplossing waar ze naar hebben gezocht.

En om er iets creatievers mee te doen? Dus een gedicht of een songtekst schrijven? Gedichten helpen mij al wat meer dan gewoon schrijven.

Het klinkt voor mij alsof je aardig wat afleiding hebt hoor!
Werken is veel afleiding, of heb je een hersenloos baantje?
De verjaardag van je moeder klinkt ook leuk. Gaan jullie wat speciaals doen? Anders kun je ook zelf voorstellen iets leuks te doen. Het wordt mooi weer, dus jullie kunnen naar het park of een boswandeling maken. Genoeg te doen hoor! :)

Gr. Pin
Ik ben helaas niet zo goed met gedichten en songteksten schrijven, maar componeren helpt soms wel een beetje. Ik heb inderdaad genoeg te doen, maar wordt niet zo snel echt afgeleid van dit. Mijn baantje is absoluut niet hersenloos 🙂 en gelukkig superleuk. Het lijdt voor mijn alleen dus niet genoeg af omdat ik best veel dingen in mijn eentje doe en ik regelmatig veel moet wachten. En dit geeft mij dan weer tijd om te denken...

Helaas is de verjaardag van mijn moeder niet zo leuk. Het is voor ons een gewone dag, maar ik mocht niet met mijn vriendin afspreken (degene die er nog wel is maar niet zo heel veel over mijn situatie af weet). Nou hoor ik net dat mijn broer de hele dag plannen heeft met zijn vrienden en zijn vriendin.. En mijn ouders vinden dit allemaal prima. Verder ga ik morgen mijn haar verven. Dat is op zich wel leuk. Het enige wat het een verjaardag maakt is dat er taart is, verder is het een gewone dag (dus mijn broer en broertje mogen wel van alles, en ik niet)....

Heel erg bedankt, want het zijn wel tips waardoor ik weer aan het componeren moest denken en dat kan soms dus wel een beetje helpen : )

Lieve groetjes, janna
Hi,

Componeren, tof! Leuk dat dat iets kan zijn :)
Enne, niet iedereen is meteen goed in dichten of songteksten schrijven. Niet iedereen is meteen een natuurtalent. Daar moet je voor oefenen.
Daarbij hoeft het ook helemaal niet goed te zijn. Gewoon lekker schrijven.

Kun je geen collega's opzoeken als je moet wachten? Of muziek luisteren?

Hmmm, raar dat je broer wel dingen mag doen en jij niet. Dit kun je best bespreken!
Verder hoeft het niet per se een speciale dag te zijn om naar het park ofzo te gaan. Dat kun je nog steeds doen.
Anders een leuke serie kijken (ook al is het wel lekker weer).
Een boek lezen?

Er zijn vast wel dingen te doen morgen. Kijk anders waar je zin in hebt en doe eens impulsief 🙂 Wie weet wordt het wel super leuk!

Gr. Pin
@Pin
Nog bedankt voor je reactie en sorry dat ik zo laat reageer!

Het was op zich niet een hele bijzondere dag maar ik heb me wel vermaakt.

En nog even een update hoe het nu gaat. Het gesprek van maandag vond ik nogal lastig en ik baal er nog al van hoe het afgelopen is. Mijn vriendin en ik hebben de ruzie 'opgelost' en naast ons neer gelegd. Verder heb ik maandag ook nog een gesprek gehad met mijn Nederlands docent. Dit was lastig maar heeft denk ik wel geholpen. Ik heb het met haar gehad over dat ik niet alleen mezelf beschadig (want dit had ik al een keer heel kort gezegd), maar dat ik ook heel veel zelfmoordgedachten heb. Zij schrok hier best wel van maar probeert me wel echt goed te helpen en het klikt ook beter dan met mijn mentor. Het lijkt haar helaas wel een goed plan dat meer mensen er vanaf weten zodat ze me allemaal een beetje in de gaten kunnen houden. Dit dan dus voor mijn eigen veiligheid.... Dit vindt ik ook nog wel lastig maar ze helpt me er nu al heel goed mee. Verder heeft ze ook nog gezegd dat ik of het nou doordeweeks of weekend is en hoe laat het ook is dit ik haar altijd een berichtje mag sturen of mag bellen! Dit geeft mij ook wel weer wat rust.
Helaas gaat het verder weer niet zo goed en heb ik telkens meer last van die suicidale gedachten... Maar dat zal ook niet zo snel weer weg gaan.

