Ik voel me slecht en nutteloos en niemand uit me omgeving wilt mee dit kom vooral doordat deze dingen met mij aan de hand zijn mij mentoren me weg willen en dit is al meer dan dan en sinds ik in de eerste zit aan de ging ik zit nu in de tweede dus meer dan een jaar me begeleider waarschijnlijk boos op me is omdat ik nooit bij haar kom omdat ik me dus zo voel mijn vader zie ik ook bijna nooit meer ik woon bij me oma en mijn oma en mijn hele familie mij niet meer gaan accepteren als ze weten dat ik bi ben en dat ik twijfel over mijn gender op dit moment ik weet niet of mijn oma mij nog in huis wilt hebben mijn broers schreeuwen weleens tegen mij oma en ik ken mijn moeder niet ze heeft me verlaten toen ik twee maanden was ik wil stekem met haar in contact komen maar het vragen gaat mijn oma en vader boos worden en ze vinden mij sowieso te jong ik ben 13 jaar oud 

ik vind mijzelf een aantal dingen:

lelijk

dik 

dom 

nutteloos 

een belasting voor andere 

Ik vind dat ik mezelf aanstel 

ik wil dood ik wil er niet leven ik zie dit leven niet meer zitten ik heb bijna nog zelfmoord gepleegd ik heb al paar keer met 113 gechat en met kindertelefoon en ik heb ook een dagboek niemand weet dat ik en dagboek heb moet ik dood moet ik met iemand over praten wat moet ik