Heel erg bedankt voor alle reacties die ik al heb gehad! Ik waardeer dit echt heel erg!!

Groetjes, janna
Hoi Janna,

Wauw! Super knap van je dat je dit allemaal hebt gedaan! Pak even je momentje om trots op jezelf te zijn :$

Je hebt de ruzie uitgepraat en jullie hebbben het naast jullie neergelegd. Het is niet raar als het zijn littekens achterlaat op jullie vriendschap, maar het hoeft niks permanents te zijn. De littekens kunnen jullie sterker maken en de vriendschap uiteindelijk versterken.

Had je verder nog een gesprek gehad met je mentor of was dat alleen voor die ruzie?

Ik vind het goed en knap dat je toenadering hebt gezocht tot je docente Nederlands. Echt, ik kan het niet vaak genoeg zeggen! Ik vind het heel erg fijn om te horen dat er een docent in jouw omgeving is die je zo wilt steunen. Doe het wel hè? Als je je rot voelt. App haar dan o.i.d. Ze heeft het niet voor niets aangeboden, dus aarzel niet.

Het is jammer dat je suïcidale gedachten toenemen, maar dat is niet raar. Je hebt maandag best veel heftige dingen gedaan waar je op reageert.
En nee, ze zullen ook niet zomaar weggaan, maar daar ga je nu dus aan werken. De dingen de je hebt gedaan, zijn allemaal stapjes in de juiste richting!

Heel veel succes!
Gr. Pin
Echt heel erg bedankt Pin!!

Ik vind het zelf inderdaad allemaal wel heel lastig. De ruzie is wel 'uitgepraat maar zij gaat veel meer met anderen om en ik ook. Dit vind ik zelf ook nog best wel vervelend..
Het gesprek was alleen om de ruzie, ook doordat die 'vriendin' erbij was en ik het er met haar niet meer over mag hebben omdat ze dar te veel last van heeft. ik heb verder dus geen gesprek meer gehad met mijn mentor..

Wat nog wel lastig is aan wat mijn Nederlands docente gezegd heeft is dat ik het moest laten weten als ik weer zelfmoordgedachten heb, maar dat is eigenlijk de hele dag. Dus dat werkt niet... Maar ik heb voor mezelf besloten dat ik dat dan doe als het echt heel erg wordt en ik weer de neiging krijg om mezelf iets aan te doen.

Verder had ik er inderdaad nog niet zo over nagedacht. Misschien betekent dat dan dus ook wel dat het binnenkort weer ietsje beter kan gaan!

Heel erg bedankt en groetjes, janna!
Hoi,

Je hebt er last van dat jullie nu wat meer met anderen omgaan? Dus je wilt graag meer tijd doorbrengen met haar? Je kan over een tijdje misschien voorzichtig proberen af te spreken of wat vaker naast haar zitten ol school. Kleine stapjes kunnen veel betekenen, maar er is wel een grote kans dat het nooit meer wordt zoals het was.

Het is inderdaad wel lastig het te melden als je er continu aan denkt. Dat snap ik en herken ik. Ik vind de afspraak die je nu met jezelf gemaakt hebt heel verstandig! Je kunt dit nog eventueel aan haar uitleggen, zodat hier geen misverstanden over ontstaan.

Gr. Pin
Heei,

Ik heb er niet zo zeer last van dat ik nu wat meer met anderen omga dan dat ik eerst deed, maar vind het lastig dat ze nauwelijks meer iets tegen me zegt... Het is ook niet perse dat ik ineens veel tijd met haar door wil brengen maar het is gewoon wel fijn als ze weer normaal en aardig tegen me doet. En de ik denk inderdaad dat het nooit meer wordt zoals het was.

Verder is er tijdens het gesprek van maandag met onze mentor er over gegaan dat ik niet meer tegen haar over mijn 'problemen' (snijden en zelfmoordneigingen etc.) mag beginnen omdat ze dat heel lastig vindt (dat snap ik heel goed!). En vervolgens begint ze wel gelijk na het gesprek over alles wat er bij haar thuis aan de hand is en alle dingen waar zij mee zit. Ik vind het heel lastig dat ik dit dan allemaal moet horen en dat ik zelf dan niet eens mag zeggen waar ik mee zit of dat het weer iets minder goed met me gaat of iets in die richting.

Het is verder inderdaad wel een hele goede tip om dat aan mijn docente te vertellen! Dit ga ik ook zeker doen, maar wel even persoonlijk en niet via berichten. Dus dat wordt pas maandag.

Mijn mentor stuurt mijn ouders morgen een mailtje met het verzoek voor een gesprek met hun (en mij er ook bij denk ik). En dan met de vraag wanneer ze langs kunnen komen.... Ik ben hier nu al heel zenuwachtig voor en heb echt geen flauw idee hoe ik dit aan moet pakken.. Mijn Nederlands docente heeft wel al aangeboden dat ik het gesprek met haar wel een keer mag komen oefenen, maar dat zou dan sowieso anders gaan dat het gesprek zelf. Dus dat vindt ik ook nog wel lastig..

Heel erg bedankt voor de goede tips!!

Groetjes, janna
Hoi,

Ja, dat is wel een beetje hypocriet. Het werkt natuurlijk twee kanten op. Jij niet vertellen, zij niet vertellen en andersom. Ik vind best dat je dit ook bij haar kan aangeven. En ja, wellicht verslechtert dit jullie vriendschap nog meer, maar dan heb jij ten minste ook aan haar verteld wat jij niet tof vindt. Dat is natuurlijk ook wat waard. Wellicht dat jullie er nog een keer over kunnen praten als het allemaal achter de rug is (dus wanneer jij je weer beter voelt).
Het is heel jammer, maar als je verteld hoe je je écht voelt, weet je opeens wie je echte vrienden zijn en op wie je kunt rekenen.

Ik snap dat je het spannend vindt dat je mentor gaat mailen, dat is ook wel eng. Misschien kun je in de tussentijd iets leuks doen om je gedachten te verzetten. Jij hebt toch geen invloed op de situatie nu.

Ik denk dat het geen slecht idee is het gesprek te oefenen. Dan weet je in ieder geval wat je niet moet zeggen. Dat is ook wat waard.

Gr. Pin
Hoi,

Dat eerste is helaas waar... En het kan er slechter van worden, maar dat maakt nu toch al niet meer zo veel uit. Dus dat ga ik zeker proberen!!

Iets leuks doen helpt bij mij jammer genoeg niet echt. Maar ik kan er inderdaad niks veranderen en dan zien we het morgen wel weer.

Ik zal verder dan maandag ook wel aangeven dat ik het gesprek waarschijnlijk nog wel een keer met haar wil oefenen.

Heel erg bedankt voor dit zetje in mijn rug!

Groetjes, janna
Goed van je dat je het gaat doen!

Ik snap wel dat iets leuks doen niet altijd de oplossing is. Het is meer als een soort positieve afleiding bedoeld. Als je heel erg in de knoop zit dan werkt dat vaak helaas niet.

Gr. Pin
En helaas zit ik heel erg in de knoop..

Ik haast nog de neiging om mijn mentor nog een berichtje te sturen dat er geen gesprek hoeft te komen, maar dat gaat waarschijnlijk niet meer werken.

En proberen kan toch niet meer zo veel kwaad.

Groetjes, janna

- Bericht is aangepast door de Kindertelefoon ivm overtreding van de forumregels -
Hoi,

Je bericht is een beetje vaag geworden doordat hij is aangepast. Kun je nog een keertje uitleggen wat er aan de hand was (zonder de regels te overtreden)? Ik maak me een beetje zorgen.

Gr. Pin

Reageer